Bölüm Şarkısı: Derbeder- Gece
Keyifli okumalar💞
•
Sorgu odasından çıkarken hiç olmadığım kadar cesurdum.
Odadan çıkınca kapının yanındaki koltuklara oturmuş beni bekleyenlere baktım.
Demir abim, annem, Eylem, Doruk ve Arın.
Beni görünce hepsi ayağa kalktıysa da umursamadım.
"Hava alacağım, lütfen kimse gelmesin."
Demir abim itiraz edecek gibi olunca annem "Otur." Deyip oturttu.
Annemin olması böyle bir şeydi demek.
Sinirle dışarı çıkarken üstümdeki elbiseyi değiştirdiğim için şükrettim. Altımda siyah taytım üstümde sweatim vardı.
Ocak ayının soğuğu beni üşütse de umursamadım.
Dışarı çıktığımda kapının önündeki banklarda oturup sigara içen Eren'i gördüm.
Kumral saçları kısaydı. Üstüne giydiği siyah takımı ve sağ elinin işaret ve orta parmağı arasına sertçe yerleştirdiği sigarası ile gerçekten şairane bir görüntü oluşturuyordu.
Adımlarım benim kontrolüm dışında ona doğru ilerlerken söyleyeceklerimi kafamda oluşturuyordum.
Yanına gittiğimde bana diktiği boş bakışlarına baktım.
Göz altları hastalıklılar gibi mosmordu. Uyumadığı belliydi.
Gözlerimin içine bakarken dudaklarına yerleştirdiği sigarayı bir kez daha içine çekti. İçine çekerken kısılan gece gözlerinde kaybolmak istedim o an.
O yıldızlı bir geceydi bense onun gecesini aydınlatan yıldızıydım.
"Eren," dedim acı çekercesine.
Gözlerini gözlerimden ayırmadan 'ne oldu?' Der gibi başını salladı.
"Seninle konuşmam gereken bir şey var." Ben ne kadar utançtan yerin dibine de girsem onun umrunda değildi.
"Konuş," dedi sigarasından bir nefes daha çekmeden önce.
"Ben, yani biz-" sözlerimi bitirmemi beklemeden "Arın puştuyla arandaki şey beni ilgilendirmiyor."
Anlamaz gözlerle baktım.
"Ne yani umurunda değil mi?"
"Değil." Derken gece gözlerini kaçırmıştı ve sigarasını söndürüp yenisini çıkartmıştı.
"Sigarayı bırak Eren."
Bana baktı. Gözlerimin içine.
"Bazı alışkanlıklar kolay bırakılmaz."
Biliyordu. Biliyor muydu?
"Bu laf eskidi artık. Hem kim söylemişse beni tanımamış, bıraktıracağım sana sigarayı."
Ağzının kenarıyla sırıtıp başını çevirdi ve sigarasından bir nefes daha çekti.
"Ben bu konuşmayı bir yerden hatırlıyorum."
Biliyordu!
Kahretsin!
"Ne zamandan beri biliyorsun?" Dedim yanına otururken.
Başını bana çevirirken karanlıkla siyah gibi görünen gözleri beni inceliyordu.
"İlk zamandan beri. Hasta olmaya mı çalışıyorsun?" Anlamaz gözlerle bakarken ceketini çıkarttığını gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRILMA
Teen Fiction"Bana dedin ya seni öldürüyordum diye. Umrumda değildi, gerçekten umursamadım ama beni böyle kendinden uzaklaştırıyorsun ya işte şimdi beni tam anlamıyla öldürdün. Çünkü benim içimde yaşattığım, içimdeki boşluğu doldurduğum tek şey sendin Eren. Şimd...
