Bölüm Şarkısı: Gördüm günümü- Kaan Boşnak💘
Vote ve yorumu unutmayın güzellerim§
-
Tüm kemiklerim zangır zangır titrerken dudaklarımdan dökülen çığlık evin duvarlarını titretirken dizlerimin bağı çözülmüştü. Salon yerini karanlık bir geceye bırakırken boğuk bağırış sesleri de sırasını telefon sesine salıyordu.
Geçmiş
Cebimde çalan telefonumu çıkartırken isme baktım.
ARIN OYTUN arıyor...
Telefonu sessize alıp ellerimi montumun cebine yerleştirdim ve Erenle buluşacağım yere doğru yürümeye başladım. Arın bir sürü yalanlar söyleyip aramızı bozmaya çalışmıştı ama başarılı olamamış sadece bu saçma hastalığım yüzünden kriz geçirmeme sebep olmuştu. Eren'le sevgili olduğumuzdan beri bizi ayırmaya çalışıyordu.
Telefonumun mesaj sesini duymamla beraber tekrar baktım ekrana.
Arın Oytun: aç telefonu Doğa
Arın Oytun: Eren'in haberi olmadan gel
Arın Oytun: senin de beni sevdiğini biliyorum. Onu oyalamak için Eren'le berabersin.
Arın Oytun: sen kriz geçirip her şeyi unutmadan önce benle sevgiliydin.
Yalan söylüyordu. Son krizimde yaşanılanları unutmadığımı bana ispatlamak için Eren yurt dışından bir doktor getirip test yaptırmıştı.
Arın, sürekli beni kandırmaya çalışıyordu. Zihnime oynayıp, olanları yanlış hatırlatmaya çalışıyordu. İyileşmemi istemiyordu, beni istiyordu sadece.
Eren'le araları bozulmuştu, herkesi kaybetmişti. Ona üzülsem de bana ve Eren'e yaptıkları yüzünden onu affedemiyordum.
Hiçbir şey yazmayıp bu numaramı da bulduğu için değiştirmeyi aklımın bir kenarına yazıp Eren'in yanına yürümeye başladım. Hava soğuktu ve ellerim ısınmıyordu. Sokak lambası turuncu ışığıyla bulunduğum yeri aydınlatırken bir sonraki turuncuya bakmak için başımı kaldırdığım sırada açılıp kapandığını fark ettim. Bu normal değildi. İşlek bir caddedeydim ve kimsenin olmayışı tüylerimi diken diken ediyordu. Takip edildiğim hissi tüylerimin diken diken olmasını sağlarken korkuyla arkamı döndüm.
Gördüğüm korkunç bal rengi gözlerle beraber gözlerim kocaman olurken çığlık atıp koşmaya başladım. Yine o korkunç ifade vardı gözlerinde. Bu ifade varken Arın'ın yapacakları ve kendisi arasında hiçbir ortak payda olmuyordu.
"Kaçamayacaksın Doğa Mercan yoksa Eftalya Mercan mı demeliyim? Sahi senin kim olduğundan haberin var mı?" Dediği şeyler zihnimin duvarlarında yankı bulurken nefesim kesilmişti. O uğultu geri geliyordu. Yine kriz eşiğine gelmiştim işte, bu kadar basitti zihnimin yanması ve küllerinin esen rüzgarla uzak adalara savrulması.
Ama bu sefer direnmeliydim. "BOŞUNA KOŞMA EREN SENİ BU SEFER KURTARAMAYACAK! HEM NE BULUYORSUN ONDAN? BENDE OLMAYAN NE VAR ULAN NE?!" Bağırırken ona dönüp bağırdım.
Bana her şeyi söyleyebilirdi ama kendisiyle uzaktan yakından alakası olmayan Eren'e laf edemezdi.
"VİCDANI VAR! SENDE OLMAYAN MERHAMETİ VAR! SEVMEYİ BİLİYOR! İNSAN OLMAYI BİLİYOR!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRILMA
Teen Fiction"Bana dedin ya seni öldürüyordum diye. Umrumda değildi, gerçekten umursamadım ama beni böyle kendinden uzaklaştırıyorsun ya işte şimdi beni tam anlamıyla öldürdün. Çünkü benim içimde yaşattığım, içimdeki boşluğu doldurduğum tek şey sendin Eren. Şimd...
