Vücudumda kan yerine dolaşan alkolün etkisiyle bulanıklaşan bakışlarım bazı ufak tefek şeyleri seçiyordu. Bunlardan biri yüzümün yanından geçip sırtımı yasladığı aynaya yaslanan elinin üzerindeki kartal dövmesi...
Yaralı parmakları terden birbirine...
"Ne?" Şaşkınlıkla yerimde doğrulduğumda üzerimde iğrenç bir ağırlık vardı. "Ne oldu?"
"Ne zaman eve geldin? Bizden sonra ne kadar süre Nerissa'da kaldın?" Sorusuyla bakışlarımı tavana diktiğimde zihnime düşen gözlerle irkilerek yerimde doğruldum. Tek kişilik koltuk boştu, ona dair hiçbir şey yoktu. "Eve geldiğini duymadım, ölü gibi uyumuşum. Babam geldi." Kelebek kenara fırlattığım çantamı alarak yatağımın üzerine bıraktı. "Duş alıp kendine gel, kahvaltıya geç kalma."
Onaylarcasına mırıldanarak yerimden kalktığımda odamdan çıktı. Yüzüme dökülen saçlarımı geriye iterek şaşkın bakışlarımı odamda dolaştırdım. Kendime geldikçe dünü hatırlıyordum ve onu son görüşüm kesinlikle odamın içindeydi. Telefonumu şarja takarak adımlarımın yönünü banyoma çevirdim. Tişörtümü üzerimden sıyırıp kirli sepetine fırlattım ve aynadaki yansımamla baş başa kaldım. Üzerimde sadece külotum vardı ve zayıf bedenim gözler önündeydi. Spor ve sağlıklı beslenmeyle kendimi dengede tutmaya çalışsam da bir yerden sonra kilo alma yetimi kaybetmiş gibiydim, yediğim her şey eskisi gibi tat vermiyordu. Çirkin bir görüntüye sahip değildim, sadece 1.80 olan boyuma göre ideal kilomun altındaydım. İç çamaşırımı bacaklarımdan sıyırarak daha fazla oyalanmadan suyun altına girdim. İsteğim sıcak suyun içinde uzun zaman geçirerek rahatlamak olsa da buna vaktim yoktu. Kahvaltı saatimize kadar hızlıca kurulanıp hazırlandım. Eşyalarımla aşağı indiğimde aile üyelerimin klasik sohbetten oluşan seslerini duyuyordum.
