Vücudumda kan yerine dolaşan alkolün etkisiyle bulanıklaşan bakışlarım bazı ufak tefek şeyleri seçiyordu. Bunlardan biri yüzümün yanından geçip sırtımı yasladığı aynaya yaslanan elinin üzerindeki kartal dövmesi...
Yaralı parmakları terden birbirine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ey insan soyu, niçin bağlıyorsun yüreğini başkalarının dışlandığı yere?
İlahi Komedya / Araf, Dante Alighieri
♥♣
Ariana Grande'nin Dangerous Woman adlı şarkısı odamı dolduruyordu, sesi sonuna kadar açmıştım. Güçlü ses, odamın bulunduğu katta yankılanırken bağırarak eşlik ediyordum. Bulutlar gökyüzünü esir alarak güneşi hapsetmesiyle odamı karanlığa boğmuştu, etrafı sadece yaktığım mumlar aydınlatıyordu. Odamın kapısının kolu sertçe aşağı indiğinde baygın bakışlarım kapıda dolaştı, gözlerimi devirerek sesimi yükselttim. Yatağımın üzerinde durmaktan vazgeçerek aşağı indiğimde saten sabahlığımın uçları bacaklarıma dolandı, sendelememle elimdeki kadehi düşürmemek için çabaladım. Kadehimdeki şarap sabahlığıma dökülse üzülürdüm.
"Seninle ilgili bazı hisler beni tehlikeli bir kadınmışım gibi hissettiriyor."
Dengesiz adımlarım odamı turlarken elimdeki kadehi havada tutuyor, sabahlığımın eteklerini savurup dans ederek şarkı söylüyordum. Odamın dışında her kim varsa kapıya vurduğunda onu umursamadan bağırarak şarkı söylemeye devam ettim. Şarkı bitene kadar, içimdeki nefesimi kesen duyguları kusana kadar bağırarak söyledim ve yatağımın ucuna kendimi sırtüstü bıraktım. Gözlerim tavanda dolaştıktan sonra cama kaydığında hüzünle kapandı.
Bütün felâketlerin toplanarak bir çığ oluşturup, beni ezip geçişinin üzerinden günler geçmişti. O gün kendimi odaya kapatırken herkesten saklandığımın farkındaydım ve bu ilk kez başıma geliyordu. Senelerdir etrafıma ördüğüm duvarlar, o gece parçalanmıştı, şimdi saklanacak bir yer bulamadıkça çıkmaza düşüyor, insanlardan kaçıyordum. Timur'dan kaçıyordum, beni kırmasından korkuyordum. Ailemden kaçıyordum, dudaklarımdan taşan itiraflar beni hem utandırmıştı hem de Kelebek'le karşılaşmaya yüzüm yoktu. Bir okuyucunun sayfaları çevirme hızı gibi günler geçmişti, doğum günü partime sadece bir hafta kalmıştı. Herkesin doğum günüm için hazırlık yaptığını biliyordum ama buna rağmen saklanıyordum. Kırgındım, kızgındım ve en önemlisi çok öfkeliydim. Ahu ilk tehdit ettiğinde Timur için korkmasam, onu gözlerimi kırpmadan ezer, parçalardım ama onun için korkmuştum. Ben mahvolurken onu da kendimle beraber aşağı çekmek istememiştim ama bu bir şeyi değiştirmemişti.
