Meeting Mr. Cold

•Mr. Cold 22•

Chapter 22

"A-ahh...hahaha hindi ahh..."

Sinubukan ko ulit na huwag manginig ang boses ko but thinking of being alone makes me feel so alone again.

["You're crying...hush, what happened?"]

Nahinto ako sa pag-iyak at ngumiti. Gumagaan ang pakiramdam kapag kausap siya. Hindi ko alam...kung bakit.

"J-just...my problems. It's fine, thank you!" I smiled para ipakita na totoo ang sinabi ko, kunyari na nakikita niya ko.

["You sure? You can tell me your problems. I hope I can help you."] his voice is really serious!

"You already did. Ayos na ako, aalis lang si Daddy bukas." sagot ko at humiga sa higaan ko.

Para bang musika yung boses niya kaya sumasarap at gumagaan ang pakiramdam ko.

["Oh yeah, that's why you cried?"] narinig ko na para bang lumalayo siya dahil may naririnig akong ingay.

"Yeah...bakit ka nga pala napatawag?" tanong ko.

["I'm sorry, that's my brother. Sinabi ko na may nililigawan ako. Kinuha niya ang phone ko tsaka tinawagan ko. I'm sorry I didn't know at first and it's too late to realize what he did because you answered it."]

Kinagat ko ang labi ko at bahagyang naintindihan na tsaka... Ang haba niya na makipag-usap ahh? pero kumunot din ang noo nang may marealize.

"Pano niya nalaman na ako ang nililigawan mo?" curious kong tanong.

Kasi pano nga ba? Sa dami ng contacts ni Dheil panigurado ay magfefail pa yon at iba pa ang matatawagan niya!

His brother was so smart!

["Hmm...."] he chuckled. ["How are you? You sure ayos ka lang?"] pang-iiba niya nang tanong kaya namin ay mas lalo akong nacurious pero hininto na rin ang pagtatanong tungkol don.

"I'm fine." pero konting hindi dahil...it's normal naman siguro?

["If you're not, divert your attention to anything and do something that makes you feel comfortable."] he said.

Ehh ikaw nga yon eh!

"Yes, sir. Thank you! Kumain ka na?" I tried to make another conversation with him para makausap ko pa siya...nang matagal.

["Hmmm...how about you?"] I heard his husky voice.

I bited my lips. "Hindi pa...uuwi ako sa bahay para roon magdinner."

["Alright. Take care. Eat well too."] he said.

"Yay! Thank you!"

Inend ko na rin ang call nang marinig ko na naman na may ingay sa paligid niya. Hindi pa rin talaga maiaalis na cold siya pero atleast, nawawala rin naman na. Siguro kapag misteryoso siya nagiging cold siya?

Ay! Ang gulo!

Ilang oras pa ang ginugol ko kakahintya at nagtetext din naman si Dheil. Ingat daw ako and don't worry kasi gagawin niya raw ang sinabi ni Daddy for my safety.

Lumabas na ako nang kwarto nang kumatok si Adah. Sinabi niya na nasa nandyan na raw si Daddy.

Nang lumabas ako ng kwarto at bumaba na ay nakita si Adah na nakakunot ang noo habang pinagmamasdan yung labas. Nasa pintuan siya at nasa mukha ang screen.

Lumapit ako sa kaniya.

"Uyy! Ano yan?!" panggugulat ko sa kaniya.

"Ay jusmiyo kang babaita ka!" napahawak siya sa dibdib niya at tumingin sakin. Inirapan niya ko at tinuro yung nasa labas.