Bulls Eye

CHAPTER 14: LOST SOUL

Vera's POV

"MAGKAHAWAK ang ating kamay
nang walang kamalay-malay,
na tinuruan mo ang puso ko,
na umibig nang tunay..," Pagdungtog ni Seth sa huling linya ng kanta bago mag-instrumental.

Nakaupo kami sa isang magkaharap na upuan at may mesang nakaharang sa pagitan namin dito sa terrace ng bahay nila Red. Nakaharap siya sa akin habang mausisang pinapanood akong tumutogtog at kumakanta. Ang iba naming mga kaibigan ay siguro nasa kuwarto pa nila, ang iba naman ay nasa balkonahe na siguro ay naguusap-usap.

"Ang galing mo talagang maggitara at kumanta Vera, wala ka pa ring kupas, mula pa noong elementarya dala-dala mo na ang talento mong iyan, keep it up!" Sabi ni Seth sa akin.

Ayan na naman siya sa mga papuri niya! Sa tuwing nagkakasama kaming dalawa, at pinapakita ko sa kanya kung anong talento meron ako, hindi niya mapigilang purihin ano oras-oras.

"Ikaw rin naman Seth, I can see your passion every time I see you dancing whether on stage or anywhere." I also complemented him. He's also praiseworthy enough to be appraised about the talent I can see in him.

Sa tuwing ipinapaalala ko sa kanya ang tungkol doon, gumuguhit sa mukha niya ang kaunting lungkot na hindi ko mawari kung ano.

"Sadness after complementation Seth?" I tried to reach him out to open things to me.

He looked directly towards me, direct and straight, sharp in my direction. I could escape, only if Seth's look are deadliest amongst all form of crime.

"Vera, what if?—" Seth's eyes become more deeper and serious.

"What is it Seth? Come on continue..." I gave him the authority to speak out what he want.

"You know what Vera, may mga tao talaga na kilala ka niya bilang kung ano ka sa buhay niya, at may mga tao namang gustong baguhin ang pagtingin na iyon dahil sa kagustuhan niya," sabi niya.

Pero hindi niya tinapos ang mensahe na sasabihin niya, binibitin niya ako at mukhang gusto niyang hulaan ko pa ang sasabihin niya.

"And then?" asked I.

I can't wait to hear the next words he will say.

"Maari din kung ano man ang kahilingan na tinutukoy ng taong iyon ay sana hindi magbago, at makuha niya ng nasasaayon sa magiging kagustuhan nilang dalawa," dugtong niya.

Pero hindi ko pa rin makuha ang nais niyang iparating. Para akong naglalaro ng bugtong pero nawawala ang ibang pagsasalarawan sa bagay na iyon.

"This, I will confess to you right now Vera, we are friends since our childhood up until now, and that friendship I want to change it now— I li-k," he didn't continued the last part of his message when someone shouted us from somewhere, we found out that it was Rio flying in the air? Ah, he was using a trampoline.

When he next float in the air due to the force given by the trampoline, he shouted again, we can hear it clearly like the chirps of the birds, "Go, get yourselves ready we will be having a roller skate!" said Rio.

"Ano nga ulit iyong huling sinabi mo Seth? Hindi ko kasi narinig." I asked him a favor to repeat what he said earlier.

"Hayaan mo na iyon Vera, tara bumaba na tayo... Sumama nalang tayo kung saan man ang roller skate na iyan." Tumayo na siya at agad namang sumunod ang paa ko sa kanya.

While we are going down to the sala, he was just quiet like he was out of his self. I just ignored it, maybe something's bothering him.

Pagkababa namin, nakita ko silang inilalabas sa mga kahon ang roller shoes na siguro dala nila nang pumunta kami rito. Mabilis namang humiwalay si Seth sakin at pumunta sa mga kaibigan namin para tumingin-tingin din sa mga sapatos na iyon.