Coffee&Book : Sope

#6

-

Yoongi gördüğü manzara karşısında sinirle gözleri dolmuş bir şekilde ellerini cebine attı. Telefonunu çıkarıp bütün hırsını bir mesaj ile karşısındakinden çıkarıp çıkaramayacağını bir süre düşündü.

miniyoon:
ben hayatımda senin ka|
ben hayatımd|
ne yaptığını sanıy|
keşke hayatında bi|

Olmuyordu. Ne yaparsa yapsın, ne yazarsa yazsın şuanda içinde bulunduğu ruh halini bir mesaj ile anlatması mümkün görünmüyordu. Telefonu tıpkı çıkardığı gibi hızla cebine geri koydu. Gördüklerine daha fazla katlanamayacaktı. Durup biraz daha izlemesi de kendi adına aptallık olurdu zaten. Arkasını dönüp uzaklaşırken aklında bir an evvel evine gidip bir süre rahatça ağlamak vardı. Güçsüz biri değildi, hem de hiç. Ama konu Hoseok olduğunda duygularına bir türlü gem vuramıyordu. Her duyguyu zirvesinde yaşıyordu. Şuan yaşadığı hayal kırıklığı da bu yüzden bu kadar canını yakıyordu.

Ne düşünüyordu ki? Bir gün Hoseok'un da onu, onun kendisini sevdiği şekilde seveceğini mi? "Adam bir kez bile olumlu bir şey söylemedi sana." diye kızıyordu kendi kendine ama bunun bir faydası olmadığını biliyordu. Kalbi hala yerinden çıkacak gibi hırsla atıyordu. Göğsünü yırtıp çıkacaktı sanki yerinden. Bu denli hızlı atmasının, bu ağrının başka bir açıklaması olamazdı. Ondan yana bu kadar umutlu olduğunu bugüne dek kendisi de farketmemişti oysa ki.

Yaklaşık yarım saat yürüyüp sonunda eve vardığında, gözyaşları çoktan şeker beyazı yanaklarını ıslatmış, bir kediyi andıran ufak burnu ağlamasının etkisiyle pembeleşmişti. Kendini evin kapısından içeri atar atmaz yere oturup sessizce yaşlarını akıtmaya devam etti.

"Min Yoongi, sen kendine ne yaptın böyle?" diye sayıklarken sinirle yanan vücudunun aksine serin olan duvara yaslanıp ağladı bir süre. Artık ağlayamayacak kadar yorgun hissettiğindeyse dış kapı ile soğuk duvarın arasına öylece uzanıp uyuyakaldı. Kendinde ayağa kalkıp yatağına kadar gidecek gücü dahi bulamadı.

Kendisi bile kabul etmese de uykuya dalmadan önce, rüyasında Hoseok'u görmek dileğiyle gözlerini yumdu.

-
Arada sırada bu şekilde, ufak
düz yazılar da eklemeyi düşünüyorum bölümlere. Hikayenin daha anlaşılır
ve güçlü olması açısından.
Umarım sıkmaz.
Okuduğunuz için teşekkür ederim 💛