Coffee&Book : Sope

#11

kimjin:
Namjoon, konuşmamız lazım
bugün akşam bana gel

njoonie:
bu mesaj nedense
hiç iyiye alamet değil gibi
ama tamam kaçta?

-

"Bu çocuğun bu kadar şeyi benden habersiz öğrenmesi imkansız diyorum size, nesini anlamıyorsunuz?" Hoseok diğerlerinin kendisine karşı şüphe ile yaklaşmalarına biraz gücenmişti.

"Hyung, belki de laf arasında ağzından kaçırmışsındır? Ya da halihazırda tanıdığın biridir belki?" Jungkook ılımlı olmaya çalışıyordu ama bir yandan da Hoseok Hyung'unun bazen oldukça boşboğaz olabildiğini biliyordu.

"Hem hesap değiştirdim dedin, başka türlü nasıl bulacak seni? Kesin çevrenden biri bu. Dans stüdyosundaki öğrencilerinden biri olmasın?" Jimin tereddütle de olsa Jungkook'un söylediklerine kendi düşüncelerini eklemişti.

"Sanmıyorum ama yine de dikkatli olmak lazım." Bir yandan umursamaz bir tavır ile telefonuna odaklanmış olan Seokjin de konuştuğunda Hoseok sıkıntılı bir nefes verdi.

"Yardımcı olun dedim ama kafamı iyice allak bullak ettiniz. Ayrıca benim öğrencilerimin çoğu en fazla 19-20 yaşında, yani ne bileyim sanmıyorum onlardan biri olabileceğini." İçten içe öğrencilerinin her birini analiz etmeye çalışıyordu kafasında, davranışlarını kendince süzgeçten geçiriyordu.

"Hyung ben de 20 yaşındayım ama yürü dersen yürürüm sana." Jungkook pis pis sırıtarak bakıyordu Hoseok'a. Amacı ortamı biraz yumuşatmaktı.

"Hadi lan ordan. Çek pis bakışlarını üstümden." Hoseok koluna ufak bir yumruk attığı Jungkook'a sinirle bakıyordu.

"Üf ne var be ortam yumuşasın dedim biraz ama size yaranılmaz. Tipim değilsin zaten." Huysuzca yerinden kalkıp mutfağa ilerlemeye başladı. "Ben ramen yapacağım kendime."

"Ben de azıcık dahil olurum Kook teşekkürler kurabiyem." Jimin sevimli bir şekilde seslenmişti Jungkook'a ama karşısındaki tepki vermemişti. Bu yüzden kendisine de hazırlayıp hazırlamayacağından emin olamadı. Sıkıntılı bir şekilde iç geçirip yüzünü Hoseok'a döndü.

"Bir plan yapmamız gerekiyor."

"Benim bugün biraz işim var ama plan yaparsanız bana da haber verin." Seokjin'in tuhaf ve tutuk hareketleri Hoseok'un gözünden kaçmamıştı ama şuan kendi derdine yoğunlaşmış olduğu için de sorgulamak istemedi. Kafasını şu günlerde başka bir şeye yormak istese de yapamıyordu zaten. Aklı fikri anonim çocuktaydı.

"Peki hyung. Sana ulaşırız." Jimin de Seokjin'in bir anda çıkıp gidiyor oluşuna takılmıştı ama ona belli etmeden neler çevirdiğini anlama kararı aldığı için susuyordu.

Bu sırada ayaklanan Seokjin hafifçe elini kaldırıp kapıya doğru yönelir yönelmez telefonunu çıkardı ve Namjoon'a buluşmak istediği yeri mesaj attıktan sonra hızlıca evden çıkıp mekana doğru ilerlemeye başladı.

Jimin ve Hoseok ise kafaları karışmış bir şekilde sessizce Jungkook'un mutfaktaki işinin bitmesini beklediler. Sonra Jimin de bir anda ayaklandı ve Hoseok'a belli belirsiz bir bahane sunup Seokjin'in peşinden evden çıkarak onu takip etmeye koyuldu.

En büyük hyungunun bir şeyler karıştırdığına emindi. Çünkü Seokjin istese de gerginliğini gizleyemeyen bir yapıya sahipti. Ancak Jimin bu gerginliğe neyin sebep olduğunu kestiremiyordu. Sorsa anlatmaz, geçiştirirdi. O da elinde yeterli bir bilgi olması için onu takip etmeye karar vermişti. Kısacası kendince en zor ama en olanaklı yolu seçmişti.

"Bakalım neler karıştırıyorsun Seokjin Hyung, elime düşmene az kaldı." Jimin ufak bir gülümseme ile Seokjin'in yaklaşık on adım arkasından onu takip etmeye devam etti. Ta ki -esmer, yakışıklı ve heykel gibi- bir çocuk ile buluşup bir mekana oturana kadar. Bu kısım Jimin'e de büyük sürpriz olmuştu.

Bir süre onları izledi ancak ikisinin arasında garip bir şey göremedi. Ne yapacağını bilemediği için de hayal kırıklığı ile eve geri döndü. Çünkü bunun altından önemli bir şey çıkacağını düşünmüştü ama öyle olmadı. "Bu iki iyi arkadaşın buluşmasından farksız" diye geçirdi içinden.

Halbuki bu iki iyi arkadaşın buluşmasından biraz farklı bir buluşmaydı. Çünkü Yoongi ile Hoseok'un konuşması bu ikilinin aralarında yaptıkları minik plan ile mümkün olmuştu. Ancak bu işin iç yüzünü Yoongi, Namjoon ve Seokjin'den başkası bilmiyordu.

-

Kısa bir bölüm oldu farkındayım
ama bu aralar yazmak için pek fazla vakit bulamıyorum ve bu bölümün de bir geçiş bölümü olması gerekiyordu, umarım seversiniz 🤍