Una: Twin
Kynn's POV
Tandang tanda ko pa noong nasa grade school kami, 'yung araw na sabay kaming pumasok. Nasa school bus kami pareho dahil busy sila mommy at daddy sa work nila kaya hindi nila kami maihatid sa school.
Nasa kalagitnaan kami sa pagtawid sa isang tulay, ng biglang sumigaw ang driver ng school bus na sinasakyan namin. "Nawalan ng preno ang sasakyan!"
Noong panahon na 'yun ay sobrang takot ang naramdaman ko. Natatakot ako sa kung anong pwedeng mangyari sa amin. Nadagdagan ang takot ko na iyon ng gumewang- gewang ang sinasakyan naming school bus.
Sa sobrang takot ko noong araw na 'yun ay hindi ko na alam ang gagawin ko. Ngunit nang lumingon ako sa kanan ko kung saan nakaupo ang kapatid ko ay nakita ko na mas takot siya sa akin. Kailangan kong ipakita sa kanya na hindi ako natatakot, para kahit papaano ay mabawasan din ang takot na nararamdaman niya.
Kaya ang ginawa ko ay dahan dahan akong tumayo sa kinauupuan ko at linapitan ko siya kahit nanginginig na ang buong katawan ko.
Niyakap ko siya ng mahigpit sabay sabing '"shh! Klea, don't be scared. kynn is here na." yun ang katagang nasabi ko sa kanya.
Hinawakan ko ang balikat niya. Kitang kita ko ang panginginig ng kanyang mga kamay.
"Klea listen to me, don't be scared because i'm here to protect you." i said to calm her.
Sandali rin natigilan ang panginginginig ng kanyang mga kamay at saka ako bumuntong hininga. All of a sudden, she hugs ne tight. I smiled genuinely and hug her back.
That's the only thing i remembered noong nabangga na ng school bus namin ang isang tulay.
Pagkagising ko ay puro puti na
lang ang nakikita ko. Palinga linga ako upang hanapin sana kung nasan naroon ako. But one thing cleared my mind ay kung nasan ang kakambal ko."Asan si klea!" Malakas kong sigaw. Bigla nalang nag angat ng ulo si mommy, naka upo kasi siya sa isang upuan dito sa tabi ng bed ko. Marahil ay nagulat siya sa sigaw ko.
Napabalikwas siya ng upo at sunod sunod na nagtanong sa akin. "ok ka lang ba anak? Anong masakit sayo? Anong gusto mong kainin? nauuhaw ka ba?" i can feel the worry in her.
At dahil sa sunod sunod na tanong niya na iyon ay sunod sunod din akong umiling. Saka ko tinanong sa kanya kung asan ba si klea na kakambal ko.
"Mommy asan po si klea?" Kinakabahang tanong ko.
"Huwag ka nang mag alala sa kapatid mo anak. She's ok, kasama siya ng daddy mo sa labas. Nag-tataka nga kami kung bakit wala manlang siyang kahit anumang galos o natamo sa aksidente. Samantalang ikaw nagkaroon ng bali ng buto sa kamay mo." Nang matapos si momny sa pag sasalita ay biglang bumukas ang pintuan at niluwa nito si klea at daddy. Dali daling tumakbo si klea sa kinaroroonan ko atsaka niya ko niyakap ng mahigpit.
"Thank you for saving me, Kynn. One day, i'll save you back."
Dahil sa aksidenteng iyon ay mas napalapit kami ni klea sa isa't isa. At napag usapan namin na iisang kurso lang ang kukunin namin pagdating ng kolehiyo at yun ay ang pagiging Flight Attendant. Pangarap kasi namin na makapag travel sa iba't ibang lugar.
Ngunit nabago ang lahat ng iyon ng ng tumungtong kami ng high school, naging sakitin kasi si klea, at napunta sa kanya ang atensiyon nila mommy at daddy.
Inamin kong nagseselos ako dahil simula ng mangyari yun ay bihira na akong mapansin ng magulang namin.
Isang araw ay nagpaalam ako kila mommy at daddy para sumama sa field trip namin, ngunit hindi ako pinayagan dahil gusto nila mommy at daddy na ako ang mag alaga kay klea. Laking inis ko sa kapatid ko noong araw na 'yun dahil siya ang dahilan kung bakit ako hindi naka sama sa field trip.
Sa sobrang inis ko sa kapatid ko ay may nasabi akong mga kataga na dapat ay hindi ko na sinabi.
"Hirap na ako sayo, pabigat ka sa akin. Nang dahil sayo nawala ang atensyon sa akin ng magulang natin. Bakit ba kailangan mong magka sakit ha? Sana namatay ka nalang noong mga bata pa tayo roon sa aksidente. Sana hindi ka nalang nakaligtas!" sigaw ko sa kaniya habang masama siyang tinitignan.
Laking pagsisisi ko ng sabihin ko ang mga salitang nakasakit sa damdamin ng aking kapatid. Kitang kita ko kung paano siya mahirapan sa pag hinga dahil sa sobrang iyak niya. Kinakailangan niyang gamitin ang inhaler niya ngunit hindi ko ibibigay sa kanya. Mas namayani sa akin ang selos at galit sakanya. Nagulat nalang ako ng bigla siyang bumagsak sa harapan ko, nataranta ako. Hindi ko alam ang gagawin ko. Mabuti nalang at dumating ang isa sa mga katulong namin at siya na ang tumawag ng tulong.
Tulala lang ako dito sa labas ng kwarto ng hospital habang hinihintay na dumating sila mommy at daddy galing sa business trip nila. Hindi ko alam ang sasabihin sa mga magulang ko. Ako ang pinag bantay sa kapatid ko, kung kaya ako ang sisisihin nila sa nangyari. Ako din naman ang dahilan kung bakit nandito ngayon ang kapatid ko. Nang dahil sa akin nanganganib ngayon ang buhay niya. Nagsisisi talaga ako sa nagawa ko sa kanya, kung hindi dahil sa pagseselos ko ay hindi sana nagyari sa kanya to. Kaya simula ngayon ay mas mamahalin ko na ang kapatid ko.
Years had passed we graduated in highschool. Narito kami sa lamesa at tahimik na kumakain ng biglang magsalita si dad.
"Klea and Kynn napagdesisyonan namin ng mama niyo na sa university of Sto. Tomas kayong dalawang mag aaral, Business Management ang kukunin niyong kurso. If not only your mother and i need to stay here for another 2 years, Baka doon muna kayo mag aral sa korea."
"But dad, ayoko po ng Business Management. Gusto ko pong mag tourism. Klea, diba iyon din ang gusto mo?" sagot ko rito.
"Klea totoo ba ito? gusto mo din mag mas tourism?" diretsong tingin nito kay dad.
"Hindi po dad, gusto ko po mag Business Management. " nagulat ako sa sagot na iyon ni klea dahil simula pagkabata ay napag-usapan na namin na tourism ang gusto naming kurso ngunit ngayon ay nilaglag ako ng kapatid ko.
"Ikaw kynn gusto mo mag tourism, diba? Then send yourself in school" pagkatapos nun ay isa isa silang nag excuse at umalis sa lamesa.
Dumating ang pasukan at sinunod ko parin ang gusto ng mga magulang ko sa akin, ngunit nagbago ang trato nila sa akin. Ako ang palaging masama at si Klea ang mabait. Hindi naging pantay ang naging trato nila sa akin kahit na sinunod ko ang gusto nilang kurso para sa akin. Not until one day i met nathan, who captures my heart, pero sobrang nakapagpagalit sa akin ay ang pag coconfess niya ng feelings sa kapatid ko, Lahat nalang ng sa akin kinukuha niya.
And because of my anger i killed my sister, i used a poinson in her water. Akala ko magbabago na ang lahat. lahat ng atensiyon na gusto kong mapunta sa akin pero nagkamali ako. Kaya pala ganun nalang ang trato ni dad kay klea ay dahil sa ginagamit nila nito. They're using my sister for money, kaya pala ganun nalang kalago ang negosyo namin.
Not until my father came im my room and raped me, dahil wala na si klea na paggagawaan niya ng ganitong bagay ay sa akin naman niya ito ginawa. I regret killing my sister and she's gone. They're forcing me to do kung ano ang pinapagawa nila sa kanya.
Kaya pala, nagsakripisyo si klea para sa akin, para hindi mangyari sa akin ang mga nangyari sa kanya. This is all my fault, kasalanan ito ng pagseselos ko.
BINABASA MO ANG
One Shot Story
Short StoryCollection of One Shot Stories Life has a different genre. Iba't ibang kwento, iba't ibang tao. Mistakes and challanges are really a great teacher para matuto tayo. What really matter the most is, we will learn a lesson at magkaroon ng courage upang...