Hünkar şiirini bitirmiş atı seviyordu . Fekeli ise hâla Hünkar'a bakıp gülümsüyordu . Zaman onun için yavaş akmaya başlamıştı . Adana güneşi beyaz tenini kavuruyordu ... Rüzgar Hünkar'ın kokusunu Fekeli'nin burnuna getiriyordu . Kokuyla birlikte aklı başından gidiyordu
Hünkar Fekeli'nin ona baktığını görünce
H: Neden öyle bakıyorsun Bunu çok sessiz söylemişti
F: Yıllar sonra ilk defa şiir okudun .
Hünkar atı sevmeyi bırakıp ona döndü H: Evet , çok oldu .
Fekeli farkettirmeden Hünkar'ı izlemeye devam ediyordu
H: Hikmet amca yok galiba F: E-evet yokmuş H: Senin atın mı ? F: Yok , benim değil . Benim Yaman kızım çiftlikte
Hünkar Yaman ismini duyunca Fekeli'ye döndü . Fekeli Hünkar'ın bakışlarını görünce cevap verdi
F: Şey , adı Yaman yani . H: Öyle mi
Hünkar'ın yüzüne acı bir gülümseme geldi ve yerleşti , Fekeli Hünkar'ın hüznünü dağıtmak istedi
F: Gel , gel oturalım şöyle
İkisi de ağacın dibindeki sandalyeler oturdular
Sanki birbirlerini ilk defa görüyormuş gibi utanıyorlardı . Birbirlerini ilk defa görmüyorlardı , fakat bu sefer başka görüyorlardı
F: Şiiri sevdin mi ? H: Evet , zahmet ettin F: Ne zahmeti Yaman Hanım , ben seni mutlu edebilmek için ne olsa yaparım .
Hünkar gülümsedi ve başını yere eğdi
F: Gülmek sana çok yakışıyor
Ardından Hünkar'ın bu haline Fekeli gülümsedi
Bir süre sessizlik oldu
F: Çok sevdim ... H: Neyi ? F: Şiirini ... senide
Fekeli bunu sessizce söylediği için Hünkar duymamıştı
Fekeli yerdeki papatyaları görünce kalktı ve papatyaların yanına gitti , bir tane koparttı Hünkar'da onu izliyordu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elinde papatyayla gülerek , ağır ağır Hünkar'a doğru yaklaştı Ve ona doğru eğilerek :
Dalınca alnımı kat kat genişleten siteme, "Neden bu vakte kadar bekledin, zavallı?" deme; Şikâyet etme, sakın boş geçen zamânından. Geçen zamanla ne eksildi hüsn ü ânından,
Papatyayı yavaşça Hünkar'ın saçına taktı
Geçen zamanla ne kaybetti rûhumun güneşi ? Muhabbetim de, cemâlin de lâyemûtun eşi..
Papatyayı düzeltti , yerine oturdu ve gözlerini Hünkar'ın zümrüt gözlerine sabitledi
Hünkar anın etkisiyle bir şey demiyordu , Fekeli gözlerinden anlamıştı çok mutlu olduğunu . Gözler , kalpten ne geçiyorsa onu yansıtırdı . Orda yalana , yanlışa yer yoktu . Hünkar'da gözlerini Ali Rahmet'in gözlerine kenetledi Nasılda sevdasını haykırıyordu , nasıl güzel bakıyordu .
