Chapter eleventh : memories part two

349 26 0
                                        


             ( Pov Luke )


-Wiesz...? Czy wiesz, dlaczego mama wzięła  Hope ?  - Clary mnie pyta .


- Nie, nie wiem tego  - wzdycham , patrząc na podłogę .


- Dlaczego wolisz być z nimi? Ty ich nie znasz,  ja to wiem .


-Skąd wiesz ? - pyta szorstkim tonem.


- Zacznę od początku. -  Clary siedzi naprzeciwko mnie i zwraca szczególną uwagę.  - W zimową noc twoja matka przyszła z małym dzieckiem, nie mającym więcej niż dwa lata. Powiedziała mi, że jest córką Niklausa Mikaelsona i że znalazła  ją na poboczu drogi .


- Nie  pokazała ci Hope 


- Okłamała mnie, Clary - wyjaśniam.  - I wiedziałem o tym. Powiedziałem twojej matce, że powinniśmy pomóc jej rozwinąć jej moce, ponieważ w pewnym momencie mogłaby zabijać niewinnych ludzi. Nie słuchała mnie i nie była zbyt dobra dla Hope .Kiedy miała 10 lat, Hope próbowała popełnić samobójstwo szkłem z  lustra, które stłukła z powodu braku kontroli. Ale te rany goiły się szybko. I nie spróbowała tego ani razu  .


- Nie wiedziałam  o tym .


- Nikt nie wiedział, dopóki nie zdecydowałem się trenować ją za plecami twojej matki .


- Teraz rozumiem, dlaczego jest tak dobra  - mówi z wdziękiem .


- Jocelyn powinna mnie wysłuchać. Gdyby Hope wiedziała, jak kontrolować swoje moce od najmłodszych lat, nie stałaby się bombą .


- Co masz na myśli ?


- Aby aktywować swoją stronę likantropa, musiała zabić osobę, i niestety Jake był jedynym w pobliżu .


- Ale powiedziałeś, że to był atak zwierząt ...


- Technicznie było -  unoszę brew. -  Kiedy to się stało, był księżyc w pełni. Znalazłem ją zagubioną i zagubioną na poboczu autostrady. Na jej twarzy, ubraniach i rękach było dużo krwi. Żaden nie wiedział, że zabiła Jake'a. Następnego dnia otrzymaliśmy telefon i to był on .


- Czy mama wiedziała, że ​​to Hope ? - Odrzucam.


- Clary ...- Cicho zaprzeczam.  - To nie była jej wina, ona ..


- Wiem -  przeszkadza mi. -  Jake był kimś bardzo ważnym dla Hope. Kiedy pobili go w szkole, jako pierwsza go obroniła i odegrała atak. I widzę to w jej oczach, bardzo za nim tęskni. I zawsze tak będzie .


- Dobrze to słyszeć od ciebie .


Power | A.L. || R.S. |Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz