Kunti lang ang Story ng Chapter nato . Kasi hindi masyadong pinaghanda.an ng Author. Speaking of Author , Hope you'll not Against my story infact Gawa-Gawa ko lang to or FICTION, marami ring nagsasabi na o.a masyado ang story nato.But Not all things or situations in this story are happen in real life Hello? maki- sbay kanalang sa story ko dito ha? para walang pektos!
- Hahabells \ Jose :*
~~~k
papunta na sana ako sa Likod ng Foodhouse sLash Kwarto ko.
but i found my things scattering on the floor? Wtf!- Dyusmiyo.
pumunta ako kay mamang para tanungin kung sino ang nagkalat sa mga gamit ko.
"Mang?" i solemnly say it.
"What?" she grin
"Why all my things scattered on the floor. did you do those things?" ako.
"Yes! any reaction?" sya
"But mamang. don't act like a kid mang I'm sorry. can't you see my sincerity? sabi ko.
"No, Lumayas ka! wala kanang mapapala dito! you're just a trash! parating bumabalik sakin" sya.
"but--" hindi nako tapos magsalita dahil may boses ng lalaki ang nagsalita sa likod ko.
"Gotcha! mrs.perez!" si Manyak pala -_-
"What the- Mr.Stewart how did you get in here? gulat ni mamang.
"i just followed your son or should i say your api-apihan staff! Finally i cought you mrs.perez! you're not good in your api-apihan son!"
"Why did you know that i just making him Like a Rag? may ibedensya kaba?" sya
*Flashback-Hallucinate*
"Naalala ko nung habang kumakain ako kinurot mo yung beywang nya na kay ubud ng lakas! at napasigaw sya Hindi kaba naawa sa anak mo mrs.perez? na habang pinapasakitan mo sya Verbal or physical man , ay nahihirapan sya.
*End of Flashback-Hallucinate*
"But--" speechless si mamang
Wow! pang Grammy award ang speech nya ha? Nakakaiyak talaga *Pooof Sabay pasabog ng Confetti *
de.joke lang.In all my entire life there's one person finally discovered my freakin hell life, he's like an angel fell in this crazy world . maybe I'm just dreaming that one day i have a knight in the shining skirt but nagkamali ako the truth is Knight in shining Armor. maybe im a .. im a .. Ga--
"Hoy! macky! sigaw ni Steven a.k.a Superman (tama sya na ang superman ko :D) He grab my wrist again -_-
and we go out .
"Ano ba? bitawan mo ko." ako
*Paaaaaaak!* face palm again T.T im so pity ang mahal ng paderma ko dito de.joke wala akong pera pa derma no.
"Aray! ang sakit nun ha!" sabay himas himas sa left cheek ko.
"You jerk! wag kangang mag bait-baitan jan! Hello? wala kabang awa sa sarili mo? Goodness around of applause for you . kung toto-usin mas more than pa sa MMK ang Life mo. sobrang O.a" he grin.
"Eh . anong paki mo? Kapal ng mukha mong pahiya-in sa harap ng tao? tapos ngayon may pa awa-awa effect kapa? at saka ? what then kong api-apihan ako? e idol ko naman si Princess Sarah ang munting prinsesa. atsaka sino kaba? superman kaba? wow! hanga ako sayo pre." galit na sabi ko
"alam mo patawa karin ano? now get all your things and hop in my car." He grin
l
"pero--" ako
"BULLSH*T!!" sigaw nya.
"oo eto nanga kukunin na!" takot na sabi ko.
-End of chapter 2-
BINABASA MO ANG
His Fitness instractor
Hayran KurguHindi lahat ng bagay mahuhusgahan mo sa isang tingin . hindi rin lahat ng bagay pwede mong gawin . Once a small mistake then its a big TROUBLE. And that's whats lifes role in this Sphere shape world. people judge your personality it's either your fr...