Diadem Kings Series 1: Darkest Light

Chapter 22

HUMUGOT ako ng malalim na hininga bago ay minulat ang mga mata bahagya pa akong nasilaw dahil sikat ng araw lumulusot sa bintana kapag napapawi ng hangin ang kurtina. Marahan kong naihilamos ang mukha ko nang bumalik sa ala-ala ang nangyari kahapon, he didn't let me answer right away.

He could not say more that's what he said, the less I know the more I'd be safe pagkatapos ay pinatakan lang ako ng halik sa noo bago ako iwan sa kwarto. I let him be, hindi ko siya sinundan dahil alam ko na kahit siya pino-proseso pa ang mga salitang lumabas sa bibig namin. Probably giving me us the time we both need to think things through.

Aminado akong nabigla ako sa sinabi ni Stephen it was like he sum up the entire story in a sentence, how could one deal killed millions? He didn't made a deal with a devil, it must have been satan himself! Yes Stephen at fault to, pero ganun naman talaga diba kapag desperado ang tao even the most innocent person could turn into a something else when desperate. Sa maling tao napunta si Stephen, maling tao ang nahingan niya ng tulong ng mga panahong yun at pinagsamantalahan nito ang kalagayan ni Stephen. Indeed life is truly unfair, kung sino pa yung may kakayahang makatulong sa kapwa ay sila pa yung mga walang pusong kayang umagrabyado ng tao.

Naging masama man ang kinalabasan ng desisyon ni Stephen noon ang mahalaga naman ay pinagsisishan nito yun, he said millions of lives was taken and that thought is enough to haunt someone forever. Ain't that punishment enough? I just hope that he have forgiven himself, he is the only who can fight this burden all I can do be there for him no else.

I've thought about this overnight, I've made my decision

I'm staying.

Dahan dahan kong inalis ang braso nito sa bewang ko at pinalitan iyon ng unan maingat para hindi ito maabala sa pagtulog. Late na ako ng natulog kagabi pero hindi ko naalalang bumalik ito sa kwarto, nang makawala ako ay umupo ako sa gilid ng kama at sandali pa itong punagmasdan bago inikot ang paningin sa kabuuaan ng kwarto. Is this another house of his?

Walang masyadong gamit doon, bukod sa kailnagan lang talagang mga furniture at isang malaking TV, sa may side table ay nakapatanong ang isang picture frame. Kuha iyon ng pamliya nito, si eli at ang mga magulang nito ang naroon. Mukhang matagal nag nakunan iyon dahil pare-parehong bata pa ang mga ito doon, tee, sa may side table ay nakapatanong ang isang picture frame. Kuha iyon ng pamliya nito, si eli at ang mga magulang nito ang naroon. Mukhang matagal nag nakunan iyon dahil pare-parehong bata pa ang mga ito at teenager pa lang sila Stephen at eli.

"thea?..." paos ang boses na banggit nito, namumungay pa ang mata nito at mukhang antok pa, naaplimpungatan lang. tipid akong ngumiti dito at hinaplos ang pisngi "sleep more..."

Kahit mukhang ayaw nito ay hindi rin napaglabanan iyon, muling naging pantay ang pag-hinga nito.

Bumaba ako sa sala at hinanap ang kusina at kumuha ng maiinon sa naroong ref, buti na lang at may mga stock itong pagkain. Hindi ako nag-aksaya ng oras at inumipahan nang magluto ng agahan para samaing dalawa.

Kailangan ko ring sabihin ang mga iniisip ko, a woman had to make her man feel good right? Surely he will want that right? Comforting him, somehow it please my inner temptress that the likes of me could arouse him.

Like last night...

nag-init bigla ang mukha ko nag sumagi sa isip na muntik nang may mangyari sa amin ni Stephen.

Nakakahiya dahil ito po ang mas may control sa aming dalawa samantalang ako yung babae na dapat mas kabisado kung paano mag-kontrol ng sarili. May pa 'I want' pa akong nalalaman ni hindi ko pa nga nararanasan ang bagay na yun!