Chapter 15
POV GRAY
I was staring at Archelly's back. She was busy cooking our lunch. Hindi ako pumayag na umalis kami ng hindi pa naguusap. Kanina pa din siya tahimik mula ng makarating kami dito sa flat ko. Nagamot na ring niya ang ilong kong halos mayupi yata dahil sa lakas ng pagkakabato niya ng sapatos.
Damn that Blue Vangelo! Kung hindi sana umiwas ang gago edi sana hindi ako ang napuruhan at siya sana ang tinamaan! Tss.
I stared her as I let out heavily sighed.
"Why don't you speak? Are you not happy to see me?" I said, Still staring at her back.
Anyway, Suot niya ang pinahiram kong damit kanina. Noong una ay tumanggi pa siya dahil ayaw niyang magtagal dito sa Flat ko pero pinilit ko siya at sinabing mas komportable kung hindi siya naka uniform. Pero mukhang mali 'ata ang ginawa ko. Dahil siya ang may suot ng damit ko pero parang ako ang nakakaramdam inggit dahil ang balat niya dumidikit sa tela ng damit ko.
That Damn shirt is fucking lucky!
Hinintay ko ang magiging sagot niya. Abala siya sa paghahalo sa caserole. Nagluluto siya ng ulam. The Rice is ready cooked. Ulam nalang ang wala.
Tinaktak niya ang ginamit na sandok sa gilid ng caserole at hinarap ako.
She stare me blankly.
"Paano kung sabihin kong hindi ako masayang makita ka?" She said without emotions.
Napatuwid ako ng upo.
"Why not? Are you still mad at me?"
Tinignan ko siya ng deretso sa kaniyang mga mata pero ang lintik ng likod niya ang humarap sa akin. Mabilis siyang tumalikod! Avoiding my question huh?
"Archelly..."
"Hindi ako galit Gray, At walang dahilan para magalit ako sa 'yo. Nalulungkot lang ako dahil—tila parang bumalik lahat sa dati." She almost whispered.
I frowned.
"Paanong bumalik ang lahat sa dati? Will you elaborate that to me? I can't understand you Archelly. I'm back now and I expecting you to be happy because I'm now in your front pero kabaligtaran ng lahat ang nakikita ko." Halos kapusan ako ng hangin dahil sa dere-deretsong pagsasalita ko.
"Naalala mo ba nong una kitang makita sa classroom namin? Nong nagtransfer ka? Dedma ako hindi ba? Hindi mo napapansin ang presensya ko Gray, Kahit nasa tabi mo lang ako. Kahit nasa malapit lang ako ay parang...hindi mo ako nakikita. Parang hangin lang ako tapos ngayon bumalik ka....pakiramdam ko naulit uli ang noon." She said, Feeling hurt.
Kusang napangiti ang mga labi ko.
Tumayo ako mula sa highstool at lumapit sa kanya.
Lumingon naman kaagad siya ng maramdaman ang presensya ko sa tabi niya.
"B-bakit?" She uttered.
Hindi ako nagsalita. Hinaplos ko lang ang kanang pisngi niya habang malamlam ang mga matang nakatingin sa kaniya.
"I'm sorry."
Umiwas siya ng tingin at ibinalik ang atensyon sa pagluluto.
"Bakit ka nagsosorry? Para saan 'yun?" Mahinang tanong pa niya.
"Hindi ko gustong iparamdam sa 'yong balewala ka Archelly, Masyado lang akong—" tinitigan ko siya kahit nakatigilid. Hindi ko matuloy ang sasabihin ko dahil hindi ko alam kung ano bang pwede kong sabihin ng hindi masasaktan ang damdamin niya.
