Chapter 19
GRAY
I was busy scrolling through my social media accounts. At dahil hapon na at tapos na ang klase naisipan kong tumambay outside of campuses. Si Vangelo nauna ng umuwi. May emergency raw na pupuntahan.
Natawa ako ng malakas ng makita ang post mula sa timeline ng babaeng iniistalk ko.
What's with this girl?
Wala man lang akong makitang matinong picture niya.
Lahat ng post niyang picture at nakawaki-waki at nakapokerfaced! Kung hindi naman ay mga lugar. O kaya'y lahat ng ginagawa niya sa buhay ay pinopost niya.
Napailing na nagscroll uli ako sa account niya.
Do you know who I was stalking?
It was Archelly's Facebook account!
Sa halip na umuwi at magpahinga ay ito ang ginagawa ko. Stalking the Girl I like.
Baliw na yata ako para gawin ang bagay na ito. Ang i-stalk ang babaeng kaytagal na nakatago sa puso ko.
Damn! Too clingy!
I scrolled again and see what was in her timeline.
Bigla akong napangisi ng may bumbilyang pumasok sa aking isipan.
I tapped her timeline. Starting to type.
Done posting...
Ano kayang magiging reaksyon niya kapag nakita niya ang pinost ko sa timeline niya? Could she be mad? Or mainlove uli siya akin?
Damn! Baliw kana nga Gray!
Nagisip uli ako ng pwede kong I-post sa timeline niya. Yung bang mababaliw din siya sa tulad ko? Tapos hahabulin uli niya ako at sasabihing...
Gray, Gustong-gusto na uli kita.
Shit! Ang corny!
Napahinto lang ako sa pagiisip ng kalokohan ng mahagilap ng mga mata ko ang babaeng nagbibigay kulay sa buhay ko.
Archelly...
She's alone. Hindi nito kasama ang kababata kong si Kristine. I pertaining Press.
Awtomatikong nagsalubong agad ang dalawang kilay ko ng may mapansin sa mukha niya.
What happened to her? Bakit may bahid ng mantsa ang pisngi niya.
Hindi ko na hinintay na makarating siya sa dereksyon ko. Tumuwid ako ng tayo at mabilis na naglakad patungo sa kaniya.
"What happened to you Archelly? Bakit ang dungis ng mukha mo?" Nagtatakang tanong ko sa kaniya.
Bigla siyang ngumuso.
"Don't use that."
Kumunot ang noo niya.
"Ang alin?" She asked innocently.
Nagiwas ako ng tingin sa kanya
"That pouting," I answered, Without glancing at her.
"Ha? Bakit? Pangit ba akong tignan?" May bahid ng lungkot ang boses niya.
Tinignan ko siya.
"No!" mabilis na sagot ko na siyang kinalaki ng mga mata niya.
"E bakit ka sumisigaw? Pwede mo naman sabihin ng mahinahon eh!" Reklamo pa niya.
Natigilan ako at napatitig sa kanya.
Silly
"Sorry. " I said in a low tone.
