Fingers

Ayaklarımı Yerden Kesiyorsun

Güne heyecanla ve erkenden başlamışlardı çünkü kopardıkları izin ve verilen cep harçlıklarıyla beraber denize gideceklerdi. Pohang yolundayken otobüsün ikili koltuğunda açık camdan gelen esintinin tenlerinde dolaşmasına izin veriyorlardı, Taehyung'un üstündeki beyaz tişört otobüste yedikleri çikolata yüzünden batmıştı ama buna bile kahkaha atmışlardı. Jimin elindeki polaroid fotoğraf makinesi ile her kareyi sonsuz kılmak istese de filmini bitirmemek için ihtiyatlı davranıyordu.

Sırt çantaları ayaklarının dibinde içleri ise mayo ve yiyecekle doluydu, havlularını da yan askılardan geçirerek taşıyorlardı fakat şimdi yere koyduklarından kirlenmemesi için kucaklarına almışlardı. Jimin giderken cam kenarında oturacaktı, Taehyung da dönerken bu konuda sözleşmişlerdi çünkü ikisi de cam kenarını istiyordu. Camdan dışarıyı izlerken şehrin içinden geçtiklerinden son derece keyifsiz manzaralarmış gibi geliyordu bu Jimin'e o yüzden hiç durmadan Taehyung'a bir şeyler anlatmakla meşguldü.

Taehyung ise şimdiden sıcaktan biraz bunaldığı için otobüsün tepesindeki camı da açabilip açamayacağını test etmek adına ayağa kalkmıştı. Hoparlörden ikisinin de pek keyif almadıkları bir şarkı dökülüyor, ön taraflardan birinin çocuğu ise çığlıklar atarak ağlıyordu. Taehyung sıkıntıyla gözlerini kapatarak "Biran önce varsak keşke"dedi, Jimin cebindeki mp3 çaları çıkartıp kulaklığını taktı ve kulaklığının tekini de Taehyung ile paylaştı.

Jimin, kafasını Taehyung'un omzuna koyduğunda "Ben uyursam geldiğimizde uyandır tamam mı?"dedi. Taehyung onu onaylarken Jimin gözlerini kapattığında o da gözlerini kapattı ve müziğin ritmini duymaya diğer gürültülerden kopmaya çabaladı. Fakat kalbi öyle hızlı çarpıyordu ki, içindeki bu garip hissin su yüzüne çıkmasını istemediği gibi Jimin de bir şeyler sezecek diye ürküyordu.

Yutkunarak gözlerini açtı ve çok çok dikkatli olmaya çalışarak biraz boynunu çevirip Jimin'in yüzünde gezdirdi gözlerini. İşte bir erkek ve bir kadın nasıl da yiyişiyorlardı arka koltukta, çiçeklerden daha güzel olan binlerce beden ve Jimin'in ilgisini çekecek onca insan, ona baktığında gördüklerini görebilecek miydi? Peki ya Jimin? Kendini arıyordu, Taehyung bunun son derece farkındaydı ve ailesi de Jimin'i yönlendirmek konusunda oldukça yoğun çalışıyordu. 

Taehyung'un kalbi kadar kafası da karman çormandı, bir yandan Jimin'e her şeyi anlatabileceğini ve onun kendisini her türlü kabul edebileceğini düşünüyordu bir yandan da içinden bir ses bu her şeyin sonu olur diyordu. Şimdi Jimin ile dilediğince yakın olabiliyordu, oysa ki onunla konuşsa ve kendisinin bile zihnine tam yerleşemeyen o şeyleri onunla paylaşsa sonrasında ne gibi bir tepki alırdı ki? Jimin başını rahatça omzuna yaslayabilir miydi? Kendisine bakış açısı değişirse ne olacaktı? Peki ya Taehyung'un Jimin'e bakış açısının bambaşka olduğunu zannederse ve kendisinden tiksinirse bunun altından kalkabilir miydi?

Taehyung karnının kasılmasını sağlayan tüm bu hislerin ve düşüncelerin aslında oldukça uzak olduğunu biliyordu, dengeyi tutturup tutturamayacağından emin değildi fakat bunu asla onunla paylaşmak gibi bir şeyi yapmayacaktı, yine de bu tür konulara değinirlerse olmadığı biriymiş gibi de davranmayacaktı. Belki duyguların ve fikirlerin tüm çıplaklığını sunmayacaktı ona ama tamamen bir maske de takmayacaktı. Taehyung camdan giren ve yüzünü yakan güneşin karşısında rahatsızlık duyarak saçına taktığı güneş gözlüğünü indirdi.

Tekrar Jimin'e döndüğünde bu kez daha az temkinliydi çünkü onun uyuduğunu anlamıştı, düzenli nefes seslerinden ve bedeninin hafifleyerek kendi üstüne daha ağırlık vermesinden. Taehyung da kafasını geriye yatırarak bastırdı ve koltuğunun dik olmasından memnuniyetsizlik duysa da yatırma gibi bir girişime yeltenip Jimin'in gereğinden önce uyanmasını istemediğinden bu rahatsızlığa göz yumdu. İkisi de oldukça erken uyanmışlardı yolları çok uzun olmasa dahi bir yolculuk söz konusu olduğundan aileleri de geç kalmamaları konusunda onları uyardığından ne kadar erken o kadar iyi diye düşünmüşlerdi.