Aşkın Gri Tonu [+18]

7.Bölüm

Selam, nasılsınız?

İyi okumalar dilerim❤
_______________________________________

"Esma iyisin değil mi?" dedi Akın ve karşısında bıkmış bir Esma gördü. "Ne! Seni düşünüyoruz şurda" dedi söylenerek. Esma da güldü ve yavaşca arabaya bindi. Biliyordu sevdiğinden yaptığını ama 1 haftadır sürekli aynı şeyler olunca artık bıkmıştı.  Akın da yanına oturdu ve şoför arabayı çalıştırdı. Alev ve Ateş bir arabada, Betüş ve Sadık Bey bir arabada eve gidiyorlardı. Hepsinin içinde bir mutluluk vardı.

"Akın sahile gidebilir miyiz?"

"Dinlenmen lazım ama"

"Lütfen" o gözlere dayanamadı ve arabayı durdurdu. Diğerlerine haber verdi ve Esma ile birlikte sahile indi.

"Akın"

"Efendim Esma" aşkla konuştu ve sarıldı. Kokusunda büyülendi ve alnına minik bir öpücük bıraktı.

"Ben seni çok seviyorum. Seni kaybetmekten çok korkuyorum Akın." dedi ve gözünden bir damla yaş döküldü. Yanağından aşağı süzülen yaşı öptü Akın.

"Seni herşeyden ve herkesten çok seviyorum. Korkma bizi ancak ölüm ayırabilir. Eğer birgün ölürsem sen hayatına devam et ve şunu bilki ölsem bile seni seveceğim. Bu kalp senin için attı gerekirse senin için atmayı bırakır. Şimdi o kurban olduğum göz yaşlarını sil. İçimi yakıyor be kızım" bu sırada kendi akan yaşlarından bir haberdi. Esma yavaşca onun göz yaşlarını sildi ve sarıldı. Kokusunu kendine sakladı, her bir nefesi huzurdu. Akın'ın her bir zerresi ona huzurdu. Gözleri, kokusu, teni...Kalbi, en çokta o huzurdu. Onun her ritmi en güzel müziğiydi. Ama o müziğim bitmesi onu çok korkutuyordu. O müziğin bitmesi için illa ölmesi gerekmiyordu. Kendisi için değilde başka bir kalbe atması onu korkutuyordu. O kalbin başkasını seçmesi, o gözlerin başkasına aşkla bakması, kokusunun başkasına hoş kokması... Düşünmesi bile mahvediyordu onu bunun gerçekleşmesi ölüm gibi birşeydi. Yaşarken ölmektir onu kaybetmek ya da ölüyken yaşamaktır...

"Esma akşam yemeğini birlikte yiyelim, bizimkilerin haberi var."

"Tamam da nereden çıktı bu dılarıde yeme işi" dedi merak ve heyecan karışık.

"Hiç, öylesine" dedi umursamazca ve ayağa kalktı. Çünkü eğer Esma gözlerine bakarsa ne olacağı hakkında fikir sahibi olurdu. Öok iyi gözlemciydi Esma. Aslında Akın'ın yalan söylediğini anladı ama umursamadı. Çünkü mutluydu ve iyi hissediyordu.

Birlikte arabaya bindiler ve sahilin önünde durdular. Esma sorgular gözlerle Akın'a bakıyordu. Akın sadece göz kırptı ve kırmızı bir kurdele ile Esma'mın gözünü kapattı.

"Akın-"

"Şşt sadece bana güven sevgilim"

Esma yavaşca baş salladı ve Akın'ın yardımıyla arabadan indi. Akın, Esma'nın elini tuttu ve onu yavaşca kucağına aldı. Esma bu hareketle bşraz heyecanlansa da birşey demedi. Akın biraz ilerledikten sonra durdu ve Esma'yı yere bıraktı.

Yavaşca arkasına geçti ve boynundan öptükten sonra elini kurdeleye götürdü. Esma'nın kalbi çok hızlı atıyordu ve ayakta zor duruyordu. Akın kudeleyi çözdü ve yavaşca çekti. Esma birkaç saniye sonra gözlerini açtı ve gördüğü manzaraya bakakaldı. Çok romantik ve büyüleyiciydi...

Esma gözlerindeki parıltı ile Akın'a döndü.

"Akın" sesinden aşkı hissedebilirdiniz. Akın da ona aşkla bakıyordu. Esma, Akın'a sarıldı ve fısıltıyla konuştu.

"Seni seviyorum, seni çok seviyorum" dedi ve bir süre sonra ondan ayrıldı ve tekrar arkasını döndü. Akın yanına geldi ve elinden tuttu. Birlilte oraya doğru ilerlediler ve minderlere oturdular. Hem yemeklerini yediler hem de sohbet ettiler. Yemek bitince Akın, Esma'nın elini tuttu ve konuşmaya başladı. Esma da heyecanla onun konuşmasını bekledi

"Esma'm,

Seni gökyüzüne anlattım yağmur yağdı, bahara anlattım çiçek açtı. Seni geceye anlattım gün doğdu,
yıldıza anlattım ışık oldu. Seni anlattığım her şey can buldu.

Seni tanıdığım gün geçmişi unuttuğum gün idi. Sen geçmişime silgim oldun. Geleceğime ayna olur musun?"

"Evet" dedi ve yüzünde gülümseme oluştu ve daha yükseksesle konuştu. "Evet, bu ebedi gece son bulana, bu yıldızlar parlamayı bırakana dek evet" dedi ve mutluluktan ağlamaya başladı. Akın yavaşca ona yaklaştı ve dudaklarına ebedi bir öpücük kondurdu. Birbirlerine sarıldılar ve o kalpler daha da yakınlaştı. Yavaşca ayrıldılar ve Akın, Esma'nın göz yaşlarını sildi. Cebinden bir yüzük kutusu çıkardı ve Esma'ya baktı.

Esma yüzüğün zarifliğine ve güzelliğine büyülenmişti. Akın ise ona büyülenmişti. Esma başını kaldırıp Akın'a baktı ve konuşmadı. Ama o gözler o kadar çok şey anlatıyorduki. Aşk, umut, mutluluk ve sevgi...Etfarta bir piyano sesi duyuldu. Esma merakla Akın'a bakarken o ise ayağa kalkmış elini ona uzatmıştı.

"Pourriez-vous s'il vous plaît me donner cette danse, chérie?"
(Bu dansı bana lütfeder misin sevgilim?" dedi Akın etkileyici bir biçimde. 

"Bien sûr" dedi Esma da ve ayağa kalktı. Birlikte dans etmeye başladılar. Fransızca onlara aşkı anlatan tek dildi. Aslında bunun sebebi Paris'de tanışmış olmalarıydı. Onlarınki ilk görüşte aşktı. Paris aşkın şehriydi ve onlar orada tutuldular birbirlerine. Güzel bir aşktı onlarınki hem de çok güzel...

Dansları bitince birlikte aynı yere geçtiler. Esma yerdeki şarap şişesini kumdan çıkardı. Havada yavaşca salladı. Akın da güldü ve barkakları çıkardı.

"Bu gece bizim gecemiz olsun"

"Ve her gece" diye Esma'nın cümlesini tamamladı ve şarabını havaya kaldırdı. Esma da aynısını yaptı. Saatlerce dans ettiler, denizde ıslandılar ve eğlendiler. Aşkın sarhoşluğunu yaşadılar.

"Je t'aime, je t'aime
Comme un fou, comme un soldat
Comme une star de cinéma"

"Je t'aime, je t'aime
Comme un loup, comme un roi
Comme un homme que je ne suis pas
Tu vois, je t'aime comme ça"

Birlikte kendi şarlılarını söylüyorlardı. Fısıldayarak son cümleyide söylediler ve dudakları birbirine kilitlendi. Tıpkı kalpleri gibi ebediyete kadar...

_______________________________________

Üzgünüm hem geç geldi hem de biraz kısa geldi, üzgünüm:(

Öpüldünüüüz😘