Aşkın Gri Tonu [+18]

12.Bölüm

Aşkın Gri Tonu yapım iyi okumalar diler❤
_______________________________________

"S-sera" demişti Ateş, karşısında kardeşi vardı. "Seram" ona yaklaşmaya çalışıyordu ama olmuyordu. Haraket edemiyordu, kardeşine sarılamıyordu. "Abim, gel yanıma" ama gelmiyordu. Nefretle ona bakıyordu. "Bakma öyle be abim"

"Senin yüzünden" demişti ve yüzünün diğer yarısını açmıştı. Kan vardı, her yeri yaraydı. "Senin yüzünden" tekrar demişti ve bu sefer kolunu göstermişti. Mosmor ve yara içindeydi. "Senin yüzünden" sonlara doğru çığlık atmıştı. Bir anda gözlerini açtı. Etrafına bakındı ve kabus olduğunu gördü. Derin bir nefes aldı ve sudan bir yudum aldı. Gözünden akan bir damla yaşa engel olamadı.

Elinde içeceğiyle pencereden dışarıya bakıyordu. Sonsuz ve özgür denize... Bazen deniz olmak isterdi, özgür ve serin...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Alev piyanosunun başına geçmişti. Ruhunu dışa vurmak istiyordu, içindeki acıyı anlatmak istiyordu. Yine başlamıştı kabusları, kardeşinin rüyalarında ki ölümleri. Nefesi kesiliyordu, onu çok özlemişti ve onun şuan kendisinden nefret ediyor olması canını daha da yakıyordu. İnsan bazen hava olmak ister, esmek ve canı nereye isterse gitmek ister...

Hayat her zaman istediklerimizi vermez. Serinlik istesekte yanmaya mahkumuz...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nefes almak için İspanya'ya gitmeye karar verdiler. İnsanlara hem yardın eder hem de eğleniriz diye düşündüler. Alev, Ateş, Esma ve Akın birlikte yola çıktılar. Havalimanında bıtaktılar acılarını ve geçmişlerini... Kısa süreliğine de olsa temiz bir sayfa açıp eğleneceleklerdi. Bakalım Alev'i orada ne sürprizler bekleyecek.

İspanya'ya vardıklarında kalacakları eve gittiler.

"Ben Akın ile kalacağım" diye atılmıştı Esma, tabi Akın durumdan memnundu ama Alev huzursuzca Ateş'e baktı. O da bu durumdan memnundu. Tam itiraz etmek için ağzını açacağı sırada Ateş eliyle ağzını kapattı.

"Hayır sevgilim, uyum sağla" deyip sırtına atmıştı.

"Ateş"

"No cariño, relájate un poco"
(Hayır sevgilim, rahatla biraz)

Ateş'in ispanyolca konuşmasıyla herkes gülmüştü.

"Ters durarak ne kadar rahatlaya bilirim bilmiyorum" diyerek sitem etmişti. Ateş, Alev'i yere indirdi. Bu sefer elini tuttu ilerlemeye başladı. Eve girdiklerinde büyülenmişlerdi. Hoş ve ferahtı, şahaneydi. Alev gezmek için Ateş'in elini bırakacağı sırada Ateş onu kendine çekti.

"Önce benle ilgilen" deyip ilerlemeye başladı. Alev merakla kaşlarını çattı ve peşinden gitti. Bir odaya girdiklerinde buranın yatak odası olduğunu anladı. Sorgulayıcı bir bakışka Ateş'e baktı. Ateş yavaşca ona yaklaştı ve yüzleri çok yakınken durdu. Kendini geri çekip elindeki kıyafeti gösterdi. Alev ise kafası karışmış bir şekilde ona bakıyordu.

"İstersen yapalım" demesiyle Alev yerin dibine girmek istedi. Ateş ise onun bu haline kahkaha atmıştı. Alev koluna hafif bir yumruk geçirmişti.

"Tamam tamam, kızma!" Ateş'in dalga geçmesi sinirlerini bozuyordu. Bu sefer ters ters bakınca Ateş kendini dalga geçmeyi bıraktı ve kıyafetlerke birlikte onu bir odaya itekledi. O iteklerken Alev ise konuşmaya çalışıyordu ama sadece çalışmakla kalıyordu. En sonun odanın içine girdiğinde tam arkasını döndüğü sırada kapı kapandı. Ateş'in güldüğünü fark etmişti ama duymamazlıktan geldi. Hem giyiniyordu hem de Ateş'e söyleniyordu.