11.Bölüm

62 42 6
                                    

Selamm👋

İyi ki varsınızz❤

Hadi bakalım başlayın. Yalnız benim hikayeye girişimle hikaye çok uyumlu değil mi😀😀Dalga geçmek yok, bak alırım ayağımın altına hee😡😆
_______________________________________

Bir hafta boyunca Alev ve Ateş terör estirmişti. Aslında gri bir yangın olmuştu. Sözleşmeler, hesaplar ve taramalar herşey teker teker inceleniyordu. Azrailler de ise durum çok farklı değildi. Onlarda herşeyi en ince ayrıntısına kadar düşünüyorlardı. Lakin ikisininde atladıkları birşey vardı. İkiside aynı işlemleri yapıyordu. Yani eşit güçte hazırlanıyorlardı. Acaba kim kazanacaktı?

"Alev, Ateş"

"Efendim" diye Esma'ya cevap verdi Ateş. Alev ise sadece dosyalardan başını kaldırıp ona baktı. Esma konuşması gerektiğini anladı. Derin bir nefes aldı ve başladı.

"Şimdi bakın siz bir yıl boyunca böyle mi olacalsınız?"

İkisinden de aynı cevabı almıştı.

"Hayır" demiş ve işlerine geri dönmüşlerdi.

"Ya bir dinleyin" diye sitem etmişti genç kız ama çok umırsandığı söylenemezdi. O da bunu fark etti ve ayağa kalkıp sinirle odadan çıktı. Toplantı odasına yani Akın'ın yanına gitti. Çantasını ve ceketini bir hışımla masanın üstüne bıraktı.

"Ya bu ikisi sinirdi daha da sinir olmuşlar"

Akın hafifce gülüp konuşmaya başladı. "Niye?" Genç adamın yüzündeki alaycı ifade kızı daha da çıldırtıyordu. Kendini tutamadı ve söylenmeye başladı.

"Yok ya bu ne böyle!? Biri yarım yamalak cevap verir, öteki cevap vermeye bile gerek duymaz. Bir de üstüne umursamazlar. Allah'ım sen bana sabır ver!" daha sonra gidip koltuğa sertce oturdu. Ancak oturarak sinirini atamayacağı için tekrar ayağa kalktı. "Ben koşuya çıkıyorum yoksa kafayı yerim bunların arasında. Sabahtan beri bir normal diyolog kuramadık ya!" diye söylenerek eşyalarını aldı ve dışarı çıktı. O çıkar çıkmaz Akın'ın ağzından bir kahkaha firar etti. İçeriye giren asistan ile hemen ciddiyete büründü.

"Evet?" demişti soru sorarcasına

"Efendim, şey"

"Söyle"

"S-sizin şirkete saldırı düzenlenmiş. Güvenlikler halletmiş v-" kızımız daha cümlesini tamamlamadan Akın odadan çıkmıştı. "Ve polisler tutuklamış" diye kendi kendine cümlesini tamamladı.

"Lan ne demek polisler tutukladı!?" karşısında korkudan titreyen adama bakıyordu. Cevap vermemesi onu daha da çıldırtıyordu. Sinirini tutamadı ve adama bir yumruk attı. Canı yanmıştı adamın ancak sesini çıkaramamıştı. Çünkü eğer öyle birşey yapsaydı başına gelecekler onun sonu olurdu. Acı bir son...

Akın biraz daha sakinleşince masasının başına geçti ve avukatını aradı.

"Al-"

"Başlatma alona! Şimdi bugün tutuklanan adamı içeriden çıkar. Bizim adamlara teslim et paranı yatırırım."

"Kimdi acaba adam?"

"Şu aranan Faruk Taşkın it- her neyse o işte"

"Biraz zor olacak ama yaparım. "

Akın cevap vermeden telefonu kapatmıştı. Karşısındaki adama da emir vermişti. Odada yalnız kalınca aklını toplamak için Esma'yı aradı.

"Efendim Akın"

"Nerdesin?"

"Eve doğru gidiyorum, niye sordun?"

Aşkın Gri Tonu [+18]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin