Aşkın Gri Tonu [+18]

9.Bölüm

Dıdıdıddıdıdıım yeni bölüm geldi😀

Nasılsınız? Ben bomba gibiyimm😉
_______________________________________

Sabahın erken bir saatinde alnına düşen bir yağmur tanesiyle gözlerini açtı. Etrafına baktı hala mezarlıktaydılar. Gökyüzü grinin en koyu tonundaydı. Etrafta bir kasvet havası vardı. İnsanın içini huzursuz eden. Yanındaki kadını kaldırmak için konuşmaya başladı.

"Alev"

"Hımm?"

"Hadi kalk güzelim" derken saçını okşamıştı. Alev yavaşca kalktı. Havadaki kasvet onu da rahatsız etmişti. Yağmur gittikçe şiddetini artırıyordu. Biraz daha burada dursalar sırılsıklam olacaklardı. Ayağa kalktılar ve son kez mezara baktılar. Taşın üstüne gri bir zarf yapıştırılmıştı. İkiside birbirine baktı ve kağıdı aldılar. Alev yavaşca açtı ve içinden kağıdı çıkardı. Fısıltıyla okumaya başladı.

"Azrail geliyor, o ruhlar havalanacak. Mezarlar dolacak...

Tik tak tik tak"

Konuşmuyor sadece bakıyorlardı. İkiside ne düşüneceğini bilmiyordu. Ne olacaktı? Ne yapacaklardı? Bilmiyorlardı, kafaları çok karışıktı. Lakin akıllarında tek bir cevap vardı.

"Hayatınız cehenneme dönecek. Büyük bir savaş olacak, gri zarf başka bir anlama gelemez." dedi Akın ve derin bir of çekip koltuğa oturdu. Ateş ve Alev'in yol boyunca söyleyemediklerini o söylemişti.

"Ne yapacağız peki?" dedi Esma ve Alev'in yanına gidip oturdu. Derin düşüncelere dalmıştı Alev. Ne yapacaklarını planlıyordu. Alev'den ses gelmeyince umutla Ateş'e döndü genç kız. Ondan da ses gelmeyince Akın'ın yanına gidip oturdu.

(3 saat sonra)

İki kalpten acı geçiyor, gözlerinden yaşlar firar ediyordu. Göz yaşlarını akıttılar içlerindeki zehri akıtmak istermişcesine. Ancak o zehir hiç bitmeyecekti. Bunu biliyorlardı bilmesine de şanslarını deniyorlardı. Umut ediyorlardı çünkü buna ihtiyaçları var. Çünkü iyi düşüncelere ihtiyaçları var. Çünkü biliyorlarki bundan sonra hayatları iyi olmayacak. Biliyorlardı ya cehennemde yaşayacaklarını ve bunca şey olurken onların hiçbir şey yapamayacaklarını. Hayatlarının çöküşünü izleyeceklerdi.

Saatlerce ağladılar, ağlamak biraz onları toparladı. Kendilerine getirdi.

"Ne yapacağız?" dedi Akın, cevap alamayacağını düşünerek sormuştu.

"Bilmiyorum, ne yapacağımızı bilmiyorum bundan sonra ne olacak bilmiyorum. Bu bilinmezlik beni çıldırtıyor"

Akın hiçbir şey demeden Alev'e baktı. O gözler de boş ve yorgundu. Oksijen sanki ciğerlerini yakıyormuş gibi hissetti genç kız. Canını yakıyordu kendini zorladı ve bir nefea aldı.

"Bilmiyorum Akın ama sadece iyi şeyler olmayacak onu biliyorum"

"Sanırım hepimiz biliyoruz her şeyin berbat bir hal alacağını" dedi Esma ve herkesin gözüne baktı. Hepsinin gözünde sadece kabulleniş vardı. Bu yangından çıkabilecekler mi yoksa bu yangında yanacaklar mı?

"Savaşacağız"

"Nasıl Ateş? Nasıl şavaşacağız?" dedi Esma ama cevap alamadı. Çünkü şuan Ateş de bunun cevabını bilmiyordu. Alev sevdasının içindeki çıkmazı hissetti. Yanına gidip oturdu. Sarıldılar ve içlerindeki acıyı ortak ettiler. Tıpkı kalpleri ve ruhları gibi.