Bumped Into An Arrogant Gangster [ Book 1 ]

Chapter 25 ¤ Realizations ¤

Trixcy's Point of view

Nagising ako ng maaga, pumasok ulit sa isip ko ang mga sinabi ni Jiro last night siguro nga tama siya na bago pa man mahuli ang lahat bago ko pagsisihan ang lahat kailangan ko ng tanggapin ang papa ko thanks to him. Kaya bumaba na'ko para magluto gusto kong bumawi kay mommy. Pagbaba ko ay nakita ko sa kitchen si mommy at Harold na naghahanda ng food? Naunahan na nila ako imbis ako 'yung maghahanda para sa kanila, oh well maountahan nga.

"Trixcy you're awake, tamang-tama naghanda kami ng mom mo ng breakfast would you like to join with us?" pag-alok sa'kin ni Harold nag smile lang ako at kumuha ng tatlong plato tahimik lang ako ewan ko ba ang awkward nahihiya ako, kasi sa kabila ng sinasabi ko sa kanya ay nandito parin siya he never give na makuha ang loob ko. "Trixcy anak, nagluto ako ng favorite food mo." now I know how blessed I am, having a parents like them is God's gift. "thanks mom." I smiled and I kissed her . "I love you mom."

"I love you to babt, Oh! sige na kain na tayo, kumain ka ng marami Trixcy, mukha kasing stressed ka na." I nodded and smiled and kumain na kami, habang nasa gitna kami ng kainan ay, gusto kong magsalita I want to say sorry argh! Where should I start? Malamang Trixcy sa simula alangan sa huli, mas pahihirapan mo lang sarili mo! Wag lang tanga okay? Okay ito na, pero nahihiya ako. Bahala na nga! Pwew! "Uhmm... Dad?" napatigil naman siya sa pagsubo ng pagkain hindi lang siya pati rin si mommy, naku po ano ang susunod kong sabihin? "Trixcy?" Mom, looked at me with her big eyes, she's shocked of she have heard, malamang I never called my Father dad sinced he came, eh talagang magugulat ka talaga! Tsk! "Correct me if I am wrong but, Trix did you-?"

"Yes, yes." pagputol ko sa sasabihin niya at yumoko ako and I pouted. Nahihiya talaga ako feel niyo ba ako? Huhu! "Really?" di parin siya makapaniwala, bakit ba ang OA niya yes na nga diba? Psh! "Oo na nga diba!" opps! Sorry napataas yata boses ko, kasi naman. "Sorry, if may nasabi man akong mga nakakasakit na salita sayo dati, sa inyo ma, narealized ko lang kasi na mas pinapahirapan ko lang ang sarili ko kung patuloy akong magiging bitter kay Harold, which is my dad. I know you still love him mom, so I don't have a choice kundi mahalin rin siya besides, he is my father at all." klaro sa boses ko na nahihiya ako, I don't know? I can't explain what I feel, happy, nervous? Takte ka Trixcy! Direct to the point ka nalang kaya sabihin mo, Harold dad I forgive you. No! No! may speech pa ako, para akong tangang kinakausap ang isip ko.
Lumapit sa'kin si mama at niyakap niya ako.

"Trixcy, you know what, I really expected this to happen kaya lang kahit inexpect ko 'tong pagkakataon na'to I can't believed na manyayari pa'to." Mom, started to cry and I saw her tears slowly flowing. Alam kong dahil sa saya ang mga luha na'yun, I love mom that I couldn't bear seeing her crying. Kaya minsan naiisip ko na baka bumalik lang ang ama ko para iwan kami ulit, man are made to make woman cry. Making woman cried is their nature, 'yan ang pananaw ko noon pero nang bumalik ang ama ko I don't know what to think anymore nagsisi ba siya o mahal niya talaga kami. Pero isa lang ang gusto kong paniwalaan, ang bumalik siya dahil mahal niya kami.

Tumayo ako para ihug ang papa ko syempre I love him since I was a kid, lagi ko siyang hinahanap and I waited for him until now nagdadrama pa'ko. "Daddy, I'm sorry, alam ko nagtatampo ka sa'kin kasi kung patatawarin rin pala kita bakit di pa noon, it's all my fault sorry." and my tears started to flow ito pala 'yung feelings pag kahug mo daddy mo, sana noon ko pa'to ginawa edi sana mas naramdaman ko ng maaga, ang saya nakakapagpagaan ng puso na ngayong nasabi ko na. Na nakapagpatawad kana, iba talaga ang nadadala ng kapatawaran sa puso mo, it gives you peace.

"Trixcy anak, wala kang kasalan, okay?" at hinawakan niya ang pisngi ko "I'll promise na hindi mo pagsisihan ang ginawa mo ngayon, dahil gagawin ko ang lahat makabawi sa inyo ng mommy mo, magpaka-ama at magpaka-asawa ako sa inyo ng mom mo gaya ng sinabi mo dati, dahil kayo nalang ang naiiwang bahagi ng buhay ko, kaya nga hindi ako umalis sa tabi niyo eh, kasi kahit itinaboy mo'ko di ko naisipang umalis kasi mahal ko kayo minsan na akong nawalan ng anak, at di ko na hahayaang mangyari ulit yun. I'm sorry for abandoning you Trix." tumutulo narin ang luha niya alam kong may half sister ako at namatay daw 'yun dahil sa isang aksidente that's why his second wife leave him. "I love you daddy." ito nalang sinabi ko.

"Ang cute talaga ng mag-ama ko pa hug nga." at nag group hug kami. I am so happy after all those tears and pain napawi din dahil alam kong masaya na kami, we're one big happy family. Abot langit ang pasasalamat ko tama nga sabi nila ang kapatawaran ang maghahatid sayo sa mundong kasiyahan. As what I experienced now we should have to forgive people who have sin against us, and God will forgive us too.

It's been two days since that happiness happened. And now I am here at Jiro's unit with his friends or the GWolves included Sophia here! Hinatak lang naman kasi ako ni Sophia kaya ako nandito, pero di ako nagsisi ang saya kasi nilang tingnan they're having fun napapatawa na rin ako pati si Sophia. "Uy! Jiro sumali ka sa'min!" Pag hikayat sa kanya ni Fyzer, ang kulit niyang tingnan ngayon naka boxer short nalang kasi siya, note nakasando pa 'wag po green minded, with spongebob the square pants design, siguro sa kanya 'yung boxer na nakita ko dito noong pinaglilinis ako dito ni Jiro or should I say friendship goals nila ang spongebob boxer kasi wala pa naman siya dito ng naglilinis pa ako. Dahil sa laro nila simple lang naman ang laro nila spin the bottle lang naman pero dapat dare lahat walang truth, boring daw kasi sabi ni Alexuis kaya lang parang sinadya kay Fyzer kasi lagi nakapoint yung bottle. Kaya ayan pinahubad ng mga kaibigan niya tanging sando at boxer nalang ang saplot niya.

"Wag niyo nga akong idamay d'yan sa mga kalokohan niyo ang lalaswa ng laro niyo dude! mlMay mga babae dito oh at tsaka Fyzer di ka ba nahihiya?" sinumpong na naman po ng kasungitan si shokoy. "Sponge Bob? Seriously? Ang baduy mo Fyze!"

"Wow! Ang kill joy mo naman bro! At bakit ako lang ba angdgfkrks-"

"Hep! Hep! Don't you dare na itutuloy mo sasabihin mo, mahiya ka naman." Pagpigil ni Joshua kay Fyzer. Napansin ko namumula siya ahh, alam ko na.

"Na sponge bob din 'yung mga boxers niyo?" I mischievously smiled at them, nakatingin naman ang lahat ng mata sa akin na gulat. Haha! Their eyes tells me that they have the same boxers, sponge bob.

"How did you know?" Alexuis cunfusely asked me, insert taas kilay, galing ko talaga manghula friendship goals.

"Simply because," then I stared Jiro 'yung tinging 'lagot ka'

"Hey! Hey! Kukelat why are you staring at me like that?" kunot noo niyang tanong.

"Kasi ikaw nagsabi sa'kin." then napangiti ako ng tagumpay, trip ko lang asarin siya.

"WHAT JIRO?!" silang lahat, maluban jay Sophia na tawa ng tawa.

"No! No! I-" di niya naituloy ang sasabihin dahil aksyong hahabulin siya kaya napatakbo na rin siya. Kami naman ni Sophia nagkatinginan lang, yung tinging 'ang weird nila.' kalaunan ay natawa na rin kami. How ironic of a gangster who wears sponge bob boxer shorts.

"Hahaha!"

"Aish! Hey stop it! I didn't say anything! Trixcy I'll kill you! Yaahh!" Rinig kong sigaw ni Jiro, siguro nahuli na siya ng mga kaibigan niya.