Çocukluk Arkadaşım Şimdiki Aşkım(Texting)

🌚14🌚

Evden çıkıp üniversiteye giderken düşünmeden edemiyordum. Yüzsüzü merak ediyordum. Dün akşam iyi geceler mesajı veya sabah günaydın mesajı atmamıştı .

Normalde her dakika yazardı. Hayatımda bir yeri vardı. Bu yüzden merak ediyordum onu.

Söylene söylene telefonumu cebimden çıkardım.
"Hayır neden yazmadı ne bi selam fln ulan hele bir yazsın jopla ıslata ıslata dövecem. Ben onu merak etmek zoru-"

Çarptığım duvarla geriye sendeledim. Tam düşücekken belime sarılan kollarla asfaltı öpmekten kurtuldum. İlk öpücük bu borumu.

Beni tutan kişi , pardon kişi demek hakaret olur meteor daş dehşetül vahşet varlık kollarını çözüp anlam veremediğim ultra şaşkın bakışlarla
"İyi misin ?" Başımı sallayıp bir adım geriledim. Olum bunun sesi bir yerden tanıdık geliyor ama hayırlısı. "Çanak son anda kurtardık. Sıkıntı yok sağol." Gamzelerini göstererek genişçe gülümsedi. Boğazını temizleyip

"Peki beni süzmeyi ne zaman bitireceksin." Şimdi hiç kız tribine girip çemkiremicem.

"Valla bilemiyorum bacım. Önüme herzaman meteor çıkmıyor."

Kafasını geriye atıp bi kahkaha patlattı. "Bacım? İyimiş. En azından abi fln demedi. "

Elini atıp gözüme gelen saçımı çekerken geriye adım atıp
"Hop hayırdır olum sen. El kol saç falan. "

"Gözüne girecekti o yüzden yani apla taam kızma."

Ellerini havaya kaldırıp geri geri yürümeye başladı.

Ben yanından geçip giderken "Ben Ecmel. "

Arkamı dönüp kaşlarımı yukarı kaldırdım. "Baaane ?"

Tekrar dönüp giderken yeniden seslendi "Sen gelirken dalgındın bide telefona sövüyodun. Ayrıca bana çarpsın bi özür dilesen fena olmazdı."

"Olum saane te allam yaa. Ayrıca sen benim dalgın olduğumu bildiğin halde önüme çıktın. Benlik bişi yok. Taam özgün kabul edildi taam affettim. Taam. "

Arkamı dönüp yürümeye başladım. Üniversiteye girerken tüm milli eğitimdeki çalışanları elden geçirip besmelemi çektim.

Derste Mısra ile hocaya garip garip sorular sorup dersten atıldıktan sonra son dersimiz olduğu için çıkmıştık. Sahilde yürürken ona anonim olayını anlattığımda bunu gayet doğal karşılıyodu. Oysaki şimdiye çığlıklar atıp neden önce anlatmadığımı sormalıydı.

"Kızım hayırdır sen ne bu sakinlik? "

"Ne ne sakinliği!?"

"Dökül" Ellerini havaya kaldırıp garip garip hareketler yaparken mırıldandı.

"Neyi dökülüm canım. Sana yazan anonimin benim abimin arkadaşı olması mı yiooo ne alaka o kim tanımıyorum ben. "

Gözlerim irileşirken "Ne! Sen bana anonimin kim olduğunu bildiğin halde söylemedin mi ?"

"Ya hayırr öyle değil ben abim gil konuşurken duydum. Yazacam fln diyodu. Hatta E- ah yani anonim bana senle alakalı sorular sordu. Ama söz verdim gerçekten yoksa sana söylerdim."

Başımı sallayıp yürümeye devam ettim. Bi süre daha konuştuktan sonra Mısra annesi çağırdığı için gitmişti. Bende bir banka oturup kulaklığımı çıkarttım.

Müzik dinlerken önümden geçen baloncuyu görünce yüzüm asılmıştı. Elinde bi sürü balon vardı ve sanırım bugün şansı yaver gitmemişti. Akşam olduğu için büyük ihtimal eve dönüyordu. Ayağı kalkıp baloncu amcayı durdurdum.