Kabanata 7

6.2K 270 68
                                    

"Upo ka muna, watch movies if you want. I'll just fix myself." I opened the television and browsed movies for him. 

"What do you want?" I asked while still browsing for movies. 

"I'm fine with anything. Just fix yourself." 

I left him on the living room because of what he said and starts cleaning myself. I took a bath and it takes an hour bago ako matapos. I entered my walk-in closet at inabot rin ako ng isang oras bago makalabas doon. Magmadali pa ako ng kaunti dahil naghihintay si Vynz sa labas. 

When I went out of my room, I saw Vynz standing in front of my condominium's door. Maliit lang ang bukas ng pinto kaya't hindi kita mula rito ang tao sa labas. I saw Dasher when I walked near the door. Para bang nagliwanag ang mga mata niya nang makita na nasa likod ako ni Vynz. 

Then I realized kung bakit ganoon na lang ang tuwa niya nang makita ako. "Milady! Ayaw ako papasukin." Aniya na parang bata na nagsumbong sa akin. There are times that he looks like a mother and sometimes he looks like a kid. Pero 'pag si Attorney ang kaharap ay akala mo kung sinong matino. 

"Let him in." I said when Vynz turned to my direction and our eyes met. Nilakihan naman niya ang bukas ng pinto para makapasok si Dash. 

When Dasher entered my condo ay nilingon niya ang buong paligid na para bang iniinspeksyon iyon. His eyes were full of questions. Lumapit siya sa akin at hinapit ang baywang ko kaya napadikit ako sa kanya. 

Nagtama ang tingin namin ni Vynz, his eyes were cold and I can see his jaw clenching. Inilapit ni Dash ang kanyang labi sa aking tainga. 

"Binabahay mo na pala, Milady." He whispered. Before I could react to what he said, I felt Vynz pulled me away from Dash. Vynz encircled his hand on my waist while giving Dash a cold stare. 

Bumaling ang tingin ko kay Dash. He has a playful smirk on his face then he looked at me na parang nangaasar. I'm sure aasarin niya ako sa mga susunod na araw. 

"Bakit ka nandito?" I asked. Ang kamay ni Vynz ay nakapalupot pa rin sa aking baywang. 

"Hihingi ako ng chocolate, yung kinakain ko nung nakaraan na bigay mo sakin." Napangiwi ako sa isinagot niya. Parang bata na naman siya. 

"Hindi ko binigay yon sayo, kusa kang kumuha." I rolled my eyes on him at napatawa naman siya. 

"Basta pahingi." He walked towards my refrigerator at kumuha ng ilang chocolate roon. 

"Thank you, Milady. See you later." He muttered before walking out of my condo unit. Bago siya lumabas ay binigyan niya si Devaughne ng isang mapangasar na ngiti. 

Pagalis ni Dash ay iginiya na ako ni Vynz palabas. Nang sumakay kami sa elevator ay walang nagsasalita sa amin. His hand's resting on my back like he's supporting it. 

He's driving his car while I was just seating on the passenger seat when he suddenly broke the defeaning silence between us. 

"Is he always like that?" 

Nakita niya siguro ang pagtataka sa aking mukha dahil hindi ko nakuha ang tanong niya so he continued.

Kumunot ang noo niya. "Doctor Alterio, going to your condo, asking for such things." He's eyes remained on the road while talking about Dash. 

"Actually, he is just a floor away from my condo." My condo unit is located on the fifteenth floor of the building while Dasher's condo is on the sixteenth. Vynz glanced at me because of my answer. 

"So he's always like that?" Lahat silang apat nila Archer. Ngunit hindi ko isinatinig iyon. They are my underbosses, and they are also my friends so I find it normal. Bata pa lang ay kaming lima na ang magkakasama, because of the training. Our families are all friends and we're enrolled on the same school. But we're on a different grade level because of our age. Astrid's the youngest. Archer is my classmate dahil magkaedad kami. Dash and Creed too are classmates. Noong college lang kami nagkahiwa hiwalay. 

Chasing The Universe [Cosmos Series#1]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon