Uitgehuwelijkt (van haat naar liefde)

Deel 36

Vandaag ga ik naar me ouders hun huis! Ik wil met me moeder spreken over alles wat er is gebeurd. Ik stress echt en wil me kinderen geen pijn doen. Saad gaat vandaag naar school voor het eerst! Ik ga daarna naar me ouders. Saad is wel echt zenuwachtig en ik zie het aan zijn gezicht hij komt naar me toe en zegt mama is school leuk! Ik ben bang. Nee saad je moet nii bang zijn zei ik tegen hem. Ik zag dat hij wat gerustgesteld was en liep naar beneden. Imran tilde saad op en zei mijn mannetje word groot! Wanneer ga je trouwen? ik moest lachen om de gedachte dat saad later gaat trouwen en ik oma word! Ik gaf imran een blik van hou je mond. Hij keek me aan van hzo ik liep naar hem toe en zei later gaat hij vandaag naar school en neemt hij een meisje mee naar huis om te trouwen omdat jij dat zei! Imran ging dood van het lachen en saad zei steeds papa wat is er. Niks schat zei ik en pakde zijn hand en deed zijn schoenen aan en gaf zijn schooltas. Imran had yasmine al aangekleed en op de baby stoel in de auto gezet. Dit hadden we aan👇

Ik had dit aan

Imran had dit aan

Saad had dit aan hij matcht beetje met imran

En yasmine had dit aan😍

We reden eerst naar saads school en zag hem nerveus kijken ik gaf hem een kusje en liep op het schoolplein alle ouders keken me aan en een vrouw kwam naar me toe. Heyy zei ze blij heyy zei ik terug. Je bent zeker nieuw hier ik knikde en ze gaf me een hand. Ze stelde zich voor en we kletsde wat en toen ging de bel en alle kinderen gingen naar binnen. Saad gaf ik nog snel een kusje en hij liep ook naar binnen. De vrouw met wie ik net sprak heet sophia ze is 25 jaar niet zo oud en heeft 2 kinderen een tweeling , dus 2 zoontjes. we wisselde nummers en ik liep naar de auto. We reden naar me ouders hun huis en imran begon een gesprek met me vader. Samir ging met yasmine spelen en ik vroeg me ma of ze naar de kamer kom gaan en vertelde alles. Ze schrok en begon te huilen en zei dat het der spijt. Ik gaf een kusje aan der en zei geef niks, maar ik ben bang dat ze saad ofzo wat aandoen. Na een paar uurtjes kletsen moesten we saad ophalen en naar huis maar na 15 min kwam saad niet naar buiten. We liepen naar binnen ik en imran en we waren in paniek. We vroegen aan de leraar en ze zei zijn opa nam hem mee. Ik en imran raakde in paniek om het feit dat het niet zo is. We belde mijn ouders en we lieten yasmine daar en gingen samen met samir opzoek naar saad. Gelukkig dat samir een vriend kent die in de onderwereld zit en ons kan helpen door de hele gang in te schakelen.

Waar zou saad nou zijn?

Weer een deeltje naar lange tijd ben druk met school en heb geen motivatie meer om te schrijven en ik weet nii meer wat ik moet schrijven! Als je tips hebt om deze verhaal leuker te maken reageer please!