Het is al mijn 9ste maand verder van me zwangerschap. De datum van de bevalling staat over 2 dagen maar ik heb sinds de ochtend het gevoel alsof het vandaag der uit gaat. Ik maak snel wat ontbijt en krijg hele erge kramp aan me buik en schreeuw door de pijn. Imran komt de keuken binnen en tilt me op en zet me in zijn auto en nam saad ook snel mee die zette hij achter in in de babystoel. Hij reed zo snel als hij kon. Na een paar minuten waren we bij het ziekenhuis. Er kwamen paar dokters naar buiten met een bed en brachten me naar binnen. Imran nam nog snel saad van de auto en ik hoorde zijn schattige stem zeggen wat is er met mama. Imran vertelde hem snel je krijgt een zusje. Saad werd blij! Ik werd in een kamer gelegd en een paar dokter kwamen en na een zware bevalling kwam der een heel mooi meisje uit! De dokters vroegen hoe ik der ging noemen ik zei yasmine. De dokters gaven een paar papieren aan imran om te ondertekenen en ik had yasmine in mijn armen. Saad kwam lopen en hij zei is dit mijn zusje ik kreeg tranen in me ogen van gelukheid en zei jaa saad. Hij veegde me traantjes weg en zei mama waarom jij huilen. Ik zei ik ben blij. Ik knuffelde saad ook en na een uur mocht ik naar huis. We reden naar huis en yasmine was lekker aan het slapen en saad zat met imran te praten over om naar de mac te gaan. Imran vroeg of het een goed idee was en ik knikde. We gingen naar de mac en kochte wat eten wat we thuis zouden gaan eten. Thuis aangekomen gaf ik yasmine borstvoeding en legde haar in mijn kamer in de babybed. Saad is nu 6 jaar dus hij kan makkelijk zelf slapen en hij gaat ookal naar school. Op school is hij wel echt stout hij moet altijd na blijven. Precies als zijn vader is hij. Imran en saad zijn al inmiddels boodschappen gaan doen en imran heeft speciaal voor mij 3 maanden vrij genomen om tijd te spenden met zijn kinderen en mij. Wat ik dus heel cute van hem vind. Het is al 20:00 ik heb saad aangeleerd om 8 uur te slapen en hij doet het ook altijd. Ik en imran gingen nog ff film kijken en toen dacht ik er aan dat deze bevalling echt mee viel het deed geen pijn alleen wel
De buikpijn maar voor de rest niet. Het lijkt alsof ik nooit zwanger ben geweest. Imran kwam naast me zitten op de bank en sloeg een arm om mij heen en gaf allemaal kusjes op me gezicht waardoor hij door ging tot me lippen. We belandde in een zoenpartij. Imran tilde me op en bracht me naar ons bed en legde me neer en toen gingen 1 voor 1 onze kleren uit. Op eens dacht ik he stel je voor ik word weer zwanger. Imran wou bijna je weet wel doen en toen zei ik stop hij keek me aan en zei waarom schatje ik zei ben je wel klaar voor een derde kind zo snel. Hij begon te grijnzen hij zei nu of later is het zelfde en hij ging door waarmee hij bezig was ik ging kreunen en het ging de hele avond zo door. Ik stond op want zag me telefoon afgaan en nam op ik zei hallo slaperig het waren me ouders.M: moeder
Z: zainabM: heyy schat
Z: salam mama
M: ik kom zometeen langs met je vader oke? En samir komt ook!
Z: is goed tot zoOwh jaa ik was vergeten om jullie te vertellen achraf en dunyaa zijn een paar jaar geleden getrouwd dunyaa heeft der dochter salma genoemd ze is mashallah echt knap.
Dit is salma ze is nu 4 jaar!
En samir me broer is nog steeds niet getrouwd hij heeft nog geen vriendin niks. Hij zegt dat hij niet wilt trouwen wat niemand gelooft. Ik bel de ouders van imran ook op om te komen en dunyaa ook want ik heb haar lang niet gezien. Sinds dat ze getrouwd is heeft ze weinig contact met ons de beste vriend van imran soufiane die is verhuisd naar marokko. Imran en hij hebben nog weinig contact laatste tijd. De bel ging en ik deed open.
JE LEEST
Uitgehuwelijkt (van haat naar liefde)
RomansaIk ben zainab (17 jaar oud) Ik woon in Nederland ( Amsterdam) Ik word uitgehuwelijkt aan imran mijn klasgenoot en we zijn vijanden van elkaar. Ik wil echt niet maar moet van mijn ouders! Maar ben ik gelukkig na de huwelijk? Een tip begin stuk is he...