Uitgehuwelijkt (van haat naar liefde)

Saads birthday

Vandaag is saads verjaardag hij word vandaag 2 jaar. Ik stond op en maakte de kamer schoon. Imran is naar de supermarkt om boodschappen en te halen en wat spullen voor het feest. Ik liep naar saads kamer en tilde hem op. Saad kan al mama en papa zeggen en dat is echt cute. Ik gaf hem een paar kusjes waardoor hij mama zei. Ik gaf hem nog een dikke kus. En pakde wat kleding uit zijn kast en kleedde hem om. Ik liep naar beneden en legde saad op zijn baby stoel en maakde ontbijt. Ik pakde melk uit de koelkast voor saad opeens voelde ik me zelf duizelig worden en zag alles wazig mijn ogen vielen dicht en het enigste dat ik kon horen was dat saad mama schreeuwde en begon te huilen. Tot opeens in 1 flits ik niks meer zag alles was donker ik voelde me ook echt misselijk. Ik probeerde mijn ogen te openen maar dat lukde niet. Ik hoorde dat de deur open ging en dat imran binnen kwam met de boodschappen. Hij liep richting de keuken en dat wist ik omdat ik hem steeds hoorde lopen. En opeens hij schreeuwde zainab zainab opstaan! Ik kan niet opstaan probeerde ik te zeggen maar dat lukde niet. Hij tilde me op en legde me neer op de bank en spetterde wat water over me gezicht zodat ik wakker word. Maar ik voel me zo zwak dat dat ook niet kan. Ik hoorde dat hij iemand belde en na een paar minuten kwam de ambulance. Ze legde me op een bedje en legde het bed in de ambulance en ik werd met spoed naar het zieken huis gebracht imran bracht saad naar zijn ouders en kwam daarna naar het ziekenhuis hoorde ik een vrouw in de ambulance zeggen. Na een paar minuten stopde de ambulance en werd ik naar een kamertje gebracht. Ze zeiden dat mijn suiker te laag is en erg laag dat ik mischien ook dood kon gaan. Ze probeerde me wakker te maken en gaven wat eten. En eindelijk kon ik opstaan ze deden nog wat onderzoeken en ze zeiden dat ze morgen de uitslag zouden hebben en dat ik tot morgen in het ziekenhuis moet blijven. Imran kwam de kamer binnen en gaf me een knuffel en ik zag dat hij heel erg had gehuild zijn ogen waren rood. Ik veegde zijn tranen weg en begon zelf te huilen. De feest van saad is afgelast wat ik dus heel jammer vind. Imran vertelde me dat saad bij zijn ouders is. Wat ik dus al wist. Van de dokter mocht imran gelukkig vanacht in het ziekenhuis blijven. Wat ik dus heel fijn vind.

De volgende ochtend

Ik stond op en zag dat een paar dokters eten voor mij en imran bracht. Het eten van het ziekenhuis is echt lekker. Ik kreeg nog wat medicijnen en vroeg wanneer ik de uitslag krijg. De vrouw zei je krijgt de uitslag om 13:00. Ik en imran zaten gewoon te praten en ja het is 13:00 tijd van de uitslag. Ik hoop dat het niks ergs is en houd imrans hand vast. De dokter komt binnen en zegt ik heb de uitslag binnen en er is gebleken dat ze.........................................

Wat zou zainab nou hebben?
Nieuw deel
Ik hoop dat julllie het een leuk deel vonden
Vergeet niet te stemmen en een leuk reactie te plaatsen
Bij de 5 stemmen volgende deel!