NAPATINGIN AKO kay Naya ng iharap nya sakin ang cellphone nya.
"See this?" Turo nya sa phone nya, "We've already locate the last parcel that was sent days ago"
Kinuha ko ang inumin ko, at hinintay ang susunod na sasabihin ni Naya.
"But this thing right here? It's untraceable." Turo nya sa box na nasa harap namin.
Hindi ko pa din binubuksan ang kahon sa harap namin. Pareho kami ni Naya na ayaw buksan ang bagay na 'to. Wala din siguro sya sa wisyo para makakita ng parte ng katawan ng tao na chop chop.
"So?" Binaba ko ang inumin ko at tumingin sa kanya, "Anong gagawin natin dito?"
"Baka naman hindi yan katulad nung last time. Baka talaga namang para kay Joshy 'yan?" Napairap naman ako dahil sa pangalan na binanggit nya.
"Stop giving Joshua a pet name."
"I'm not! Hindi ko ba alam 'yon? Matagal na tawag sa kanya 'yon ng mga kagrupo nya." Napatanga naman ako sa sinabi nya.
"Bakit di ko naririnig 'yon sa bahay?"
"Malay ko sayo. He's a from California. Sanay sya sa minsan na tinatawag sa pangalan nya lang." Napaangat naman ang kilay ko dahil don.
Tunay ba? Bakit di ko alam?
"So ano ngang gagawin natin dito?" Binalik ko ang usapan namin sa kahon na nasa harap namin.
"Di mo kaya buksan para malaman natin ang laman?" Mataray na suwestiyon sakin ni Naya.
"Ba't di ko kaya putulin yang dila mo para mabawasan ang pagiging matabil, ano?" Tinikom nya naman ang bibig nya dahil sa sinabi ko.
Kinuha ko ang box sa harap namin pagkatapos ay tinignan kung meron bang sulat na nakadikit sa labas. Dinikit ko din ito sa tenga ko para masiguro na hindi bomba ang laman.
"Buksan mo na boss." Udyok sakin ni Naya na syang kinasimangot ko.
Kinuha ko muna ang telepono ko at tinawagan si S.Coups. Wala akong number ni Joshua at sya lang tanging may number ako sa cellphone ko bukod sa Manager nila.
"Who is this?" Seryosong tanong nya sakin sa kabilang linya.
"It's me." I paused, "Can i talk to Joshua?"
"Wait, Love." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi nya.
What does he say? Love?
"Hey. What's up?" Bumalik ang utak ko ng marinig ko ang boses no Joshua sa linya.
"Are you expecting something today Josh?" Tinignan ko ulit ang box sa harap ko, "Like anything?"
"Uhm. Yeah. Why?" Naguguluhan nyang tanong.
"Can you tell me what is it? If you don't mind."
"Some stuffs from New York. Why'd you ask?"
"Nothing. Thanks by the way." Inikot ko ang kahon sa harap ko.
Good thing hindi namin binuksan.
"Hey, Love." Napatigil ako sa pagkilos ng marinig ulit ang boses nya. "You still there?"
"What did... what did you just call me?"
"Love?" Natatawa nyang sagot sakin sa linya. Hindi ako sumagot dahil gulat pa din ako. Pakshet.
"Are you done buying? I miss you, come home." Parang wala lang sa kanya ang mga sinabi nya. What the heck!
"I'm not yet done."
BINABASA MO ANG
Don't Wanna Cry (Seventeen's Fanfic) [ MILITIA SERIES 1 ]
FanfictionSerenity's life is not perfect but she's trying atleast to make it near as perfect for her to help the world. All of her life, she never felt the happiness that will last until forever, if there is one. She can't make mistakes, because if she make j...