Don't Wanna Cry (Seventeen's Fanfic) [ MILITIA SERIES 1 ]

Chapter 11

PAGKATAPOS namin mamili ay bumalik na kami doon sa lugar kung saan kami naghiwa-hiwalay. Sabi nila kakain daw muna, bago umuwi sa hotel.

"Dino-yah. What did you bought?" Malambing na tanong ni Jeonghan kay Dino.

Pinakita nya naman ang plastic na dala dala nya kanina. Pinakita nya din ang laman na mga damit. Hindi na 'ko nakinig, dahil nakita ko naman lahat ng 'yon.

"You know what, earlier when we were looking for the department store that we found on the internet, we were almost embarrassed." Napatingin ako dahil sa pagsasalita ni Seungkwan. Is this about the scene that happen with DK earlier?

"Why? Why?" Excited na tanong ni Jeonghan.

"What happen?" Tanong naman ni Mingyu.

Hindi pa man nasisimulan ni Seungkwan ang kwento nya natatawa na sya. Pati sila Dino at S.Coups natatawa na din. Si DK naman nakangiti lang sa gilid habang hinihintay si Seungkwan ituloy ang kwento. Ramdam ko naman ang paggalaw ni Joshua  sa tabi ko at nilagyan ako ng tubig sa baso ko, nginitian ko naman sya bilang pasalamat sa ginawa nya.

"We couldn't find the department store, because we had some difficulty reading those signages there. Meanwhile, DK asked a woman we met along the street." Natatawang napayakap naman si Jun kay The8, tila naaalala ang mga nangyare kanina.

Yeah. The funny incident it is.

"And then?" Tanong ni Joshua habang umiinom ng tubig.

"I bet this will be funny." Hinuha naman ni Wonwoo. Napailing na lang ako. Kahit ako hinihintay kung papaano nya ike-kwento sa kanila ang nangyare.

"The woman explained the direction, but DK just stared at her, dumbfounded." Natatawang dugtong ni Seungkwan sa kwento nya. Lahat sila ay napatawa, tila naiisip ang itsura ni DK ng oras na 'yon.

"After she explained that, DK was just like gaping. He couldn't understand what the woman have said!" Rinig ko pang dugtong ni Dino sa sinabi ni Seungkwan.

"Yes! Right, right!" Tumuro pang sagot ni Seungkwan at nakipag-apir kay Dino.

"Excuse me." Napalingon kami ng bumukas ang pintuan ng kwarto na inupuhan namin para doon kumain. Natigil naman ang tawanan nila dahil sa pagpasok ng lalaki sa kwarto. This room is a VIP room that can fit 15 people inside.

"The food is here!" Excited na sigaw ni DK.

Tinignan ko ang mga pagkain na nilapag nila sa lamesa namin. It's all Japanese food, and a little bit of seafoods.

Nasa kalagitnaan kami ng pagkain ng may kumatok sa pintuan at may pumasok na isang lalaki at isang babae sa loob na may dalang tray na may tatlong wine na nakalagay.

"A complementary wine." Nakangiti nitong imporma samin. Napalingon ako sa mga pumasok at laking gulat ng babae ng makilala nya 'ko.

"Salute!" Sumaludo sya sa harap ko, habang nakatayo ng tuwid. Hindi alintana ang nga matang nakatingin sa kanya. Yumuko naman ang babae matapos nya 'kong makilala. She bowed to me as a sign of respect.

Halata sa mga mukha nila ang gulat at pagtataka. Sino ba naman ang hindi magtataka kung mayroong pumasok sa kwarto nyo na akala nyo mga waitress lang ng kainan, tapos biglang aakto ng kakaiba sa harap nyo.

"Keirei." Salute. Saad ko sa kanya sa salitang Hapon.

"Wain o mō ichi-pon kau yō ni itte kudasai!" Tell them to get some more bottle of wine! Utos nya sa kasama nya gamit ang salita nila. Dali dali namang umalis ang kasama nyang lalaki, para sundin ang utos nito.