Across The Great Barrier

21

Kanina pa ako pagulong gulong dito sa kwarto ko at hindi alam ang gagawin, simula pag uwi ko kanina wala akong ibang inisip kung hindi 'yong sinabi ni Cha.

What if nga diba? What if ginawa lang 'yon ni Derry para maghiwalay kami?

Should I listen to Clyde?

Pero wala na rin namang sense, tapos na kami.

Nahinto ako sa pag iisip ng magvibrate ang phone ko, unknown number kaya hindi ko pinansin. Naka ilang ring na pero tinititigan ko lang, parang may kung ano sa loob na nagtutulak na sagutin ko.

I let my self answer the call, "H-hello?" I asked.

"Love..." The moment I heard his voice, para bang nagwawala ang kalamnan ko. I miss the way He called me Love, I miss being with him... pero mas lamang parin 'yong sakit na nararamdaman ko.

Inilayo ko ang cellphone ko at niloud speaker ko ito para marinig siya.

"Love please don't leave me, I love you, I love you so much..." Naramdaman kong nag iinit ang gilid ng mata ko kaya sinubukan kong pigilan. I covered my mouth when I heard my sobs, Akala ko wala na akong maiiyak pa pero para bang hindi nauubos ang tubig sa katawan ko at may nilalabas pa.

"Please talk to me..." I didn't let him to continue at pinatay ko na ang tawag, My eyes watered in an instant. I don't want to talk to him anymore but a part of me wants to hear his explanation.

Damn! I really hate falling in love because the one that falls, get broken.

I let my self cry as much as I can at hindi ko namalayan na nakatulog na ako sa kakaiyak.

—-

I woke up when I heard the sound of my alarm clock, It's 7 in the morning. I took a shower and dry my hair, I'm wearing a simple black top partnered with white jeans and a black pumps. I reach my bag at bumaba na ako sa dining. I didn't saw tita, baka maaga umalis. I ate breakfast at mabilis na ding umalis ng bahay.

Nagdrive na ako papunta sa University at mabilis na nag park, same environment ang naabutan ko. Mga nag chichismisan at pinagbubulungan ako pero hindi ko nalang sila pinansin.

Dumiretso ako sa classroom at naabutan ko si Cha na nakaupo sa upuan niya na para bang malalim ang iniisip. I sat beside her and looked at her, I wave my hand to her dahilan para mabalik siya sa reyalidad.

"Eym!" Gulat niyang sabi, napangiwi naman ako sa kaniya. Gulat na gulat kasi siya, para bang hindi niya inaasahan na makikita niya ako.

"Gulat na gulat?" I asked her while raising my eyebrow but She just laughed at me, baliw.

Mr. Gonzales came at hindi ko parin nararamdaman ang presensya ng demonyong 'yon.

Anong nangyari bakit hindi siya pumasok?

Tahimik nalang akong nakinig kay Mr. Gonzales kahit na sa loob loob ko hindi ako mapakali na hindi ko nakikita si Clyde. Natapos ang ilang subjects at wala parin si Clyde, Lunch time na at sinabi ko kay Cha na wala ako sa mood kumain at pumayag naman siya.

Pumunta ako sa lugar na alam kong magiging magaan ang loob ko, Sa lumang fountain. Nakarating ako doon at tumayo lang sa harap ng fountain, Kinuha ko ang pendant sa bulsa ko at tinitigan.

Naalala ko bigla si Mang Jun, pumunta ako sa lugar kung saan nagpapahinga ang mga maintenance at may nakita kong matandang lalaki.

"Hello po, ikaw po ba si Mang Jun?" I asked him pero mabilis naman siyang umiling.