လူရယ္လို႔ ျဖစ္လာၿပီးရင္ ခ်စ္ႀကိဳက္ၾကၿပီး အိမ္ေထာင္ျပဳ ေနထိုင္
ေရးေတြက တင္းက်ပ္လာတတ္တယ္...
ကြၽန္မ မိသားစု လိုေပါ့...၊ကြၽန္မ ၉တန္းနဲ႔ေက်ာင္းထြက္ၿပီး အလုပ္
လုပ္တယ္ ဘယ္ေလာက္႐ွာ႐ွာ မေလာက္ဘူး အေဖကမူး
အေမက ေရာဂါသယ္ ၊ေမာင္ေလးက ၁၂ႏွစ္ဘဲ ႐ွိေသးတယ္။
ကြၽန္မ အိမ္ကို ေထာက္ပံ့မို႔အတြက္ ေန႔ဘက္ေတြ အလုပ္လုပ္ရင္း
ညဘက္ေတြပါ ဆက္လာခဲ့တယ္...၊ ကြၽန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေက်ာင္း
ေတြၿပီးလို႔ ဘြဲေတြရ ႏိုင္ငံၾကားကို ပညာေတာ္သင္ သြားကုန္ၾကၿပီ...
ကြၽန္မကေတာ့ ၊မိသားစုအတြက္ ရံုးပန္းေနရတုန္း..။
"ပနိးတုေရာ ညာဘက္ေတာင့္က ဝိုင္းကို ဝိုင္သြားၾကေပးလိုက္အံုး"
"ဟုက္ကဲ့"
လူေတြမ်ားတဲ့ ပထမအထပ္ေလးမွာဘဲ ပန္းတုရင္ အလုပ္ေတြ
႐ုပ္ေနေလသည္။
"ပနိးတုေရ...ဒီေန႔ ငါေနမေကာင္းလို႔ ေစာေစာျပန္ခ်င္လို႔
နင္ ေနာက္တစ္နာရီ ဆက္ေနေပးပါလား"
"ရတယ္ေလ...မနတ္ကတည္းက နင္မ်တ္ႏွာ မေကာင္းဘူး"
"နင္ ေမေနဂ်ာကို အေစာႀကီးထဲကေျပာၿပီး ျပန္နားသင့္တာ"
"ညဘက္က လူပိုမ်ားတယ္ေလဟာ နင္သိရဲ႕သားနဲ႔"
"ဂ်ာႀကီးက ေပးနားမွာ မဟုက္ဘူး"
"အဲ့ဒါလဲ ဟုက္တယ္..နင့္အစား ငါ ေနာက္တစ္နာရီ ဝင္ေပးမယ္"
"နင္ျပန္ေလ"
"ေက်းဇူးဘဲ သူငယ္ခ်င္း"
မ်တ္ႏွာေအးေအးႏွင့္ ဆံမ်ွင္အေကာင့္ေကြး ေလးေတြကို
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ပန္းတုရင္က စိတ္ထားႏူးညံ့ၿပီး သူမ်ားကိုလဲ
ကူညီတတ္သည္ ၊ လိမ္တာကိုေတာ့ အမုန္းဆံုး...။
"ေမ႐ွား VIPအခန္းနံပါတ္ ၀၉၆ကိုသြား ဝိုင္နီႏွစ္လံုးယူသြား"
"ဟုက္ကဲ့ ဂ်ာႀကီး''
ပန္းတုရင္ သူ႔ရဲ႕အသံကို မွတ္မိမွာဆိုးတာနဲ႔ အသံတုေလးနဲ႔ ျပန္ေျဖၿပီး
ေမ႐ွား ေနရာမွယ အစားထိုး ဝင္ေလသည္။
ႏိုက္ကလပ္က ႀကီးသလို အထပ္ထပ္ အခန္းတိုင္းက VIP သူေဌး
ေတြ ေအးေဆးလာေသာက္ၾကတာ ျဖစ္ေလသည္။
ေဒါက္...ေဒါက္...၊
တံခါးေခါက္သံေပးၿပီး ဝိုင္သယ္လာသူ ပန္းတုရင္ေၾကာင့္၊
တဏွာမ်တ္စိေတြက အေရာင္ေတာက္လာ၏..။
