როდესც მათ გაათავისუფლეს ჩონგუკი. წავიდნენ ტოკ-პოკის საჭმელად. მათ ძალიან უხაროდათ, რომ ყველაფერმა კარგად ჩაიარა.
- მე ისე მიხარია, რომ შენ დაგვიბრუნდი. - თქვა თემ გახარებულმა და ჩონგუკს ჩაეხუტა.
- მეც მიხარია. ვღელავდით შენს გამო.- უთხრა სონმინიმ და ისიც ჩაეხუტა.
- ხო, ჩვენ გვენატრებოდი. - თქვა ჯიმინიმ.
- და შენი ჩახუტება სად არის? -კითხა გუკმა.
- ამის გარეშეც არ მოკვდები.ყველას გაეცინა, ჩონგუკის გარდა.
როდესაც ჭამას მორჩნენ სონმინიმ უთხრა :
- შენ ალბათ ღელავ დასარჩენი რომ არსად გაქვს.
- ხო.. ეს უნდა გადავწყვიტოთ- ჩაფიქრდა თეჰიონი. შემდეგ კი წამოიყვირა - რათქმაუნდა შენ ჩემთან დარჩები.
- და რატომ გადაწყვიტე , რომ შენთან ? - კითხა ჯიმინიმ წარბაწეულმა.
- იმიტომ, რომ ასე მინდა. - არ ჩამორჩა თეჰიონი.
- შენ სახლში სონმინი გყავს და ადგილიც არ გაქვს. ჩემთან ის უფრო კომფორტულად იქნება. - ჯიმინიმ ჩონგუკს ხელი ჩაჰკიდა.
სონმინს სიცილად არ ჰყოფნიდა როგორ იყოფდა ორი ბიჭი ჩონგუკს. ჩონგუკი კი გაბადრილი სახით იდგა.
საბოლოოდ გადაწყდა, რომ ჩონი ჯიმინთან დარჩებოდა.- - - - - - 5 საათის შემდეგ - - - - -
YOU ARE READING
გენიალური იდეა
Fanfic" სამივე ჩუმად ისხდა და უცებ თეჰიონმა წამოიყვირა: -უნდა დამეხმაროთ ჩონგუკის მოტაცებაში. " ( თქვენ დაეხმარებოდით? ) ყველაფერი ბანალურად სკოლიდან იწყება... მაგრამ სხვა დანარჩენი ? არავის ფანფიკს არ ჰგავს *_*