ჩონგუკიმ ჩანთა აიღო და პალატიდან გამოვიდა. საავადმყოფოს ეზოში გამოსულმა შოკი მიიღო. იქ სონმინთან ერთად თეჰიონიც იყო.
გოგოს უკმაყოფილო სახით შეხედა.
თვალებით ანიშნებდა მე გენდე და შენ მიღალატეო. სონმინს აშინებდა ეს გამოხედვა და თეჰიონს აეკრო.
"ამან რომ იცოდეს დღეს ნამჯუნს მივწერე და ყველაფერი მოვუყევი ალბათ მომკლავდა" - გაიფიქრა გოგომ და წამოიძახა :
- გეფიცები ჯიმინისთვის არ მითქვამს.
- ჩონგუუუუკ .... - თეჰიონმა კინაღამ ტირილი დაიწყო, მივარდა და ჩაეხუტა. - ეს რა მოგსვლია შე უბედუროოო ...
- რა იყო მოვკვდი? - გაიცინა ჩონგუკმა... - გეყოფა გავიგუდეეე...
ჩონგუკი კი იყო სონმინზე გაბრაზებული, მაგრამ თეჰიონის ასეთმა დახვედრამ გული გაუთბო. ისინი სადგურისკენ გაემართნენ.- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ჩონგუკი მატარებელში ჩაჯდა.
YOU ARE READING
გენიალური იდეა
Fanfiction" სამივე ჩუმად ისხდა და უცებ თეჰიონმა წამოიყვირა: -უნდა დამეხმაროთ ჩონგუკის მოტაცებაში. " ( თქვენ დაეხმარებოდით? ) ყველაფერი ბანალურად სკოლიდან იწყება... მაგრამ სხვა დანარჩენი ? არავის ფანფიკს არ ჰგავს *_*