ჩონგუკი სახლში გვიან ღამით დაბრუნდა. თავის ბნელ ოთახში ჩუმად შეიპარა.
- შენ ფიქრობ, რომე მე შტერი ვარ და ვერაფერს ვხვდები , ვხედავ ან არ მესმის ?
- ნამჯუნ? - შეცბა გუკი. და შუქი აანთო.
- ჰმმ... და შენ ვის ელოდებოდი ? თოვლის ბაბუას ოქტომბერში ?- ძამიკო, შენ რა თქმა უნდა უკვე დიდი ხარ, მაგრამ როგორც ჩანს არ იცი ერთი ძალიან დიდი საიდუმლო. - ჩონგუკმა სერიოზული ტონით დაიწყო ლაპარაკი, ამიტომაც ნამჯუნი ყურადღებით უსმენდა. - საიდუმლო იმაშია, რომ თოვლის ბაბუა დეკემბერშიც არ მოვა. ის საერთოდ არ არსებ...
- შე ვიროოო. მოკეტე და ეხლა მე მომისმინე!
ნამჯუნი დივნიდან ადგა, წაბორძიკდა. ვაზა რომელიც მაგიხაზე იდგა გადმოვარდა და გატყდა.
* რა მოუხერხებელი ხარ ჯუნი*
გაიფიქრა გუკიმ და ძლივს შეიკავა სიცილი.თუმცა მალე მას ნამდვილად არ ჰქონდა საქმე სასაცილოდ.
- - - - - - 4 დღის შემდეგ - - - - - -
YOU ARE READING
გენიალური იდეა
Fanfiction" სამივე ჩუმად ისხდა და უცებ თეჰიონმა წამოიყვირა: -უნდა დამეხმაროთ ჩონგუკის მოტაცებაში. " ( თქვენ დაეხმარებოდით? ) ყველაფერი ბანალურად სკოლიდან იწყება... მაგრამ სხვა დანარჩენი ? არავის ფანფიკს არ ჰგავს *_*