გენიალური იდეა

16. serendipity

  სონმინიმ, როცა ხილს ყიდულობდნენ ჰოსოკი გააფრთხილა ჯიმინს არაფერი უთხრა ჩონგუკის შესახებო. ჰოსოკმა ჩაიცინა, თავი დაუქნია :
- Yes, Boss.

და ძმა ჯიმინის პალატას, რომ მიუახლოვდნენ შუგა უკვე აღარსად ჩანდა. სონმინს გასაღები დაუვარდა.
-შენ შედი, მეც მოვალ. -მიაძახა ძმას და გასაღების ასაღებად დაიხარა.
ჰოსოკი, როგორც კი პალატაში შევიდა ეგრევე გამოიქცა იქიდან.
-სონმინ.. მგონი პალატა აგვერია. ის არანაირად არ ჰგავს ავადმყოფს.

სონმინი პალატაში შევიდა. ასეთ სანახაობას ნამდვილად არ ელოდა. ჯიმინის საწოლზე თეჰიონი გაშხლართულიყო.

- შენ? აქ რას აკეთებ სკოლაში არ უნდა იყო? ჯიმინი სადაა?
ჰოსოკი მათ გაოცებული უყურებდა.
-ჯიმინი შუგას აცილებს. დღეს სკოლიდან ადრე დავბრუნდი. ეს ჯინია ?
-აჰჰ, არა. ჩემი ძმაა ჰოსოკი.
- ვინაა ეს გარყვნილი ტიპი? -უჩურჩულა ჰოსოკმა სონმინს.
თეჰიონმა გაიგო, წამოხტა, ჰოსოკს მიეჭრა, ოთხკუთხედად გაუღიმა და ხელი გაუწოდა.
-მე შენი დის მეზობელი ვარ. თეჰიონი.
ჰოსოკიმ უნდობლად ჩამოართვა ხელი. ამ დროს ოთახში ჯიმინი შემოვიდა.
- ჯიმიიინ.... - სონმინი ჯიმინს ჩაეხუტა.
- ისე იქცევი თითქოს წლებია არ გინახავს. აბა დაშორდით ერთმანეთს. - თეჰიონი შუაში ჩაუხტა მათ.
სანამ სონმინი თეჰიონს ბალიშს ურტყამდა, ჯიმინიმ უცნობს გაუღიმა და ხელი ჩამოართვა.
-მე ჯიმინი ვარ. თქვენ ?
- ჰოსოკი, სონმინის ძმა.
- მგონი დროა ეს ორი გავაჩეროთ.... მეგობრებო ნუ მარცხვეენთ... - ჯიმინიმ ჰოსოკი დაიჭირა, ჰოსოკმა სონმინი.

ყველანი დასხდნენ. ლაპარაკი ჯიმინიმ დაიწყო.

- ჩონგუკი იპოვეთ?
ჰოსოკს ის ის იყო უნდა წამოეყვირა მე ვიპოვეო , რომ სონმინიმ ზურგზე შეუმჩნევლად უჩქმიტა.
- ვერა ჯიმინ, ვერ ვიპოვეთ.- უთხრა სონმინიმ.

ჯიმინიმ ტელეფონი გამოართვა თეჰიონს. ჩართო და იქიდან ცდილობდა ჩონგუკთან დაკავშირებას, მაგრამ უშედეგოდ. ბიჭი მის ზარებს არ პასუხობდა.
ჯიმინიმ ამოიოხრა.
- კარგით. რაც არის არის. მითხარით თქვენ როგორ ხართ და გამაცანით ეს ბიჭი.

ჯიმინი მთელი ორი საათის განმავლობაში ცდილობდა მხნედ ეჩვენებინა თავი მათთვის. ჰოსოკი გაიცნო, ძალით ხუმრობდა და თეჰიონს აჯავრებდა.
როდესაც ჰოსოკის, სონმინის და თეჰიონის წასვლის დრო მოახლოვდა, გასვლამდე ჯიმინიმ მიაძახა :
- ჩონგუკზე თუ გაიგებთ რამეს გამაგებინეთ. - და ყალბი ღიმილით ყვითელ პლედში გაეხვია, რომ მისი ცრემლები არ დაენახათ.

      როგორც კი წავიდნენ ჯიმინი ადგა, ფანჯარასთან მივიდა და ცრემლები მოიწმინდა.

" სად ხარ ჩონგუკ? იქნებ რისი თქმა მინდა შენთვის...  "