Και για λίγα λεπτά πριν ξημερώσει
έγινες δικός μουΛυπούμαι που το φως
λένε ξεδιαλύνει το ψέμα, ανοίγει τους οφθαλμούς
Ντροπιάζεται, τα μάτια σου μου υποσχεθήκαν άλλαΔε ζητώ να με ξυπνήσουν
Η αλήθεια είναι το ψέμα μου
Το ψέμα η αλήθεια που βαστά τη λογική μουΓιατί σαν ξεκινήσει η μέρα, λεγόμενη αγαλλίαση
σαν φανούν καθαροί, δικοί μου οι δρόμοι
εγώ χάνομαι στις σκιές σου, όπου η καρδιά ακτινοβολεί«Μπορείς να ζήσεις στο σκοτάδι»
ψυθιρίζεις στα όνειρά μου και γελάς, ακούωΑθήνα, 27/5/2020
VOUS LISEZ
ὕμνων πτυχαί [✓]
PoésieΕνας πυρετος στο αίμα μια θηλιά στο λαιμό μηνίγγια που βροντοχτυπούν φωνές που σε προστάζουν κρύψου σ' ακούν τα θηλυκά φωνήεντα να στριγκλίζουν στο σκοτάδι διάττοντες ν' αργοπεθαίνουν χρώματα να στροβιλίζουν κι η διάγνωση κατηγορηματική ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ Γ...