Capturing The Sun

Chapter nine

SA SOBRANG lalim ng pag-iisip ay hindi ko namalayang nandito na pala kami.

As usual ay naupo na ako sa harap malapit sa stage. Iniwan muna ako ni Wil mag-isa rito habang naghahanda sila sa isang kwarto.

Hindi rin nagtagal ay lumabas na rin sila dala ang kanya-kanyang instrumento. Nagsimula na silang tumugtog habang ako ay masayang nanonood lang sa kanila.

Napansin ko namang pulos paboritong mga kanta ko ang tinutugtog nila. Ilan naman sa mga ito ay sila mismo ang gumawa. I really enjoy this kind of thing. Watching and listening to him is really something for me.

Sa bawat kanta nya, iniisip kong dedicated ang mga iyon sa akin kaya naman panay ang pagngiti ko rito sa lamesa. 

Napaigtad naman ako nang may kumalabit sa akin. Nilingon ko kung sino iyon at laking tuwa ko nang makita ang kaibigan. "Ikaw pala yan. Anong ginagawa mo dito?" natutuwang tanong ko. Umupo naman ito sa tabi ko at bahagyang dinanggil ang balikat ko.

"Makiki-jamming lang. Saya pala dito 'no? Ikaw naman, mapupunit na yang labi mo kakangiti," mapang-asar na tiningnan nya ako. "Hindi naman. Ang OA naman nung mapupunit," tumatawang sabi ko.

"Ano sabi nya nung nalaman nyang pumasok ka na pala?" Bahagya pa nitong inilapit ang mukha. "Wala naman. Medyo naging strict nga yung tono nya kanina nung sinasabihan nya ako," pagkekwento ko na ikinangiti naman nya. Akmang susundutin ni Xhiara ang tagiliran ko nang maalala nyang may sugat pa ako sa bandang iyon.

"So ano? Confirmed na? Wala nang urungan?" Nangunot naman ang noo ko sa tanong nya. Ano bang sinasabi nito? "Na mahal mo na talaga sya ganorn?" Hindi na ako sumagot pa. Halata naman sa ngiting bigla na lang umukit sa mukha ko. Bumingisngis naman ang katabi ko at napatili pa nang magsalita si Wil sa mikropono.

"Ngayong gabi, sa lahat ng narito, please be my witnesses. Gabby, will you please join me here on stage?" Wala pa namang nagaganap ay nagsitilian na ang mga tao sa loob ng bar. Tumayo na ako at inabot ang nakaarong kamay nito. Nakayukong umakyat ako sa stage. "Ano bang trip mo?" Bulong ko dito.

"Favorite line ko na yan mula sa'yo," tumatawang bulong rin nito sakin. "Gabby, I'll sing this for you," nakangiting sabi nito sa tapat ng mikropono. 

Tinanggal nya sa stand ang microphone at humarap sa akin. Ipinukol nya ang mga mapupungay at palangiting mga mata nito sa akin habang hawak ang isa kong kamay. Sumenyas ito sa mga kasamahan. Patuloy naman sa pagtili ang mga tao.

I see your monsters I see your pain
Tell me your problems I’ll chase them away
I’ll be your lighthouse
I’ll make it okay
When I see your monsters
I’ll stand there so brave
And chase them all away

In the dark we we
We stand apart we we
Never see that the things that we need are staring right at us
You just want to hide hide hide
Hide never show your smile smile
Stand alone when you need someone it’s the hardest thing of all
That you see are the bad bad bad
Bad memories take your time and you’ll find me

Nangungusap ang mga matang tinitigan ako nito. Gaya ng kanyang madalas gawin, para bang kinakausap ako nito sa pamamagitan ng kanta.

I see your monsters I see your pain
Tell me your problems I’ll chase them away
I’ll be your lighthouse I’ll make it okay
When I see your monsters I’ll stand there so brave
And chase them all away

I could see the sky sky sky
Sky beautiful tonight night
When you breathe why can’t you see the clouds are in your head
I would stay there there there
There’s no need to fear fear
And when you need to talk it out with someone you can trust
What you see are the bad bad bad
Bad memories take your time and you’ll find me