Selamm ben geldim.
İlk hikayem olduğu için biraz acemi olabilirim:)
Beğenmeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın!
Yazım yanlışları olduysa özür dilerim;)
Sizi seviyorum:)
Sabah telefonumun alarmıyla kendime geldim.Arya'nın yanına gidip onu da uyandırdım.Lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Biraz olsun kendime gelebilmiştim.Odama çıkıp formamı giyip klasik siyah dar paça pantolonumu da giydim.Saçlarımı yukarıdan at kuyruğu yaptım.Sadece maskara sürüp çantamı hazırladım.Arya'ya dönerek
-Hazır mısın?
-Evet hazırım.
-Kahvaltıya inelim o zaman.
-Tamam.Anneme masada yardım edip kahvaltımızı yaptık.Evden çıkıp arabaya bindik.(Ben okula 1yaş büyük yazıldığım için ehliyetim vardı.)Yolda giderken Arya
-Şarkı açabilir miyim? Dedi
-Tabiki?Radyoyu çalıştırdığında Sancak-Üşüyorum Aldırma şarkısı çalıyordu.Sancak sevdiğim şarkıcılardan biriydi.Kafamı dersten önce biraz olsun dağıtmak için şarkıya teslim ettim ve mırıldanmaya başladım.
"Hiçbir şey imkansız olmadı senin kadar
Ve ben kimseyi sevmedim senin kadar""Anıların altında çırpındığıma bakma
Aksın damla damla dokunma, dokunma""Yanıyorum ardında, sen kal dememe bakma
Bi tek bendeki sen kalsın, dokunma""Üşüyorum aldırma, sen ağlamama bakma
Bi türlü benim olmayanım""Ölüyorum aldırma, sen kal dememe bakma
Bi türlü benim olmayanım"Yaklaşık 10dakika içinde okula varmıştık. Arabayı otoparka parka bıraktık.Arya'nın koluna girip okula doğru yürümeye başladık.
Sınıfa girdiğimizde düne göre baya kalabalıktı.Aklıma birden Ege geldi. Acaba sınıftamıydı.Ne düşünüyorum ben ya.Kafamı hafifçe onun sırasına doğru çevirdim. Şansa bak ki kafamı çevirmemle göz göze gelmemiz bir oldu.Kafamı çevirip sıraya doğru ilerledim.Oturup dersin başlamasını bekledik.İlk dersimiz tarihti. Sözel derslerle genelde aram iyi değildi.Hoca sınıfa girip kapıyı kapattı.Yoklamayı alıp derse başladı.Her dakika bana ne kadar saat gibi gelsede dersin son 5dakikasında hocanın boş bırakacağını duyunca sessizce dersin bitmesini bekledim.Dediği gibi son 5dakika boş bırakmıştı.Hemen Arya'ya dönerek-Teneffüste benimle kantine gelirmisin?Diye sordum
-Gelirim. Dedi Arya gülümseyerek.Zil çaldığında Arya'nın koluna girip kantine doğru ilerledim.Kantin çok kalabalık değildi suyumu alıp kapıda beni bekleyen Arya'ya doğru ilerledim.Sırıtarak bana bakıyordu.
-Noldu? Diye sordum
-Şu köşede oturan çocuğu görüyor musun?Kafamı çevirip eliyle işaret ettiği yere doğru bakınca bi çocuğun sırıtarak bana baktığını gördüm.Arya'ya dönüp
-Kim bu çocuk?
-12/A dan Eren.
-Beni nerden tanıyor ki? Arya bana yaklaşıp
-Bilemem artık ama etrafında çok kız vardır dikkat et seni ısırmasınlar.Diyip göz kırptı
Gözlerimi devirip kolundan tutup çekiştirmeye başladım.
-Hadi Arya aklın fikrin böyle şeyler de.Dedim
-Tamam mira geliyorum.Dedi sırıtarakSınıfa girdiğimizde zil yeni çalmıştı.Yerimize oturup hocanın gelmesini bekledik.Dersler tek tek geçti.Zil çalınca çantamı toparlayıp Arya'yla beraber okuldan çıktık.
-Gel seni bırakayım eve. Dedim Arya'ya
-Olur valla dersler çok yordu bugün.DediBeraber arabaya geçip yola çıktık.Arya'yı eve bıraktıktan sonra annemi arayıp bişey lazım olup olmadığını sordum.Bir şey lazım olmadığını söyleyince eve doğru gittim.Evin önüne geldiğimde arabamı park edip eve girdim.Odama doğru çıkıp kendimi yatağa attım.Sonra uyuya kalmışım babamın kapımı çalmasıyla uyandım.
-Mira? Girebilir miyim? Dedi babam
-Gel baba. Dedim yatakta doğrularak
-Noldu kızım hasta falan mısın?Bu halin ne?
-Yok baba biraz yoruldum bugün okulda gelincede biraz uzandım uyumuşum.
-Tamam kızım hadi üstünü değiştir de yemeğe gel.
-Tamam babacım.Babam beni anlımdan öpüp dışarı çıktı.Üstümü değiştirip lavaboya gittim.Aynada kendime bakınca cidden hasta gibi gözüktüğümü söyleyebilirim.Gözlerimin altı morarmış,yanaklarım anlım kıpkırmızıydı yüzümü yıkayıp yemeğe indim.Yemeğimi yiyip odama çıktım.Okulun ilk günleri olduğu için çok ağır değildi dersler.Ondan dolayı biraz TYT çalışıp yatağıma oturdum.Kulaklıklarımı takıp listemden öylesine bi şarkı açtım.Çoğu insan müzik dinleyerek kitap okuyamaz ama ben müzik dinleyerek kitap okumaya bayılırım.Elime kitabımı alıp okumaya başladım.1saat falan kitap okuduktan sonra kitabı kapatıp kenara koydum.Şarkının sesini en kısığa alıp yatağıma uzandım.Üzerime bi hüzün çökmüştü.Her gece aslında üzerime bi hüzün bi özlem duygusu gelir.Aslında bu hüzünü ve özlem duygusunu açacak olursak bu sevmek, özlemek diyebiliriz.Herkes sevilmek ister dimi.Bi sevenim olsun peşimden koşsun bana ilgi göstersin bana değer versin.Sizi bilmem kızlar ama ben çok istedim.Biri beni içten gerçekten sevsin çok istedim çünkü sevilmek çok güzel bi duygu.Siz birini deli gibi seversiniz.Kendinizden çok değer verirsiniz ama o size istediğiniz değeri vermez sadece sizi kullanır.Benide kullandılar kızlar. Ona olan sevgimi bi kullandı. Sonra unutmak herkesin içinde bi unutamadığı vardır dimi kalbinin en derinlerine sakladığı biri vardır.Kolay kolay unutamaz o kişiyi. Peki ben Egeyle göz göze gelmelerimiz kalbimi hızlandırıyor.Beni heyecanlandırıyor.Peki bu sevmek mi? Hoşlanmak mı?Peki bu duygu çok kısa bi sürede olabiliyor mu? Sadece göz göze gelmeyle bi insan aşık olabilir mi?
Sizce Mira Ege'ye karşı ne hissediyor?
Bir sonraki bölümde görüşmek üzere;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece Mavisi🦋
ChickLitBazı olaylar olur ve kendini suçlu hissedenler olur bu hikayede suçlu yok ama kendini suçlu hissedenler ve hayatını mahvedenler var... - Her şey benim yüzümden her şey bizim yüzümüzden Ege niye anlamıyorsun artık olamayız biz! -İkimizde üzüleceksek...