Gece Mavisi🦋

Yılbaşı

Selaaaaaams

Ben geldim:)

Nabuyonuz okurcuklarım?

Bir 5ay sonrasına gidelim bakalım. Yavaş yavaş finale gidiyoruz bu arada :(

Neyseeee ben kaçar;)

Vote atmayı unutmayın bebişlerim❤️

5ay sonra(31aralık 2019);
-Of yeter!
-Valla ya!
-Siz çıkın kızlar çözmem gereken milyonlarca soru var.
-Mira farkındaysan 5aydır doğru düzgün dışarı çıkmıyorsun hep ders hep ders anca Tülay teyzenin zoruyla çıkıyorsun.
-Kızlar sınavdan sonra istediğimiz kadar çıkarız.
-Peki Mira eğer kararını değiştirirsen ararsın.
-Ben eski arkadaşımı istiyorum Mira.

Kızlar odamdan çıkınca huzursuzca nefesimi bıraktım. Haklılardı. Bugüne kadar neredeyse 4-5defa dışarı çıkmıştım. Bizimkilerle anca okulda teneffüste görüşüyorduk. Ege ile her gece mutlaka konuşuyorduk ama bende onları çok özlemiştim. Derslerim gayet iyiydi ama ben babamın yüzünü eğdirmemek için daha fazlasını istiyordum. Camımı aralayıp dışarıya baktım. İzmir'e 40yılda bir yağan kar yağıyordu dışarıda. Yerlerde 3-4santim kar vardı. Çok hafifde olsa kar yağıyordu. Camı kapatıp dolabıma yürüdüm. İçime üşütmeyecek bir şey giyip üstüne siyah dar pantolonumu giydim. Üzerime açık kahve balon kol kazağımı geçirdim. Banyoya gidip saçlarımın yarısını toplayıp alt kısmını taradım. Yüzüme doğal bir makyaj yaptıktan sonra parfümümü sıkıp odama geçtim. Siyah sırt çantamın içine eşyalarımı koyup aşağıya indim.

-Annee!
-He kızım?
-Kızlarla gitmeye karar verdim.
-Hayret Mira'm sen evden çıkarmıydın.
-Çıkıyormuşum demekki.
-Gece Liya'lar da kalabilir miyim Lütfen.
-Tamam kal bakalım.
-Öptüm annem.
-Yarın sabah kahvaltıya gelin kızlarla o zaman.
-Tamamdır ben çıktım.

Askılıktan gri montumu ve siyah beremi alıp giyindim. Çantamı sırtıma takıp siyah hafif topuklu botlarımı geçirdim ayağıma. Telefonumu alıp gruba girdim.

"Çete🔪"

Mira; Nerdesiniz allahın cezaları.

Burak; Oooo Mira hanım sizdemi geliyorsunuz gözümüz yaşlı bugün.

Ege; Boş yapma Burak

Arya; Sen nerdesin?

Mira; Kapıdayım.

Liya; Bekle Burak geliyo yanına.

Burak; Öylemi şuan öğreniyorum. Neyse geliyom yengem.

Mira; ldnslsbslndwşkd

Telefonumu kapatıp cebime attım. Cebimdeki eldivenleri çıkartıp giydim. Kafamı kaldırıp yağan karın güzelliğine baktım. Biraz bekledikten sonra bana doğru koşarak gelen Burak'ı gördüm.

-Dur koşma düşcen!
-Çok bekledin mi kız?
-Yani biraz.
-Hadi gidelim götüm dondu gelirken.

Burak'ın koluna girip beraber gideceğimiz yere yürüdük. Sokaklar sessizdi evlerin camlarından görünen renkli ışıklar sokağa farklı bir hava katıyordu.

-Eeee beynine biraz oksijen gittimi?
-Aşk olsun Burak.
-Haklıyım kızım okul olmasa yüzünü gören cennetlik.
-Söz bundan sonra sizede zaman ayıracağım.
-Sözünden dönen?
-Eşşek olsun.
-Eh ben biraz öyleyim ama olsun.

Burak'la konuşa konuşa gittiğimiz yol sonunda bitmişti. Sade döşenmiş çok kalabalık olmayan bir kafeydi. İçeriye girdiğimizde sıcaklık yüzümü gevşetmişti. Bizimkiler cam kenarında bir masada oturuyorlardı.