Gece Mavisi🦋

Uzak kalmak

Selaaaaam

Nasılsınız canlarum?

Artık bölüm yazmakta güçlük çekiyorum  aklıma senaryo gelmiyor galiba herşeyi tatlıya bağlayıp 1Yıl sonrasına falan atlayacağım hadi bakalım hayırlısı mdlsnsşanşs

Bir votenizi alırım ama❤️

Neysee kaçtım ben;)

-Kızım biz babannenlere gitmeyi düşünüyoruz sen de gelmek ister misin?
-Yok anne ben gelmek istemiyorum.
-Emin misin değişiklik olurdu hem.
-Evet eminim anne.
-Tamam evde tek kalmana izin vermem Gülçin'lerde kalırsın dur ben haber vereyim.
-Tamam.
-Sen gidiyon mu velet.
-Gidiyom.
-Karneni göster bakim.

Karnesini yüzüme fırlattığında kendimi sakin tutup karnesine baktım. Aynı şekilde ona fırlatıp odama çıktım. Yatağımın altından bavulumu çıkarıp eşyalarımı hazırladım.

-Annecim bu akşam istersen bırakalım seni sabah erken kalkamazsın sen.
-Olur anne.
-Tamam o zaman.

Bavulumu hazırlayıp kapağını kapattım. Çantamıda hazırlayıp aşağıya indim.

-Hadi ben gidiyom.
-Ben bıraksaydım.
-Yok annecim şimdi araba lazım olur falan benimkiyle gideyim.
-Tamam. Al şu kartı lazım olursa kullanırsın.
-Tamamdır. Pamukcuğuma selam söyleyin.
-Aleyküm selam.

Evden çıkıp bavulumu bagaja attım. Arabama binip çantamıda yanıma aldım. Arabayı çalıştırıp 2sokak ötedeki Batu'ların evine gittim. Arabadan inince Batu'ya seslendim.

-Batu!
-Baaaaaaatuuuuuu!
-Geldim çatlama.
-Al bakalım kasların çalışsın.
-Allahım yarabbim.
-Mira!
-Liya iyi misin?
-Mira Eege.
-Noldu Ege'ye?
-Eege Mmersin'e ggitti.
-Ne? Ne zaman? Niye!
-Bilmiyorum Mira uzaklaşmak istiyormuş.
-Kızlar bahçeye geçelim yol ortasında herkes bize bakıyor.
-Liya nasıl gider?
-Of bilmiyorum Mira banada gitmeden 1saat önce haber verdi 1haftalığına gidip gelicem dedi.
-Bben Ege'yi arıcam.
-Mira ne diyeceksin açınca?
-Bilmiyorum Batu!
-Bak ikinizin iyiliği içinde belki de uzak kalmanız gerekiyor. Zamana bırak lütfen

Öylece boşluğa daldım herşey iyice boka sarmıştı. Ben iyi olsun diye çabaladıkça çukura düşüyordum. Sessizce yıkılışımı izledim.

Batu'dan;
Ben çok geç kalmıştım. Arkadaşımı bu kadar yalnız bırakmamalıydım. Her şeyi düzene koysak bile Mira'nın içindeki acı hiç dinmeyecek.

-Mira sakin ol lütfen!
-Niye böyle yapar Liya neden?
-Ben kahve yapıp getireyim yoksa başımız çatlayacak.

Onlar rahat konuşsun diye yukarıya çıktım. Annemlere çaktırmadan mutfağa geçip kahve makinesini çalıştırdım.Kahveleri yapıp yanlarına geldim. Mira zorla kahvesini içirdikten sonra yukarıya benim odama çıktık. Yatağa oturup bağdaş kurdu. Elinede yastığımı alıp donuk bakışlarıyla etrafa bakındı.

-Mira!
-Pişt! Huuuu! Alooo!
-Hı dalmışım.
-Evet daldın hemde bayadır daldın. Niye böyle yapıyorsun Mira?
-Bak sevdiğim insanlar bir bir gidiyor hayatımdan. Önce Furkan, Babam, Sinem şimdide Ege. Sende gidecek misin Batu?
-Kızım o nasıl laf öyle! Ben hep yanındayım maalesef. Ayrıca Ege'yi kaybetmedin ki çocuk sadece 1haftalığına kafa dinlemeye gitmiş.
-Biraz yalnız kalsam olur mu Batu?
-Peki madem çıkıyım ben.
-Yok sen kal ben kendi odama giderim.
-Tamam o zaman.

Mira'dan;
Batu'nun odasından çıkıp kendi odama geçtim. Kapımı kapatıp yatağımın yanında duran valizime baktım. İçini açıp yanımda getirdiğim pijama takımımı giydim. Saçlarımı öylesine bir topuz yaptım. Telefonumu ve kulaklığımı alıp yatağıma geçtim. Kulaklıklarımı kulağıma takıp bir şarkı açtım. Hani olur ya sizi kimse anlamaz. Lafta seni anlıyorum. Ama kimse aslında sizi anlamaz çünkü içinde siz varsınız o durumun onlar değil o günü sen yaşadın o psikolojiyi sen gördün. Ama en kötüsüde ne biliyor musunuz? Gece olduğu zaman yanınızda kimse olmadığı zaman bacaklarınızı karnınıza çekip ağladığımız zaman. İşte o zaman sadece kendimiz varız. Sadece biz.
Gözlerimden akan yaşla beraber son 1yılımı sorguladım. Keşke seni yaşamasaydım 2019!(Aaaa ayıp Mira'cım sen birde 2020yi gör) Hep en yakınlarımdan almıştım darbeyi. Babam gitmişti benden. Dostum dediğim insanın kazığını gördüm. Aldatıldım hemde ben onu delicesine severken. Şimdi göz göre göre Ege'yi kaybediyordum. Elim kolum bağlı benden uzaklaşmasını izliyordum. Ne gel diyebiliyordum ne de git. Babam son nefesinde bile Ege'yi istemiyorum derken ben burda Ege ile istediğim hayatı yaşayamam. O vicdan azabıyla yapamam.

Sana bir tavsiye vermek istiyorum. Evet evet sen. Şuan nerdesin nasılsın bilmiyorum ama değer verdiğin insanlar hala hayatta ise Annen, Baban hala nefes alıyorlarsa ne olursa olsun yanlarına gidin. Onlara seni seviyorum diyin. Öpün koklayın sarılın. Çünkü yarın çok geç olabilir. Ölüm! Her an ölebilme ihtimalimiz varken yaşadığımız şu saniyelerin kıymetini bilelim. Hayat kısa gençliğimizi birkaç kişi için tüketmeye değmez gerçekten. Sizi seviyorum. Gerçekten belki bunu size söyleyen yoktur ve yalnız hissediyorsunuzdur. Ben burdayım ve gerçekten sizi seviyorum. Bunu unutmayın olur mu?❤️

-Mira kalk!
-Kalk lan!
-Miraaaaa!
-Ya şu uykucu halin beni deli ediyor!
-Mira kalkar mısın artık!
-Off Batu!
-Hele şükür.
-Ne dikiliyon sabah sabah başımda.
-Kalk hazırlan dışarı çıkıyoz.
-Ya Batu yat zıbar!
-Mira kalk!
-İyi be kalktık.
-Git hazırlan şimdi geldiğimde hazır olmazsan o minicik eteklerini çöpte bulursun.
-Tamam Batuşum sen şimdi git ben hemen hazırlanıyorum.
-Aşağıdayım.
-Tamam.

Lavaboya gidip yüzümü yıkadım. Odaya gelince bavulumdan gri eşofmanımı üstünede mor kısa kollu v yaka tişörtümü alıp giydim. Saçlarımın üst kısmını toplayıp geri kalanını salık bıraktım. Yüzüme makyaj yapmakla uğraşamayacağım için parfümü sıkıp çantamla beraber odadan çıktım.

-Geldim.
-İyi iyi çok beklemedim.
-Gülçin teyzeler yok mu?
-Hafta sonu yoklar toplantısımı ne varmış babamın.
-Anladım.
-Hadi gidelim o zaman.
-Nereye gidiyoz?
-Gidince görürsün hanımefendi.
-Ya Batu pisliksin.
-Öyleyimdir.

Arabaya binince Batu sorularımın hiç birine cevap vermemiş beni susturmuştu.

Bu bölümünde sonuna geldik:(

Evet Ege'yi gönderdik Mersin'e bakalım neler olacak dönecek mi?

Mira'nın babasının son sözünden sonra Mira ile Ege mutlu olabilecekler mi?

Bir sonraki bölümde görüşürük;)