Gece Mavisi🦋

Kamera kayıtları

Selaaaaam:)

Ben geldüüüm

Bugün bölüm yazmaya  ne zamanım olsu ne de hevesim ama yazarcığınız sizi bölümsüz bırakmayacak

Votenizi alırım artık❤️

Neysee kaçtım ben;)

Üzerime mini elbisemi elbisesinin saçlarımıda yandan ördüm. Balkona çıkıp Batu'ya haber verdim. Çantamıda alıp aşağıya indik. Aşağıya inince Batu beni elimden tutup etrafımda döndürdü.

-Kanka bişey sorcam.
-Sor.
-Bu eteğin kalanı nerde?
-Uff Batu bende bişey dicen sandım
-Kızım yürü git üstünü değiştir.
-Ya sanane Batu.
-Mira yürü yukarı.
-OF Batu!

Klasik Batu hayatta böyle şeyler giymeme izin vermez bildiğim için geri dönüp üzerimi değiştirdim. Siyah dar pantalonumla neon sarı cropumu giydim. Telefonumu da cebime atıp aşağıya indim.

-Olmuş mu?
-Eh üstün biraz açık ama olsun.
-Off Batu hadi gidelim.
-Tamam hadi.

Telefonumu cebimden çıkarıp Ekin'i aradım.

-Alo Ekin?
-Bende tam seni arayacaktım.
-Bişey mi oldu?
-Bizim ofise gelin hemen.
-Tamam geliyoruz.

Telefonu kapatıp Batu'ya gideceğimiz yeri gösterdim. Bize yakın olduğu için 10dakikaya varmıştık. Arabadan inince binadan içeri girip Ekin'e bakındım. İlknur'la bilgisayardan bişeyler bakınıyorlardı. Yanlarına doğru ilerledim. Beni farkedince ayağa kalkıp bana baktılar.

-Hoşgeldiniz.
-Hoşbulduk.
-Ekin ne oldu?
-Bak Mira kazanın olduğu gece olan kamera kayıtlarına bakmaya çalıştık. Ama babanın önünden geçmiş olabileceği bütün kameralar arızalı çıktı. Sadece 1tane kamera çalışıyor ama tam o saatte olan kayıt yok.
-Nasıl yani nasıl yok ya!
-Silinmiş Mira.
-Onların işi!
-Mira sakin!
-Batu benimle gel nereye gideceğimizi biliyorum.
-Batu dikkat et bu ayarsıza.
-Merak etmeyin bana emanet.

Telefonumdan Ege'yi bulup aradım.

-Ege! Ege soru sorma sadece dediğimi dinle tamam.
-Tamam söyle.
-Şimdi kızlarıda alıp Mert'in evine gidin bizde gelicez şimdi.
-Ama ni ...
-Gelince anlatıcam şimdilik bişey sorma Ege lütfen.
-Tamam, görüşürüz.
-Görüşürüz.

Ege'yi kapatıp Mert'i aradım.

-Alo Mert?
-Yenge?
-Mert bak şimdi senden çok önemli bir isteğim var!
-Söyle yenge.
-Bak şimdi bana silinmiş bir kamera görüntüsü lazım  onu ​​bulabilir misin? Gerçekten benim için çok önemli.
-Bize gelin bakalım neler yapabiliriz.
-Tamam geliyoruz.

Batu'ya yolu tarif ettim. Mert'lerin evi biraz uzaktı ondan olabildiğince hızlı gitmeye çalışıyorduk. Gelebileceğimiz en kısa sürede geldiğimizde Batu hala ne yaptığımı anlamaya çalışır gibiydi.

-Batu içeriye girince anlarsın.
-Hiç inanmadım ama neyse.
-Hadi yürü.

Batu ile beraber evin önüne gelip kapıyı çaldık.

-Hoşgeldiniz.
-Hoşbulduk Mert.

İçeriye geçince bütün ekip toplandığımızı gördüm. Ege, Liya, Arya, Murat, Mert, Burak, Batu ve ben. Hepimiz salonda koltuklarda oturmuş olayı anlamaya çalışıyorduk.

-Şimdi hepiniz niye geldiğinizi soruyorsunuz. Kazanın olduğu gece bütün kameralar ne hikmetse bozuk. Sadece bir kamera çalışıyor. O o kamerada da bizim için önemli olan saatlerin kayıtları ortada yok. Ve bizim bu kayıtları bulmamız gerek!
-Nasıl iş lan bu.
-Burak'a katılıyorum resmen işin içinde iş var.
-Ne yapacağız peki?
-Mert sen bişeyler yapabilir misin?
-Gelin odama geçelim orda bakarız neler yapabiliyoruz.

Hep beraber sığamayacağımız için Batu, Ege ve ben gittik. Mert bilgisayarının başına geçip bişeyler yaptı.

-Mira hangi kamera?
-Bizim sokağın sonundaki kamera.
-Saat kaç lazım bize.
-Saat 12.45 ile 14.00 arası.
-Burdaki kayıtlarda 11.00 ile 15.00 arası silinmiş ama kameraların markasını bulup bakalım belki silmemişlerdir çünkü markaların sileceğini sanmıyorum.
-Biz ne yapalım şimdi?
-Burak'la Murat gidip dışarı baksınlar bende bir arkadaşımı çağıracağım eminim ki bize yardım eder.
-Tamam o zaman.

Hep beraber aşağı indiğimizde bizimkileri bakmaya yolladık. Ege ile Batu ise yiyecek bişeyler almaya gittiler tabi onları serbest bırakmak ne kadar doğru bir fikir bilemiyorum ama. Mert de arkadaşını almaya gidince kıza kaldık.

-İyi misin kuşum.
-Bilmiyorum.
-Dün gece bişey mi oldu?
-Sanki bişeyler olmuş.
-Boşverin kızlar zaten bütün dertlerimi biliyorsunuz.
-Olur mu öyle şey kızım biz ne güne duruyoruz.
-Evet hem senin yaşadıklarını biz yaşasaydık sende bizim gibi olurdun.
-Kızlar gerçekten boşverin önemsiz bir konu.
-Peki sen öyle diyorsan.
-Eee Liya anlat bakayım sen?
-Aynen banada anlatmadın bişey.
-O durun anlatayım.
-Şükür yani.
-Şimdi ben yanına gittim. İşte ilk konuşmadım oda konuşmadı. Sonra dedi ki Nasıl anladın? Dedim Ege sağolsun. Falan konuştuk öyle sonra gene sessizlik oldu. Bana döndüğüne yaklaşıp yanağımı okşadı.
-Heh tam bu anda devreye giriyorum.
-İçine etmişsin gibi bir onun his var içimde.
-Dur dinle.
-Sonra işte Seni seviyorum dedi. Bende gülümsedim. Tam iyice yaklaşmıştı ki çalıların arkasından biri oha diye bağırdı.
-Allah belanı versin Arya.
-Ya benim suçum yok asıl sana laf anlatayım derken oldu.
-Yani sonuçta işin içine ettiniz mi!
-Galiba.
-Yaaani.
-Neyse işte ondan sonra ayrıldık ben bu salağın yanına gittim.
-Peki benim aklıma küçücük minicik bir soru geldi.
-Sor bakalım minicik küçücük sorunu.
-Ege'cim öğrenirse?
-Sus sus açma şom ağızını.
-Harbi o Ege öğrenirse ne yapacan Liya?
-BİL-Mİ-YO-RUM!
-Offfff.

Kapı çalınca kapıya bakmak için olduğum yerden kalktım.

-Hoşgeldiniz.
-Daha gelmediler mi?
-Hayır Batu ilk siz geldiniz.

Onlar ellerindekilerle beraber mutfağa geçti. Bende telefon alıp annemi aradım.

-Alo annecim?
-Efendim kızım?
-Bitti mi temizlik?
-Yok annecim biter mi daha yatak odalarını yerleştirdik anca.
-Hmm anladım akşama bizde mi yiyeceğiz?
-Dışarıdan söyleriz bişeyler.
-Tamam annecim hadi kolay gelsin .
-Hadi Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Telefonu kapatıp bizimkilerin yanına geçtim. Batu'nun yanındaki boşluğa oturdum. Herkes telefonuyla ilgileniyordu. Ben hariç öylece Ege'yi seyrediyordum. O ise benle göz göze gelmemek için çaba sarfediyordu. Batu beni kendine çekip kulağıma fısıldadı.

-Kızım öküzün trene baktığı gibi ne bakıyorsun çocuğa.

Omuz silktim. Ege'ye döndüğümde sinirden alev fışkıran gözleri doğrudan Batu'ya dikmişti. Bakışları bana kaydığında hemen gözlerini telefonuna çevirdi. Çalan kapıyla beraber Batu'nun yanından ayrılıp kapıya gittim. Kapıyı açtığımda Mert'i ve yanındaki arkadaşını gördüm.

-Hoşgeldiniz.
-Hoşbulduk. Bu arkadaşım Yunus. Yunus buda Mira.
-Tanıştığıma memnun oldum.
-Bende.

Beraber içeri girdik.

-Hala gelmedimi bunlar?
-Oğlum biz bunları niye gönderdik ki.

Bölümümüz burda bitmiştir:(

Bölüm nasıldı?

Yazcak bişey bulamadım buraya neyse uyumayanlara iyi geceler sabah okuyanlara günaydın

Bir sonraki bölümde görüşürük;)