Okuldan kaçmak

83 8 0
                                    

Selaaaaam sonunda geldim:)

Açıkcası okunmalar çok az  olduğu için bölüm atasın gelmiyor ondan biraz bekletmiş olabilirim;)

Neysem kaçtım ben okuyun bölümü bakam

Sabah kalktığımda annem henüz uyanmamıştı. Okula gitmek istemiyordum. Başım gerçekten çatlıyordu. Anneme küçük bir oyun oynayabilirim bence. Yatağımdan kalkmadan yatmaya devam ettim. Annem muhtemelen 10dakikaya beni uyandırmaya gelir. Biraz bekledikten sonra annemin ayak seslerini duymamla uyuma numarası yaptım. Annem odaya girip yanıma oturdu.

-Mira!
-Mira kalk hadi kuzum!
-Hııı
-Kalk hadi okula geç kalıcaksın.
-Karnım ağrıyo anne!
-Bahane bulma kalk hadi.
-Anne ya ne bahanesi ölüyorum burda.
-Hadi hadi ölmezsin.

Annem kapıya doğru yürürken artık son kozumu kullanma zamanıydı.

-Ahhhhh.
-Noldu?
-Karnıma bir ağrı girdi sanki.
-Of Mira yat uyu tamam.

İşte bu. Akşama kadar yat şimdi kafa rahat. Annemin odadan çıkmasıyla beraber yatağıma yatıp uyumaya devam ettim. Ara sıra uyansamda kendimi tekrar uyumaya zorladım. İyice uykumu aldıktan sonra kalkıp yüzümü yıkadım. Telefonumu elime alıp saate baktım 11e geliyordu saat. Telefonumuda alıp mutfağa indim. Kendime yiyecek bişeyler bulup onları yemeğe koyuldum. Yemek işini hallettikten sonra salona geçip TV açtım. Öylesine kanallarda gezindim. Ondanda sıkılınca yukarı odama çıktım. Kitabımı ve kulaklığımı alıp balkona çıktım. Tam güneşin tepede olduğu saatler olduğu için hava çok sıcaktı. Ama ara sıra esen rüzgarla serinliyordum. Kitabımı okumaya başladım. Kendimi o kadar kaptırmışın ki kapının sesiyle kendime geldim. Odamdan çıkıp kapıya doğru ilerledim. O sırada tekrar zil çaldı.

-Kim o?

Ses gelmeyince kapıyı açtım. Ve ben şok. Ağızım iki karış açılmış bi şekilde üstümde pijamalarımla kapıda öylece duruyordum.

-Ağızını kapat sinek kaçacak kızım.
-Arya! Liya! Ege! Ne işiniz var sizin burda?
-Dedik bestimiz okula gelmemiş.
-Bizde kaçalım dedik.

Diye beni cevapladı kızlar. Tamam onlar gelmişti ama Ege'yi neden getirmişlerdi. Ege'ylede arkadaşız ama dünkü olanlardan sonra pek görüşmek istemiyordum. Aslında yaptığım çok saçma biliyorum. Yani hayatında biri var diye böyle yapmam ama inanın bende kendimi anlayamıyorum. Kalbim mantığımı ezip geçiyor. Hiç bişey yapamıyorum.

-Eeee içeri davet etmeyecek misin bizi? Diye söylendi Arya.

Elimle içeri geçmelerini işaret ettim. Evde oturmak yerine bahçeye çıkmalarını söyleyip kahve yapmak için içeri geçtim. Hemen odama gidip üstümü değiştirdim. Mutfağa inince kahveleri hazırlayıp bahçeye çıktım. Kızlara kahveleri verildikten sonra Ege'nin kahvesini verdim. Aslında böyle bakılınca sorun yok ama ben kafamı eğince Ege'de kahveyi alırken elimi tutmuş ve yüzüne bakmaya zorlamış olduğunu atlamazsak tabi.

Bende bir sandalyeye oturduktan sonra aramızda sessizlik oluştu. Kimseden ses çıkmıyordu. Aramızdaki bu sessizlik çok geçmeden Liya tarafından bozulmuştu.

-Niye gelmedin okula?
-Biraz karnım ağrıyordu ondan gelmedim.
-İyi misin peki? Diye sordu Ege
-İyiyim merak etmeyin.
-Kızım sensiz okul bi hiçmiş onu anladım.
-Tabi kızım. Diye dalgaya alınca gülmeye başladık.
-Neyse onu bunu bırakında siz niye geldiniz onu söyleyin.

Kimseden çıt çıkmıyordu. Benim sorduğum soruya karşı herkes başka taraflara bakıyordu.

-Pişt size diyom!
-Arya?
-Ben bilmiyorum valla onlara sor.
-Liya?
-Benim fikrim değildi ikize sor?
-Yuh be arkadaşlığınız batsın. Atın bütün suçu üstüme sanki siz gelmek istemediniz. Diye sitem etti Ege.
-Tamam  anladım ben. Dedim kıkırdayarak.

Kahveleri içtikten sonra götürmek için iki bardağı elime alıp mutfağa götürdüm. Tam mutfaktan çıkacakken Arkamdan Ege'nin gelmesiyle duraksadım. Elindeki bardakları alıp tezgaha koydum. Ege'ye döndüğümde kapıya yaslanmış kollarını göğüsünde birleştirmiş bana bakıyordu. İlerleyip kapıdan çıkmak istedim ki izin vermeyerek önüme geçti.

-Napıyosun!
-Konuşabilir miyiz?
-Konuşçak bi konu yok.
-Mira beni yanlış anladın.
-Ege seni nasıl anlayıp anlamadığım önemli değil hatta hayatında biri var mı yok mu buda önemli değil.

Biraz sert konuştum galiba. Yok yok öyle ölmez Mira çocuk füze at istersen Allahım yarabbim. Benim sert çıkışmama karşı Ege'nin yüzü düşmüştü. Bakışları sertleşmişti. Sanki o maviliklerin içinde artık korku dolu bakışlar vardı. Kafasını yere eğdikten sonra derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.

-Bunların hiçbir önemi yok mu senin için?

Sessiz kaldım . Sessiz kalmak zorundaydım. Ne diyebilirdim ki. Evet desem külliyen yalan. Hayır desem sonra ne olucak. Niye önemli olduğunu falan oooooo zor iş.

-Mira cevap verir misin.
-Ege.....
-Oooooooooo bakıyorum kapı sohbetleri falan ilerletmişiz işi.

Veeeee Arya ve Liya'nın yanımıza gelmediyle susmak zorunda kaldık. Aslında benim işime yaramıştı. Nede olsa cevap veremeyecektim. Ege'nin bakışlarında koca bir hüzün vardı. Bunu görebiliyordum. Normalde gözlerinin içi gülen Ege şuan etrafa donuk donuk bakıyor. Arya'nın lafına karşı ikimizde cevap vermedik. Kızlarda bişeylerin ters gittiğini anlamış olacaktı ki çok uzatmadan beraber bahçeye çıktık.

Bahçeye çıktığımızda Arya benim yanıma Liya ve Ege'de karşı tarafa oturmuştu. Kızlar konuşurken ikimizde sessiz kalıp onları dinledik. Göz göze geldiğimizde yaptıklarımdan bir kere daha pişmanlık duyuyordum. Ben onu seviyordum. Peki o beni seviyor muydu? Bu olaylara bakılırsa bişeyler var gibi ama ben sevgili olup arkadaşlığımızı mahvetmek istemiyorum. Yada istiyorum ayyyyy bilmiyorum aklım çok karışık. Kendi kendime düşünürken kızların sesiyle dünyaya geri döndüm.

-Mira?
-Hıı
-Biz seninle kalalım mı?
-Yok kızlar ben başımın çaresine bakarım.
-Ben kalıyım istersen.
-Farketmez Arya.
-Tanam o zaman biz ikizle gidelim siz kalın akşam konuşuruz.
-Tamam.

Kapıya varınca Ege'nin gözlerinin içine baktım oda benimkilere. Mahçup bir ifadeyle sanki özür dilemek istermiş gibi

-Görüşürüz.
-Görüşürüz.

Belki sadece görüşürüz olabilirdi bu ama içinde ne duygular taşıdığını bilemeyiz. Gözlerim dolmuştu ağlamak istemiyordum. Liya anlamış olacaktı Ege'yi çekip evden çıktılar. Kapıyı kapatınca olduğum yere çöktüm. Evet artık çıkalım bakalım işin işinden.

Eveeeeet bir bölümün daha sonu snndndnznzj

Artık şunları sevgili yap dediğinizi duyar gibiyim sankim snnskenskdnsn

Neysem ben kaçtım🙋🏼‍♀️

Bir sonraki bölümde görüşük ;)

Gece Mavisi🦋Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin