''Nereye baksam yalan, kime güvensem ihanet!
Ben Arsen HÜRŞAH. Tıpkı ünlü başkomiser Agâh HÜRŞAH aynı zamanda benim babam gibi ben de bir polisim. Daha doğrusu polistim. Kimliğimi elimden aldıkları gün birdaha onu asla geri edi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneş tam tepede inadına en yakıcı ışınlarını saçıyordu etrafa. Kış ayında olmamıza karşın beni terleten sıcak havaya küfür etmek geliyordu içimden.
Oturduğum kaldırım kenarından kalkarak biraz da ayakta beklemeye karar verdim. Nerede kalmıştı bu nakil aracı?
Gömleğimin kollarını katladığım yerden tekrar aşağı indirdim. Tam kolumun tersiyle alnımda biriken minik su damlacıklarını silmek üzereyken gözümün önüne gelen mavi bir bez ile onu uzatan esmer, büyük ve hafifçe tüylü elin sahibini görmek maksadıyla gözlerimi hemen sağıma çevirdim.
Benim gibi sıcaktan erimeye başlamış bir adet Behram komiser duruyordu tam yanımda. Nasıl da geldin yanıma? Nasıl ben hissetmedim? Hayalet gibi adam...
''Alsan mı artık?''
Ne söylediğini anlamak için gözlerine bakmaya devam ediyordum. İri siyah gözleri ile elindeki mavi bezi işaret ettiğini fark edince anladım. Bezi alıp alnımda biriken teri temizledim. Tekrar sağımda duran Behram'a bakınca elleri yanda her an hazır olda dururmuş gibi beklediğini gördüm.
Gözlerim tam karşımdaki tellerin arkasında mahsur kalmış pembe çiçeklere takıldı. Onlar da hapishane duvarları ardında sayılırlardı. Yemyeşil yaprakların arasında açmış tek tük pembe gül nasıl da huzuru, rahatı anımsatıyordu insana. Halbuki temsil ettiği yer bir hapishaneydi. İçerisi suçlu, suçsuz mahkûm denilen insanlarla doluydu.
Yaklaşan teker sesleri ile gözlerimi çiçeklerden alıp tıpkı Behram'ın yaptığı gibi mavi üsütüne kırmızı şeritli renge sahip olan cezaevi nakil aracına sabitledim. Az sonra arka tarafatan Maral çıktı.
Kollarına girmiş iki jandarmayla başı önde seri adımlarla yürüyordu. Benim ayakkabılarımı farkedince gözlerini asvaltdan kaldırıp benim gözlerime dikti. Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar güçlü görüyordum onu. Ağlamaktan kızarmış gözlerine rağmen. 'Ben her şeyin üstesinden gelebilirim.' dermişcesine güçlü ve istikrarlı bakıyordu siyah gözleri.
