.......................
-UNUTUYORUM-
.......................
Gözlerimi saate bakmak maksadıyla duvara yapıştırdığım gazete parçalarından ve ortadaki fotoğraftan çekerek sol koluma sabitledim.
Her zaman bileğimde olan saatim şimdi yoktu. Nereye koydum ki acaba? Nafile... Komodine, dolaba hatta banyoya bile baktım ama saatim yok. Nereye koyduğumu unuttum ya da bir yerlerde düşürmüş olmalıyım. Her ikisi de feci bir durumu teşkil ediyor aslında. Saati koyduğum yeri unuttuysam eğer son zamanlarda yükselen unutkanlık seviyem ciddi bir raddeye ulaşmıştır ve artık bir uzmanın yardımına ihtiyacım vardır. Eğer saati dün gittiğim mezarlıktaki o gizemli adamın yani Selim amcanın evinde düşürdüysem ise polislerin onu ve üzerinde benim DNA mı bulması an meselesidir. Hangisi daha kötü karar veremiyorum.
Gözümü tekrar duvara çevirdim. Ortadaki fotoğrafı görmemle yaşadıklarım tekrar canlandı kafamda. Herkesten uzaklaşmak ve annemin katilini bulmak için Sivas'a geldiğim gün babamın her gün düzenli olarak annemin boş kabrine gittiğini öğrenmiştim.
Kabre babamı görmek niyetiyle gittiğimde ise kabrin başında tanımadığım bir adamın ağladığını görmüştüm. Adam beni görünce koşar adım kaçmıştı ve tabi bu durum bende şüphe uyandırmıştı. Daha sonra o adamı mahallemizin Ayşe teyzesinin fotoğraf albümünde de gördüğümü hatırladım. Ayşe teyzeye sormaya gittiğimde kapısında memlekete gittiğine dair bir not gördüm. Ancak bunun sahte olduğunu hemen anlamıştım zira Ayşe teyzenin memleketi onun için kötü anılarla doluydu ve oraya gitmek asla istemezdi.
En sonda dün cesedi bulundu zavallı Ayşe teyzemin. Bu son hafta her şey üst üste geliyordu sanki. Kardeşim Kevser'in merdivenlerden düşmesi ve hastahanede hamile olduğunu öğrenmemiz dahası bebeğin ölmesi, Ayşe teyzenin de cinayete kurban gitmesi, odama bırakılan tehdit notları... Yok efendim kurcalamamalıymışım canımı yakmak istemiyormuş birileri falan.
Sahi sanırım başıma gelen en güzel şey sanırım Behram'ın Sivas'a taşınması. Sonra dün yaşananlar da feciydi. Behram mezarlıkta gördüğüm gizemli adamın adının Selim olduğunu ve ev adresini bulduğunu söylemişti. Adamın evine Behram'ın son anda işi çıktığından ötürü yalnız gitmek zorunda kalmıştım. Eve teras kattan girmiştim ve bir komşu beni hırsız zannedip polisi çağırmıştı. Polisler eve gelene kadar ki kısa sürede alt kattaki odanın bomboş olduğunu, içeride sadece zibilyonla fotoğraf ve çerçeve olduğunu fark etmiştim.
En büyük çerçevede ise babam ile Selim amcanın askerlik fotoğrafları duruyordu. Yan yanaydılar. Demek ki askerlik arkadaşıylarmış. Ama en önemlisi tam evi terk edecekken ayağıma takılan Ayşe teyzeninkine çok benzeyen siyah kaplı fotoğraf albümü oldu. Ayşe teyzenin cesedinin başucuna konulan fotoğraf albümünün de Selim amcanın evinde bulduğum albümünde sadece en ortasında bir fotoğraf bırakılmıştı bana.
Ama Selim amcadaki daha garipti. Annem, kız kardeşim, ben ve tanımadığım genç bir adamla Selim amca vardı bu fotoğrafta ve nereden bakılırsa bakılsın fotoğrafın sonradan düzenlendiği çok barizdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SINIRSIZLAR(TAMAMLANDI)
Mister / Thriller''Nereye baksam yalan, kime güvensem ihanet! Ben Arsen HÜRŞAH. Tıpkı ünlü başkomiser Agâh HÜRŞAH aynı zamanda benim babam gibi ben de bir polisim. Daha doğrusu polistim. Kimliğimi elimden aldıkları gün birdaha onu asla geri edi...
