Selenophile (ON-GOING)

Chapter 20

Serenity's POV

"It's okay. I've been there before. Everything's would be alright. You're a strong girl" patuloy na pag aalo saakin ni Lake.

Andito kami ngayon sa kwarto ko. Ayokong makita muna si Mom. Kahit mahal ko siya hindi ko maiwasan  na magalit kasi kahit si Dad ang nang iwan eh siya pa rin ang nagloko.

Hindi ako sumagot. Iyak lang ako nang iyak. Nasa tabi ko kang din siya at patuloy  na hinahagod ang likod ko.

"Paano mo nalaman? Bumalik ka ba?" tanong ko nang maubos na ang luha ko.

"Paalis pa lang ako nang may marinig akong nabasag kaya dali dali akong tumakbo papasok dito at yun  ang naabutan ko." kwento niya

Tumango nalang ako at sinabing magpapahinga na kaya umuwi na siya. Ayaw niya pa sana pero pinilit  ko siya kasi alam kong pagod din siya.

Iyak pa ako nang iyak  nang gabing yun hanggang sa makatulog ako.

Kinaumagahan ay maaga akong nag ayos nang sarili at naisil na tumambay muna kina El.

7 AM pa lang ay papunta na ako doon dahil ayokong maabutan si Mom sa baba. Ayoko siyang makita.

Kwinento ko kay Eliana ang nangyari  at agad niya naman itong ibinalita kay Rush kaya dali dali rin itong pumunta  saamin.

Sinabi ko na saamin na lang muna yon dahil ayoko nang issue. Nagkaroon nang kabit si Mom and hindi ko alam kung sino.

Sana lang ay walang pamilya ang kinabit nang nanay ko.

Dumaan ang maraming araw at buwan.

Lagi lang akong nakatambay kina El o kaya kina Rush.

Lagi ko rin kasama si Lake dahil sabi niya ay ayaw niya daw na hayaan akong mag isa dahil alam niya kung gaano kahirap ang pinagdadaanan ko kaya sobrang saya ko dahil nandiyan siya sa tabi ko.

Nandito kami ngayon sa Mall. Kakain  lang kami at bibili kami nang school supplies. Siksikan na kasi kaya baka magutom kami kaya kumain muna kami. Next week ay first day of school na namin and Wednesday na namin. Hindi ko namalayan, ang bilis nang panahon.

"Hindi mo pa rin ba nakakausap ang Mom mo?" natigilan ako sa tanong  ni Lake

Umiling ako at kumain ulit.

"Serenity, walang mangyayari sa pag takas mo sa realidad.  Kailangan mong harapin ang Mom mo." paliwanag pa niya

Lagi niya naman tinatanong at sinasabi yan saakin pero hindi ko alam. Ayoko munang pag usapan. Ayoko munang harapin ang katotohanan.

"Ang Dad mo? Kinausap mo na ba?" tanong ko

Napatigil siya at seryosong napatingin saakin.

Seryoso lang din akong nakatingin sakaniya habang naghinintay nang sagot niya

"My situation is different Seren. Don't compare my family to yours." seryosong sabi niya

"I am not comparing my family to you  family and What's the sifference  between our families? They left us hanging because of cheating, that's it. We're the same"  inis na sabi ko

"But your Mom is here. You can see your Mom. In your case, your mom  is the cheater and for me is my Dad. If only I can talk to my Dad then I will talk to him but he is not here. You're Mom is here so you have the chance to ask her why." pinipigilan ang inis  na sabi niya