✨️THE STARRY NIGHT ✨️

563 122 35
                                    

Taehyung pov:-

ජිමින් ගේ  සද්දේ ඇහිලා මුලින්ම කාමරයට දුවගෙන ආවෙ අපේ තාත්තා. ඒ වෙලාවෙ මං පිළිමයක් වගේ ගල්ගැහිලා හිටිය මොකුත්ම කර කියාගන්න බැරිව .
කාමරේට දුවගෙන ආපු තාත්තා බිම වැටිලා හිටපු jimin ළඟට දුවගෙන යන්නේ  නැතුව වියරු වැටිච්ච බල්ලෙක් වගේ මගේ ඇඟට කඩාගෙන පැන්නෙ,

"ඔහේ තමයි ,මේ ඔක්කොටම වගකියන්න ඕන ;Lucifer ( යක්ශයා)"
කියාගෙන .

තාත්තගේ මේ වචන මගේ කන් වල දෝංකාර දෙන්න පටන් ගද්දි මගේ පුංචි  ඇස් වලට කඳුළු ආවේ මටත් නොදැනීමයි.😭😭

කඳුළු පිරුණු ඇස් වලින්ම   මං  තාත්තා දිහා බැලුවේ 

"මේ වෙච්චි දේවල් එකකටවත් වැරදිකරයා මම නෙමෙයි තාත්තා කියලා කියන්න "

ඒත් ඒවෙලාවෙ මම කොච්චර බය වෙලා හිටියද කිව්වොත්, මගේ කට හෙළ වුණත් ; කටින් වචන පිට වුණේ නැති තරම්.🙁🙁

ඊට පස්සේ තාත්තා එකපාරටම මගේ එක අතින් අල්ලන්; මුකුත්  නොකියා ම බිම් මහලේ තිබුණ ගබඩා කාමරයට මාව ඇදගෙන ගියා.

"ඔයාගේ වැරැද්දට  දඬුවම තමයි ,මං ඔයාට එළියට එන්න කියනකං මේක ඇතුළට වෙලා ඔයාගේ වැරදි වලට පශ්චත්තාපි වෙන එක "

තාත්ත එදා මාව ඒ  කළුවර කාමරයට දාලා lock කරලා  ගියේ අනුකම්පා විරහිත  විදිහට .🔒🔒🔒

"මං කරපු වැරදිවලට පශ්චාත්තාපී වෙන්න ; "

"ඒත් මං මොකක්ද කරපු වැරැද්ද?"

ජිමින්ගේ නෙ වැරැද්ද හරි නම්  එයාටයි දඩුවම් දෙන්න ඕනේ "

ඒ විදිහට  පැය ගානක්  කලුවර කාමරය ඇතුලේ  වේලාව ගත කලේ

'තාත්තා දැන් ඇවිත් මාව එලියට ගයි '
කියලා හිත හිත ;ඒත් එයා ආයෙ ආවෙ නෑ .😪😪

සීතලය කළුවරයි රජ කරපු බිම්මහලේ ...එදා මගේ තනියට හිටියේ, මීයොයි,  කැරපොත්තොයි විතරයි .🐭🐭🦗🦗

ටික වෙලාවක් යද්දි මං සීතලේ  වෙව්ල වෙව්ලම  එතන නිදා ගන්න හිතුවේ , නින්ද ගියොත් තනියම කලුවරේ  ඉන්න තියෙන බය නිකම්ම නැති වෙලා  යයි කියලා හිතලයි.😴😴😴😴😴😴

ALPHA 🛸🛸🛸 ( Completed )Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora