c12

66 10 31
                                    

Hava kararana kadar dışarda durmuş, sonrasında eve dönmüştüm. Ev son derece sessizdi. Asya mutfakta yemek yapıyordu, Barkın ise odadaydı. Doğan'ın odasında. Bende tekrar masada duran laptobun başına geçmiş yeni makale var mı diye internette dolaşıyordum. Bir saat gibi bir süre geçmiş olsa da yeni bir bilgiye ulaşamamıştım. İnternette de bu hastalıkla ilgili hiçbir şey yoktu.

"Alya, var mı bir şeyler?" Başımı laptopdan kaldırıp Barkın'a baktım. "Hayır," dedim. "Yeni bir şey yok."

"Masa hazır!" diye bağıran Asya'yı duyunca laptobu kapatıp sandalyeden kalktım. "Hadi Barkın," deyip koluna girdim.

Barkın'ın suratsızlığı yemek boyunca devam etmişti. Hiç konuşmamış, kafasını tabağından kaldırmamıştı. Sadece yemek sonunda teşekkür edip salona geri dönmüştü.

"Barkın, bana neden böyle davranıyor?" diye sordu Asya elindeki su bardağını masaya koyarken.

"Bilmiyorum. Sanırım ona hislerini anladı."

Gözlerini kıstı Asya. "Onu beğeniyor olmam, bana kötü davranmasını mı gerektiriyor?"

"Kendinden uzaklaştırmaya çalışıyor."

"O, benden hoşlanmıyor mu?"

Omuzlarımı düşürdüm. "Asya, çok üzgünüm ama ben sanmıyorum." Yüzündeki hayal kırıklığı elle tutulur vaziyetteydi. "Barkın kapalı kutudur. O yüzden kesinlikle sevmiyor diyemem."

"O kutu bana asla açılmayacak. Davranışlarından görüyorum."

"Asya," dedim sessizce. O ise elini havaya kaldırdı. "Konuşmayalım bu konuyu."

Sustuk. Susarak mutfağı toparladık. Salona geçtiğimizde Barkın bir televizyon programı açmış, boş bakışlarıyla televizyona bakıyordu. Aslında televizyonu izliyormuş gibi görünüyordu. Ancak, izlemediğini anlayabiliyordum.

"Barkın," dedim yanına otururken. Hafif bi irkilmeden sonra kendini toparladı. "Efendim güzelim?"

"İyi misin?"

"İyiyim, neden kötü olayım?"

Asya'ya çevirdim bakışlarımı. Mutsuzdu. Az önceki konuşmadan sonra mutsuzluğu daha çok artmıştı. Ona moral verecek hiçbir cümlem yoktu. Kenan Gül'den hoşlanmaya başlayınca da böyle olmuştu. Birilerinin arası bozulunca ortam da bozuluyordu. Telefonumu cebimden çıkartıp yanımda oturan Barkın'a mesaj attım.

"Asya'ya laf at. Ben gergin ortama gelemiyorum."

Mesaj ona ulaşğı an bildirim panelinden mesajı okuyup önce bana, sonra Asya'ya baktı.

"Asya," dedi sıkıntılı bir sesle. "Sen neden soğuksun bugün?"

"Soğuk değilim. Hem inan, bir önemi olduğunu düşünmüyorum."

CIPAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin