Chapter 8

128 2 0
                                        

Noon

Dali-dali kong tinawagan si Ace dahil hindi mahanap ng  staff yung application form ko para sa darating na LET exam, ito yung pangatlong araw ko na pabalik balik sa isang mall sa Manila para lang makuha yung registration form ko pero sa loob ng tatlong araw nang pagod at pag-aantay ang bumungad sa akin ay wala raw akong pinasa.

Nagsimula na ang pasukan nila Ace at kasalukuyang nag oojt na siya kasama si Paul.

Hello Ace, natataranta kong bungad sa kanya

Lily bakit? tanong niya

Hi Lily,  rinig kong sabi ni Paul

Check mo nga yung online ko, sabi ko sa kanya

Bakit? tanong ulit niya

Kasi hindi nila mahanap yung form ko, sabi ko sa kanya hindi ko alam pero nakaramdam ako na naiiyak ako

Bakit diba nag online ka naman, sabi niya

Nag online naman ako pero hindi ko alam kung bakit wala yung sa akin, natataranta kong sabi sa kanya at tuluyan na akong naiyak.

Huwag kang umiyak titingnan ko na, anong site ba? tanong niya

Naiyak si Lily? rinig kong tanong ni Paul

Sinabi ko yung website at yung account ko para ma tingnan nila kung na process yung online form ko.

Bakit ka naiyak? tanong ni Ace

Ka-si wala yung form ko, sabi ko

May bukas pa naman para ma process yan, dagdag niya

Hindi na pwede naka dalawang absent na ko hindi na ko ulit papayagan na umabsent ng principal namin, nakipagsapalaran na nga lang ako na pumunta dito kahit may bagyo, naiiyak kong sabi sa kanya

Hindi ko alam kung bakit ako naiiyak pero na alala ko lahat ng mga pinagdaanan kong paghihirap para lang makapag apply sa exam na ito nandyan yung pahirapan mag paalaam sa pag absent, mga masasakit na salita na maririnig mula sa mga magulang ng estudyante mo, at ang pressure na binibigay sakin ng mga nakapaligid sa akin.

Na kaya ko namang maging malakas sa loob ng ilang buwan pero dahil sa iisang form napasuko ako.

Edi pag hindi ka nakapag take ngayong September, sa March ka na lang mag exam, dagdag pa ni Ace

Alam mo naman kung gaano ko ka gustong makapag take na ng exam diba? Naiiyak kong sabi

Ewan ko pero may ganito akong pag iisip na baka mawala lahat ng na review ko pag pina abot ko pa ng March at gusto ko na ring mabawasan yung pressure na nararamdaman ko.

Nakapag pasa si Lily online, rinig kong sabi ni Paul.

Huwag ka ng umiyak ganito gawin mo bumalik ka doon at ipakita mo yung isesend ko sayo, sabi ni Ace unti unti ko namang kinalma yung sarili ko.

Sige salamat Ace paki sabi din kay Paul, sorry naistorbo ko kayo sa kalagitnaan ng ojt niyo

Okay lang yun huwag mag panic agad, tawagan mo lang ulit ako, pagkakalma sa akin ni Ace

Binaba ko na ang tawag, naglakad ako pabalik sa office nila at pinakita ang sinend sa akin ni Ace, pagkatapos noon ay binigay rin nila sa akin ang form ko.

Pagtapos kong makuha ang form ko napagdesisyonan naming magkita ni Ace.

Niyakap ko siya

Thank you, bulong ko kay Ace

Makakapag exam ka na? tanong niya

Tumango naman ako at nginitian siya

Hindi ko maiwasang tingnan si Ace at isipin na ma swerte ako dahil lagi siyang nandyan sa tuwing kailangan ko ng tulong o kaya naman sa tuwing may problema ako lagi siyang handang makinig sa mga ito.

Minsan pa nga pag may na kwento ako sa kanya na sinisiraan ako ng ibang magulang siya pa yung mas nagagalit kaysa sa akin kaya ang ginagawa ko sinasabihan ko siya na huwag na lang pansinin, pero nakakatuwang isipin na kahit anong hirap o struggles pa yung pinagdadaanan ko hindi siya nag fail na iparamdam sa akin na lagi lang siyang nandyan sa tabi ko.

--

Mabilis ang tibok ng puso ko habang hinahanap ni Ace ang pangalan ko sa listahan ng pumasa sa exam

Pumasa ka Lily, sabi niya

Talaga? Hindi yan joke? kinakabahan kong tanong sa kanya

Hindi ito joke pumasa ka talaga tanggalin mo na yang takip sa mata mo.

Mabilis ko namang tinanggal ang kamay ko sa mata ko at kinuha ang cellphone niya

Pumasa nga ako, nakayuko kong sabi naramdaman ko na nagsimulang tumulo ang luha sa mata ko

Naiyak ka ba? Tanong niya at inangat ang mukha ko

Hindi ka ba masaya na pumasa ka? tanong niya at pinunasan ang luha sa mata ko

Masaya ako sobrang saya ko Ace, sabi ko at lalo pa akong napaiyak

Bakit ka naiyak kung masaya ka?

Tears of joy ito, natatawa niya akong niyakap

Lahat ng paghihirap na dinanas mo bago at pagkatapos mong kumuha ng exam ay bayad na, ito na yung resulta Lily, lalo niyang hinigpitan ang pagyakap sa akin

Sobrang proud at masaya ako para sayo, hiniwalay niya ako sa pagkakayap at nginitian

Sabi ko naman sayo lahat yan kakayanin mo

Kahit ano pang sabihin nila sayo magpatuloy ka lang dahil nandito lang ako, naniniwala ako sayo, dagdag pa niya

Nginitian ko siya

Kinaya ko dahil, pinutol ko ang sasabihin ko

Dahil malakas ka, pagdudugtong niya

Umiling naman ako

Kinaya mo dahil palaban ka? sagot niya uli

Umiling ulit ako

Dahil saan? pagtatanong niya bakas sa mukha niya na gusto niya ng malaman ang isasagot ko sa kanya

Nginitian niya ako sabay kamot sa ulo

Nginitian ko din siya at sumagot

Kinaya ko dahil sayo.
Kinaya ko dahil naniniwala ka sa akin.

Itutuloy...

P.S: Feel free to vote and comment

You're still the oneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon