What goes around, Comes around » One Direction

Chapter Fifteen.

Vanessa's P.O.V.

''Nessa? Vaness? V a n e s s a !'' Langzaam opende ik mijn ogen bij het horen van Louis' stem. Hij hield mijn telefoon voor mijn neus, en ik haalde mijn hoofd van zijn schouder af. Ik glimlach even, en pakte mijn telefoon aan.

''Dankje.'' fluisterde ik nog, waarna ik naar de nummerherkenning keek, en zag dat het Jake was. Met diezelfde glimlach als net, sta ik op en loop ik naar de slaapkamer toe. Ik keek naar Harry en Niall, waardoor ik me besefte dat ik hun gesprek verstoorde, wat er eigenlijk niet uit zag als een vrolijk gesprek. Niet lang erna zag ik Liam's hoofd ook vanuit onder zijn deken naar boven steken, en ik grinnik eventjes. Ik loop terug naar de gesamelijke ruimte, en ga terug bij Louis en Zayn zitten, waarna ik mijn iPhone opneem. ''Jakey!'' zei ik enthausiast.

''Vaness! Ik mis je!'' hoorde ik vanaf de andere kant van de lijn, en ik glimlach nog altijd.

''Ik mis jou ook.. Echt, Maar ik zie je snel weer.. Heel snel.''

''Hoe bedoel je?'' vroeg hij verward.

''Dat zie je wel. I promise.''

''Hm.. Oke. Ik ga weer hangen, ja?''

''Is goed Jakey. Ciaoo!''

''Ciao sis.''

Op dat moment hing ik op, en kreeg twee vreemde blikken van Zayn en Louis. Ik keek even precies zo terug, waarna Louis zich naar me toe draaide.

''Wat ben je van plan?'' grijnsde hij, terwijl hij zijn handen in elkaar legde, een blik met Zayn uitwisselde, en mij weer aankeek. Ik keek wat ongemakkelijk naar de twee jongens, steeds heen en weer.

''Nou.. Ik.. Eh.. Hoe vertel ik dit.. Ik mis mijn broer.. En.. Ik ga terug. Vandaag nog..'' zei ik zachtjes, terwijl Zayn zijn ogen groter werden, en Louis zijn hoofd begon te schudden. Ik begon als reactie te knikken, en bijt op mijn lip.

''Jij gaat nergens heen, jij blijft hier.'' zeiden Louis en Zayn tegelijk, waarop ik mijn hoofd schudde. Beide knikte ze hun hoofden, maar ik bleef schudden.

"I'm sorry." fluisterde ik.

"Ik ga je missen." pruilde Louis.

"Ik ook.." vervolgde Zayn.

"Ik jullie ook jongens.. Echt. Maar ik mis mijn broer, en kan hem daar echt niet alleen laten.. Zelfde voor mijn zusjes, ookal zijn hun de lievelingetjes van mijn moeder.." mompelde ik. Deze keer knikte ze. "Bij de eerst volgende stop, neem ik een taxi.. Een taxi naar huis." Opnieuw knikte ze, en ik stond op. Ik liep rustig terug naar de kamer waar Liam, Niall en Harry net aan het praten waren. Zodra ik binnenkwam lopen waren meteen alle blikken op mij gericht. 

''Kom maar.'' glimlachte Liam. Ik knikte, en glimlachte kort. Het nieuws wat ik had te brengen was helemaal niet om te glimlachen.. ondanks dat ik ze nu misschien drie dagen kende, voelde het alsof ik ze al mijn hele leven kende. Hoe ze me meteen opnamen, alsof ik één van hun was.. het voelde goed.

''Liam, wanneer is de volgende stop?'' vroeg ik zachtjes, hij keek me verward aan, maar begon vervolgens na te denken.

''Morgen ochtend. Hoezo?''

''Na die stop, stap ik uit.. en neem ik een taxi, een taxi terug naar huis.'' De blikken van de drie jongens verstijfde, en Harry keek me met grote ogen aan. Niall's mond zakte open, en Liam keek me niet begrijpend aan.

''W-Waarom?'' vroeg Harry na een kleine stilte.

''Ik kan niet zonder mijn broer.. Aan zijn stem te horen, ging het niet goed.. Ik moet wel terug.'' mompelde ik zachtjes. Liam, als de volwassene, knikte klein. ''I'm sorry boys.'' mompelde ik nog, en liep toen weer weg. Niet lang nadat ik de deur van de kamer achter me had gesloten, hoorde ik hoe iets van glas werd stuk geslagen.

Meteen stond ik bevroren op mijn plek met grote ogen. Zayn en Louis kwamen naar me toe gelopen, en schudde me uit de trans, waarna we terugkeerde naar de kamer, en Harry met een nieuw glas in zijn handen zagen, en Niall met zijn hoofd in zijn handen. Liam stond net zo, dat hij Harry kon tegen houden.

''Harry, leg het glas neer..'' mompelde ik zachtjes, en hij keek verschrikt op.

''Dat was niet voor jouw ogen bestemd..'' mompelde hij zachtjes terug, terwijl hij langzaam het glas weer neerzette.

''Maar toch zag ik het.'' zei ik droogjes. Een kleine glimlach vormde rond zijn lippen, en ik liep naar hem toe. waarna ik zijn pols vast pakte. ''Ik steel hem even mee.'' knikte ik naar Liam en Niall. Zonder nog op een reactie te wachten, trok ik hem mee de kamer uit, naar het trappetje wat leidde tot het deel dat je op het dak van de tourbus kon zitten. Rustig klom ik erop, en ik kon horen dat hij me volgde. Eenmaal op het dak, ging ik op één van de randen zitten, en keek naar Harry.

''Ik wil niet dat je gaat..'' mompelde hij.

''We kunnen in contact blijven, toch?'' glimlachte ik hoopvol naar hem. Hij knikte klein, waarna hij naast me ging zitten, en sloeg zijn armen om me heen.

''Weet je nog wat ik had toegegeven, in het concert gebouw?'' Ik knikte op wat hij zei, als teken dat hij door moest gaan. ''Dat is nog altijd zo.. Ik ken je pas een week.. Zeven dagen.. Maar het was, hoe cliché het ook klinkt, liefde op het eerste gezicht.'' fluisterde hij. Ik glimlachte.

''Zelfde voor jou Harry.'' fluisterde ik zachtjes terug, en drukte een kus op zijn wang.

___

Hah, don't kill me. (: