What goes around, Comes around » One Direction

Chapter Eighteen.

Nog één hoofdstuk, en een epiloog, loves! (: xx

Twee maanden later.

Louis' P.O.V.

Ik kijk grijnzend naar Harry, die al de heledag met zijn ogen op zijn scherm gericht zit. Hij is gevallen.. Hard gevallen.. Voor Vanessa, en ik ben niet de enige die het merkt, aangezien de andere het ook merken. Eerlijk gezegd mistte ik Vanessa wel, ze was hier niet lang, maar je merkte dat de sfeer iets anders werd als zij erbij zat. We waren geen kleuters, hoe we waren als zij er niet bij was, maar we waren ook geen beroemde popsterren. Nee, vijf normale jongens, waar je normaal mee naar school gaat.. En om eerljik te zijn; Het was fijn.

We hadden gister de laatste show van onze tour, en vandaag gingen we terug naar London. Harry heeft ons zo omgepraat, dat we eerst onze spullen thuis afzetten, en vervolgens naar Vanessa gaan. Ieder van ons heeft natuurlijk nog met haar gepraat de afgelopen twee maanden, of het nou onze eigen gesprek was, of dat we die van Harry onderbraken.. Ja, daar was hij niet altijd even blij mee.

Hij was veel dromeriger dan eerst, en heeft geen enkelt meisje meer gezoend, of een one night stand mee gehad, sinds Vanessa in het beeld is. Ik ben best trots, dat hij eindelijk die weg af is, en voor een serieuze relatie gaat.

Een week nadat Vanessa weg was, heeft Niall ons alles uitgelegd over wat er die ene keer in de bus was gebeurt. Blijkbaar had hij één van die dromen, maar het ging niet over Vanessa.. Het was alleen zo gekomen dat zij er die nacht was.. Verder zag hij haar als een zusje.. Ookal had ze al een broer welke heel beschermend over haar was.

Zayn, Liam en ik konden wel om die twee lachen. Harry kon geen normale gesprekken hebben met Vanessa als Niall te dicht in de buurt zat, want zodra het gesprek afgelopen zou zijn, zou Niall hem vertellen dat hij hem wat aan zou doen als hij Vanessa pijn zou doen. Eigenlijk was Niall niet de enige die dat tegen hem zei.. Ieder van ons heeft dat tegen hem gezegd.

Ik vertrouw hem.

Zayn's P.O.V.

Ik kijk op van mijn telefoon, en kijk naast me. Ieder van de jongens zit op zijn telefoon, en ik zit er niet veel anders bij. Tuurlijk niet.. Ieder van ons had personen wie hij had gemist tijdens de tour, en we konden niet wachten om ze weer te zien.

Louis zat met een brede glimlach naar zijn telefoon te staren, waarschijnlijk omdat hij niet kan wachten om Eleanor weer te zien. Liam had een softe blik, waarschijnlijk plande hij iets uit, dat is typisch voor hem en Danielle. Harry zat met een dromerige glimlach op zijn gezicht naar zijn telefoon te staren, en begon om de minuut weer te typen.. Hij is gek op Vanessa. En uiteindelijk viel mijn blik op Niall, wie met rode wangen naar zijn telefoon zat te staren. Ik frons eventjes.

''Niall, heb jij niet iets te vertellen?'' grijns ik, terwijl ik de stilte verbreek. Iedereen kijkt op. Vier van ons kijken naar Niall, terwijl hij geschrokken op kijkt.

''Eh.. Nee.. Waarom zou ik?'' mompelde hij nerveus, en ik gaf hem een blik. 

''Je wangen verraden je, Nialler.'' grinnikte Liam. Ik knikte, aangezien het waar was.

''Damn.'' zuchtte hij. Hij staarde even naar zijn telefoon, en keek vervolgens weer op. Harry had ondertussen zijn ogen ook alweer op zijn telefoon gericht, maar Liam, Louis en ik grijnste naar Niall, wetend wat er was. Maar volgens mij wilde ieder van ons het van hemzelf horen. Op dat moment kwam Lux ons gedeelte van de bus inrennen, en ieder van ons kreeg een glimlach op onze gezicht.

''Luxiee!'' glimlachte ik, en ze rende giechelend naar me toe. Ik legde mijn telefoon naast me neer, en til haar op mijn schoot. Ik speelde even met haar, totdat Lou ook naar onze gedeelte toe kwam, en Lux van mijn schoot af tilde.