What goes around, Comes around » One Direction

Chapter Seventeen.

Nog twee hoofdstukken, en een epiloog, loves! x

Vanessa's P.O.V.

Vanuit mijn zicht in de auto, kon ik mijn huis al zien. Ik zat al een vrij lange tijd in de taxi, terwijl ik constant smste met Harry.

From; Hazz.

Al thuis, babe?

Het maakt niet uit hoeveel berichtjes hij stuurt, elk berichtje tovert een glimlach op mijn gezicht.

To; Hazz.

De auto stopt net. Weet je zeker dat je niet stiekem in de achterbak zit?

Ik grinnikte even, en stapte uit de taxi. Ik betaalde de chauffeur, en liep naar de voordeur. Ik keek weer op het scherm van mijn iPhone. Ah, slim. Vergeten om op verzenden te drukken. Ik drukte op verzenden, en drukte vervolgens op de bel. Niet veel later verscheen Jake in de deuropening, en zijn ogen werden groot. Zijn armen vlogen om mij heen, en ik sloeg de mijne om zijn middel.

''Ik kon niet weg blijven als jij hier zat. Jij hebt zowat mijn hele leven voor me gezorgd, ik kan jou niet achterlaten op zo'n moment.'' fluisterde ik, terwijl hij me wat meer naar binnen trok, en de deur achter me dicht gooide. Niet veel later lieten we beide los.

''Had je niet hoeven doen, maar fijn dat je er weer bent.'' glimlachte hij.  Ik keek weer naar mijn iPhone, en zag een berichtje van Harry.

From; Hazz.

Hah, daar hoor ik nooit meer het einde van zeker?

Hoofdschuddend liep ik naar de trap toe, terwijl er nog altijd een glimlach rond mijn lippen speelde. Toen ik ongeveer een half uur in de taxi zat, had Harry voor de grap gezegd dat hij in de achterbak zat, aangezien hij precies wist te zeggen wanneer de taxi stopte voor een stoplicht.

To; Hazz.

Hm, misschien. (:

Ik keek nog even achterom naar Jake, en zag dat hij al verdwenen was. Ik haalde lichtjes mijn schouders op, waarna ik naar boven liep, naar mijn kamer. Ik gooide mijn tas neer, en liep naar mijn klerenkast. Ik pakte er een simpele trainingsbroek uit, een shirtje, ondergoed, en een handdoek, waarna ik mijn iPhone weer pakte.

From; Hazz.

Hm. Denk niet dat het me uitmaakt, zolang jij maar de enige bent, sweetie.

Ik voelde hoe mijn wangen opwarmde, en stond als een glunderende gek naar mijn iPhone te staren, terwijl mijn kleding over mijn arm hing.

To; Hazz.

Aw. ;x. Maar ik ben dus thuis, en ik ga douchen.. Spreek je later? xx

Ik herinnerde mezelf om op verzenden te drukken, en deed dat ook. Tot mijn verbazing was er binnen een aantal seconde al een antwoord.

From; Hazz.

I'll be waiting .xx <3.>

Ik legde mijn iPhone op mijn bed neer, en liep mijn kamer weer uit; richting de badkamer. Daar legde ik mijn kleren in het kastje, zodat het niet nat zou worden, kleedde me uit, en stapte onder de douch. Ik zette het water aan, en voelde de stralen over mijn lichaam heen glijden.

Het was fijn weer thuis te zijn, en gewoon bij mijn broer en zusjes te zijn.. Maar ik mistte de jongens. Hun karakters, de drukte, en vooral Harry.

Na een tijdje stapte ik weer onder de douch vandaan, droogte mezelf af, en sloeg de handdoek vervolgens om mezelf heen. Ik ging voor de wasbak en de spiegel staan, en keek even in de spiegel. Zuchtend pakte ik een gezichtsmasker, en deed het op mijn gezicht. Onder het wachten poetstte ik mijn tanden, en daarna wastte ik het master weer van mijn gezicht af. Zodra ik alles klaar had, deed ik de handdoek af, en mijn kleding aan. De handdoek hing ik neer om te drogen, en zelf stapte ik de badkamer uit, naar mijn kamer. Ik gooide mijn vochtige haar voorover, en draaide het in een knot. Het eerste wat ik deed op het moment dat ik weer in mijn kamer was, was mijn iPhone van het bed af pakken.